David Curtis, MD
Reumatoïde artritis (RA) is een chronische auto-immuunziekte. Het wordt gekenmerkt door gewrichtspijn, zwelling, stijfheid en uiteindelijk functieverlies.
Terwijl meer dan 1,3 miljoen Amerikanen aan RA lijden, zullen geen twee mensen dezelfde symptomen of dezelfde ervaring hebben. Hierdoor kan het soms moeilijk zijn om de antwoorden te krijgen die u nodig heeft. Gelukkig is Dr. David Curtis, MD, een gediplomeerde reumatoloog gevestigd in San Francisco, hier om te helpen.
Lees zijn antwoorden op zeven vragen van echte RA-patiënten.
Vraag: Ik ben 51 jaar oud en heb zowel OA als RA. Zal Enbrel helpen mijn OA onder controle te houden of is het alleen voor RA-symptomen?
Het naast elkaar bestaan van artrose en reumatoïde artritis komt vaak voor, omdat we op een bepaald moment in ons leven allemaal tot op zekere hoogte OA zullen ontwikkelen in sommige, zo niet de meeste, van onze gewrichten.
Enbrel (etanercept) is goedgekeurd voor gebruik bij RA en andere inflammatoire, auto-immuunziekten waarbij wordt erkend dat het TNF-alfa-cytokine een belangrijke rol speelt bij het aansturen van de ontsteking (pijn, zwelling en roodheid) en de destructieve aspecten van bot en kraakbeen. Hoewel OA enkele elementen van "ontsteking" heeft als onderdeel van de pathologie ervan, lijkt het cytokine TNF-alfa niet belangrijk te zijn in dit proces en daarom zal en wordt niet verwacht dat TNF-blokkade door Enbrel de tekenen of symptomen van OA zal verbeteren.
Op dit moment hebben we geen "ziektemodificerende geneesmiddelen" of biologische geneesmiddelen voor artrose. Onderzoek naar OA-therapieën is zeer actief en we kunnen allemaal optimistisch zijn dat we in de toekomst krachtige therapieën voor OA zullen hebben, net als voor RA.
Vraag: Ik heb ernstige artrose en kreeg de diagnose jicht. Speelt voeding een rol bij artrose?
Dieet en voeding spelen een sleutelrol in alle aspecten van onze gezondheid en fitheid. Wat u misschien ingewikkeld lijkt, zijn de schijnbaar concurrerende aanbevelingen voor deze verschillende voorwaarden. Alle medische problemen kunnen baat hebben bij een "verstandig" dieet.
Hoewel wat verstandig is kan en zal variëren met de medische diagnose, en de aanbevelingen van artsen en voedingsdeskundigen in de loop van de tijd kunnen veranderen, is het veilig om te zeggen dat een verstandig dieet een dieet is dat u helpt bij het behouden of bereiken van een ideaal lichaamsgewicht, vertrouwt op onverwerkt voedsel, is rijk aan fruit, groenten en volle granen en beperkt grote hoeveelheden dierlijke vetten. Voldoende eiwitten, mineralen en vitamines (inclusief calcium en vitamine D voor gezonde botten) moeten deel uitmaken van elk dieet.
Hoewel het volledig vermijden van purines niet nodig of aanbevolen is, kunnen patiënten die medicatie gebruiken voor jicht de purine-inname beperken. Het wordt aanbevolen om voedingsmiddelen met een hoog purinegehalte te elimineren en de inname van voedingsmiddelen met een matig purinegehalte te verminderen. Kortom, het is het beste voor patiënten om een dieet te consumeren dat bestaat uit laag-purine voedsel. Volledige eliminatie van purines wordt echter niet aanbevolen.
Vraag: Ik heb 3 maanden lang Actemra-infusies gekregen, maar voelde geen verlichting. Mijn arts wil een Vectra DA-test bestellen om te zien of dit medicijn werkt. Wat is deze test en hoe betrouwbaar is deze?
Reumatologen gebruiken klinisch onderzoek, medische geschiedenis, symptomen en regelmatige laboratoriumtests om de ziekteactiviteit te beoordelen. Een relatief nieuwe test genaamd Vectra DA meet een verzameling aanvullende bloedfactoren. Deze bloedfactoren helpen de reactie van het immuunsysteem op ziekteactiviteit te beoordelen.
Mensen met actieve reumatoïde artritis (RA) die geen Actemra gebruiken (tocilizumab-injectie), hebben doorgaans verhoogde niveaus van interleukine 6 (IL-6). Deze inflammatoire marker is een belangrijk onderdeel van de Vectra DA-test.
Actemra blokkeert de receptor voor IL-6 om de ontsteking van RA te behandelen. Het niveau van IL-6 in het bloed stijgt wanneer de receptor voor IL-6 wordt geblokkeerd. Dit komt omdat het niet langer gebonden is aan zijn receptor. Verhoogde IL-6-waarden vertegenwoordigen geen ziekteactiviteit bij Actemra-gebruikers. Ze. Het laat alleen zien dat een persoon met Actemra is behandeld.
Reumatologen hebben Vectra DA niet algemeen aanvaard als een effectieve manier om ziekteactiviteit te beoordelen. Vectra DA-testen zijn niet nuttig bij het beoordelen van uw reactie op Actemra-therapie. Uw reumatoloog zal op traditionele methoden moeten vertrouwen om uw reactie op Actemra te beoordelen.
Vraag: Wat zijn de gevaren van het volledig stoppen met alle medicijnen?
Seropositief (wat betekent dat de reumafactor positief is) reumatoïde artritis is bijna altijd een chronische en progressieve ziekte die, indien onbehandeld, kan leiden tot invaliditeit en vernietiging van gewrichten. Desalniettemin is er (van de kant van patiënten en behandelende artsen) grote belangstelling voor het verminderen en zelfs stoppen van medicijnen.
Er is een algemene consensus dat een vroege behandeling van reumatoïde artritis de beste resultaten voor de patiënt oplevert met verminderde arbeidsongeschiktheid, patiënttevredenheid en preventie van gewrichtsschade. Er is minder overeenstemming over hoe en wanneer medicatie moet worden verminderd of gestopt bij patiënten die het goed doen met de huidige therapie. Opflakkering van de ziekte komt vaak voor wanneer medicijnen worden verminderd of gestopt, vooral als afzonderlijke medicatieregimes worden gebruikt en de patiënt het goed doet. Veel behandelende reumatologen en patiënten zijn comfortabel met het verminderen en elimineren van DMARDS (zoals methotrexaat) wanneer de patiënt het al heel lang goed doet en ook een biologic (bijvoorbeeld een TNF-remmer) gebruikt.
Klinische ervaring suggereert dat patiënten het vaak erg goed doen zolang ze een therapie volgen, maar vaak aanzienlijke uitbarstingen hebben als ze alle medicatie stopzetten. Veel seronegatieve patiënten doen er goed aan alle medicijnen te stoppen, althans voor een bepaalde periode, wat suggereert dat deze categorie patiënten mogelijk een andere ziekte heeft dan de seropositieve patiënten met reumatoïde artritis. Het is verstandig om reumatoïde medicijnen alleen te verminderen of te stoppen met toestemming en toezicht van uw behandelende reumatoloog.
Vraag: Ik heb OA in mijn grote teen en RA in mijn schouders en knieën. Is er een manier om de schade die al is aangericht ongedaan te maken? En wat kan ik doen om spiervermoeidheid te beheersen?
Artrose (OA) in het grote teengewricht komt zeer vaak voor en treft bijna iedereen tot op zekere hoogte tegen de leeftijd van 60 jaar.
Reumatoïde artritis (RA) kan ook dit gewricht aantasten. Ontsteking van de bekleding van een gewricht wordt synovitis genoemd. Beide vormen van artritis kunnen synovitis veroorzaken.
Daarom vinden veel mensen met RA die een onderliggende OA in dit gewricht hebben, aanzienlijke verlichting van symptomen met effectieve RA-therapie, zoals medicijnen.
Door de synovitis te stoppen of te verminderen, wordt ook schade aan het kraakbeen en het bot verminderd. Chronische ontsteking kan leiden tot permanente veranderingen in de vorm van de botten. Deze bot- en kraakbeenveranderingen zijn vergelijkbaar met de veranderingen veroorzaakt door artrose. In beide gevallen zijn veranderingen niet significant "omkeerbaar" met behandelingen die tegenwoordig bestaan.
De symptomen van artrose kunnen afnemen en afnemen, na verloop van tijd erger worden en verergeren door trauma. Fysiotherapie, lokale en orale medicatie en corticosteroïden kunnen de symptomen aanzienlijk helpen verlichten. Het nemen van calciumsupplementen heeft echter geen invloed op het OA-proces.
Vermoeidheid kan worden geassocieerd met verschillende medicijnen en medische aandoeningen, waaronder RA. Uw arts kan u helpen uw symptomen te interpreteren en u te helpen bij het plannen van de meest effectieve behandeling.
Vraag: Op welk moment is het acceptabel om naar de ER te gaan voor pijn? Welke symptomen moet ik melden?
Naar de eerste hulp van een ziekenhuis gaan, kan een dure, tijdrovende en emotioneel traumatische ervaring zijn. Desalniettemin zijn ER's noodzakelijk voor mensen die ernstig ziek zijn of levensbedreigende ziekten hebben.
RA heeft zelden levensbedreigende symptomen. Zelfs als deze symptomen aanwezig zijn, zijn ze zeer zeldzaam. Ernstige RA-symptomen zoals pericarditis, pleuritis of scleritis zijn zelden 'acuut'. Dat betekent dat ze niet snel (binnen enkele uren) en ernstig opkomen. In plaats daarvan zijn deze manifestaties van RA doorgaans mild en komen ze geleidelijk op. Zo heeft u tijd om contact op te nemen met uw huisarts of reumatoloog voor advies of een kantoorbezoek.
De meeste noodsituaties bij mensen met RA gaan gepaard met comorbide aandoeningen zoals coronaire hartziekte of diabetes. Bijwerkingen van de RA-medicijnen die u gebruikt, zoals een allergische reactie, kunnen een reis naar de ER rechtvaardigen. Dit geldt vooral als de reactie hevig is. Tekenen zijn onder meer hoge koorts, ernstige uitslag, zwelling van de keel of moeite met ademhalen.
Een andere mogelijke noodsituatie is een infectieuze complicatie van ziektemodificerende en biologische medicijnen. Longontsteking, nierinfectie, buikinfectie en infectie van het centrale zenuwstelsel zijn voorbeelden van acute ziekten die aanleiding zijn voor een ER-evaluatie.
Hoge koorts kan een teken zijn van infectie en een reden om uw arts te bellen. Direct naar een ER gaan is verstandig als er bij de hoge koorts andere symptomen zijn, zoals zwakte, ademhalingsmoeilijkheden en pijn op de borst. Het is meestal een goed idee om uw arts om advies te vragen voordat u naar een ER gaat, maar bij twijfel kunt u het beste naar de ER gaan voor een snelle evaluatie.
Vraag: Mijn reumatoloog zei dat hormonen de symptomen niet beïnvloeden, maar elke maand vallen mijn opflakkeringen samen met mijn menstruatiecyclus. Wat is jouw mening hierover?
Vrouwelijke hormonen kunnen auto-immuungerelateerde ziekten beïnvloeden, waaronder RA. De medische gemeenschap begrijpt deze interactie nog steeds niet volledig. Maar we weten wel dat de symptomen vaak toenemen vóór de menstruatie. RA-remissie tijdens de zwangerschap en opflakkeringen na de zwangerschap zijn ook meestal universele waarnemingen.
Oudere studies hebben een daling van de RA-incidentie aangetoond bij vrouwen die anticonceptiepillen slikten. Huidig onderzoek heeft echter geen overtuigend bewijs gevonden dat hormoonvervangende therapie RA kan voorkomen. Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat het moeilijk kan zijn om onderscheid te maken tussen normale premenstruele symptomen en een RA-opflakkering. Maar het associëren van een uitbarsting met je menstruatiecyclus is waarschijnlijk meer dan toeval. Sommige mensen merken dat het helpt om hun kortwerkende medicijnen, zoals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, te vergroten in afwachting van de opflakkering.
Doe mee aan het gesprek
Maak contact met onze Living with: Reumatoïde artritis Facebook-community voor antwoorden en meelevende ondersteuning. We helpen je op weg.
