De iliacusspier bevindt zich in het onderste deel van de romp, bedekt met een dikke fascia (bindweefsel). Deze spier heeft de vorm van een driehoek, is plat en past precies in de iliacale fossa - het gebogen oppervlak van het grootste bekkenbeen. Samen met de psoas major-spier wordt het ook de iliopsoas-spier genoemd.
Een deel van deze spier is bevestigd aan de iliacale fossa, tweederde van de bovenkant. Een ander deel is bevestigd aan het binnenste deel van de iliacale top, het bovenste, buitenste deel van het bekkenbeen.
Andere vezels van deze spier zijn bevestigd aan de iliolumbale en anterieure sacro-iliacale ligamenten (gelegen aan het basisgedeelte van het heiligbeen) en tot aan de anterieure iliacale stekels (benige uitsteeksels die naar de randen van het iliacale liggen). Deze spiervezels komen vervolgens samen en steken in op de pees aan de laterale (buitenste) zijde van de psoas major-spier, die zich uitstrekt van de lumbale wervelkolom in de onderrug tot het onderste bekken. Sommige van deze vezels strekken zich uit tot het dijbeen of het dijbeen.
De iliacusspier wordt van zenuwen voorzien door de takken van de derde en tweede zenuwen van het lumbale gebied via de femorale zenuw.
De iliacus maakt deel uit van de heuprotatorspieren, die verantwoordelijk zijn voor het buigen van de dij op het bekken en het naar voren kantelen van het bekken. Het is ook een van de belangrijkste spieren die helpt om een goede lichaamshouding te behouden.
