Wat is hypoparathyreoïdie?
Hypoparathyreoïdie is een zeldzame aandoening die optreedt wanneer de bijschildklieren in de nek niet genoeg bijschildklierhormoon (PTH) produceren.
Iedereen heeft vier bijschildklieren die zich dichtbij of achter de schildklier bevinden. Elke klier is zo groot als een rijstkorrel.
De belangrijkste functie van PTH is het reguleren van het calciumgehalte in uw lichaam. Het regelt ook het fosforgehalte en speelt een rol bij de productie van de actieve vorm van vitamine D. Al deze activiteiten zijn nodig om de calciumbalans in stand te houden.
Te weinig PTH heeft een laag calciumgehalte en een hoog fosforgehalte in het lichaam tot gevolg. Deze aandoening veroorzaakt mogelijk geen ernstige medische problemen wanneer deze vroeg wordt opgemerkt, maar vereist levenslange monitoring en behandeling.
Oorzaken van hypoparathyreoïdie
De oorzaken van hypoparathyreoïdie zijn onder meer:
- verwonding of verwijdering van de bijschildklieren
- DiGeorge-syndroom, een genetische aandoening die de ontwikkeling van bepaalde lichaamssystemen beïnvloedt
- genetica
- auto immuunziekte
- kankerbestraling behandelingen
- laag magnesiumgehalte
De symptomen van hypoparathyreoïdie herkennen
Lage calciumgehaltes veroorzaken veel van de symptomen van deze aandoening. Ze kunnen zijn:
- spierpijn of krampen
- tintelingen, branderigheid of gevoelloosheid in de vingertoppen, tenen en lippen
- spierspasmen, vooral rond de mond
- fragmentarisch haarverlies
- droge huid
- broze nagels
- vermoeidheid
- angst of depressie
- pijnlijke menstruatie
- toevallen
Kinderen met hypoparathyreoïdie kunnen ook hoofdpijn, braken of gebitsproblemen hebben, zoals verzwakt tandglazuur of slechte tandontwikkeling.
Diagnose van hypoparathyreoïdie
Uw arts zal beginnen met het beoordelen van uw medische geschiedenis. Ze zullen dan een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op symptomen zoals een droge huid, spierspasmen en haarverlies.
Uw arts zal bloedonderzoeken laten doen om de volgende waarden in uw bloed te controleren:
- calcium
- fosfor
- magnesium
- PTH
Aanvullende tests omvatten het volgende:
- Uw arts kan uw urine testen op calcium om te bepalen of er te veel calcium in de urine wordt uitgescheiden.
- Een elektrocardiogram (ECG) meet de elektrische activiteit in uw hart. De informatie van deze test kan uw arts vertellen of u een abnormaal hartritme heeft, dat kan worden veroorzaakt door calciumgebrek.
- Röntgenfoto's en botdichtheidstests kunnen uw arts helpen bepalen of een laag calciumgehalte uw botten heeft aangetast.
Artsen zullen ook controleren op abnormale tandontwikkeling en vertraagde mijlpalen om deze aandoening bij kinderen te diagnosticeren.
Behandelingen voor hypoparathyreoïdie
Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor hypoparathyreoïdie. Behandeling voor deze aandoening is ontworpen om te helpen het juiste niveau van calcium en mineralen in uw lichaam te herstellen.
De eerste behandeling omvat het nemen van calciumcarbonaat- en vitamine D-supplementen in pilvorm. Vitamine D wordt gegeven omdat het het lichaam helpt calcium te absorberen en fosfor te verwijderen.
Winkel voor calciumcarbonaatsupplementen
Koop vitamine D-supplementen
Uw arts zal bepalen hoeveel calcium en vitamine D u nodig heeft. Ze zullen de volgende niveaus periodiek controleren om er zeker van te zijn dat ze binnen het normale bereik vallen:
- calcium
- fosfor
- magnesium
- PTH
Uw arts kan u aanraden om de hele dag supplementen in te nemen om uw calciumgehalte te helpen stabiliseren. De meeste mensen moeten de rest van hun leven supplementen nemen om deze aandoening te behandelen.
Als uw calciumspiegels levensbedreigend zijn of als u last heeft van spierspasmen, wordt intraveneus (IV) calcium gegeven. Dit verlicht uw symptomen sneller omdat het calcium rechtstreeks in uw bloedbaan terechtkomt.
Uw arts kan ook diuretica bestellen om de hoeveelheid calcium die in uw urine wordt uitgescheiden, te verminderen.
Hypoparathyreoïdie dieet
Als u hypoparathyreoïdie heeft, moet uw dieet rijk zijn aan calcium en weinig fosfor. Het drinken van zes tot acht glazen water per dag kan er ook voor zorgen dat uw lichaam de noodzakelijke voedingsstoffen niet verliest. Calciumrijke voedingsmiddelen zijn onder meer:
- bonen
- amandelen
- donkergroene bladgroenten
- zuivelproducten
- verrijkte ontbijtgranen
- verrijkt sinaasappelsap
- haver
- pruimen
- abrikozen
Bepaalde fosforrijke voedingsmiddelen kunnen het calciumgehalte aanzienlijk verlagen en moeten worden vermeden. Deze omvatten:
- frisdrank
- eieren
- rood vlees
- verfijnd voedsel, zoals witbrood en pasta
- transvetten, die te vinden zijn in gebakken goederen
- koffie
- alcohol
- tabak
Bespreek dieetveranderingen en supplementen altijd met uw arts om er zeker van te zijn dat u de hoeveelheid vitamines en voedingsstoffen krijgt die u nodig heeft.
Potentiële complicaties van hypoparathyreoïdie
Vroege diagnose en behandeling kunnen het risico op complicaties door hypoparathyreoïdie aanzienlijk verminderen. Er kunnen nog steeds complicaties optreden als gevolg van lage calciumgehaltes, maar deze kunnen met behandeling worden verbeterd. Omkeerbare complicaties zijn onder meer:
- tetanie of langdurige krampachtige krampen in handen en vingers
- misvormde tanden
- hartritmestoornissen of onregelmatige hartslag
- paresthesie of tintelingen in de lippen, tong, vingers en voeten
Als ze echter niet vroeg worden gediagnosticeerd, kunnen er bepaalde onomkeerbare complicaties optreden. Deze kunnen zijn:
- cataract, een aandoening waarbij de ooglens vertroebeld wordt
- calciumafzettingen in de hersenen
- groeiachterstand bij kinderen
- langzame mentale ontwikkeling bij kinderen
Leven met hypoparathyreoïdie
Uw arts zal het calcium- en fosforgehalte controleren door middel van regelmatige bloedonderzoeken. Deze tests zullen wekelijks of maandelijks na diagnose zijn.
Zodra uw toestand tijdens de behandeling is gestabiliseerd, wordt uw bloed tweemaal per jaar getest. Als er veranderingen zijn in uw calcium- of fosforgehalte, zal uw arts de dosering van aanvullend calcium dienovereenkomstig aanpassen.
Omdat hypoparathyreoïdie een chronische aandoening is, moet u uw leven lang behandelingen en veranderingen in het voedingspatroon handhaven. De meeste mensen kunnen hun symptomen onder controle houden met een goede langdurige behandeling.
