Overzicht
Acropustulosis is een jeukende, ongemakkelijke huidaandoening die het vaakst voorkomt bij baby's. De kinderarts van uw kind kan er naar verwijzen als acropustulose bij zuigelingen. Hoewel ongebruikelijk, kan acropustulosis zich ontwikkelen bij oudere kinderen en volwassenen. Dat gebeurt meestal na een infectie of verwonding.
Een acropustulosis-uitslag kan gedurende een periode van maanden meerdere keren oplaaien, ongeacht de behandeling. De meeste gevallen van acropustulosis bij zuigelingen verdwijnen meestal op de leeftijd van 3 jaar. Deze huidaandoening brengt geen andere complicaties of gezondheidsproblemen op de lange termijn met zich mee.
Symptomen
Een acropustulosis-uitslag verschijnt meestal alleen op de voetzolen of de handpalmen. De uitslag ziet eruit als kleine, roodachtige, platte bultjes. De hobbels kunnen dan in blaren of puisten veranderen. De puisten, die voorkomen in clusters die gewassen worden genoemd, kunnen erg jeuken.
Gewassen kunnen komen en gaan tijdens de eerste drie levensjaren van een kind. Ze komen minder vaak voor als het kind de leeftijd van 3 jaar bereikt. In de meeste gevallen treedt acropustulose op tijdens het eerste levensjaar.
Vaak verschijnen gewassen binnen een paar maanden na de geboorte op de handen of voeten. Laesies verschijnen minder vaak op de zijkanten van de voeten en enkels en op de polsen en armen.
Bij oudere kinderen en volwassenen treedt acropustulosis voornamelijk op als blaren of puisten rond de vingernagels of op de tenen. Het kan de nagels beschadigen en in de meest ernstige gevallen kan acropustulose de botten beschadigen.
Huidgebieden met huiduitslag kunnen iets donkerder zijn lang nadat de huiduitslag is verdwenen. Uiteindelijk moet de huid terugkeren naar zijn gebruikelijke kleur.
Acropustulosis versus hand-, mond- en klauwzeer
Acropustulosis wordt soms verkeerd gediagnosticeerd als hand-, mond- en klauwzeer (HFMD). HFMD produceert ook blaren op de handpalmen en voetzolen. Maar in tegenstelling tot acropustulose begint HFMD meestal met koorts en keelpijn. Er kunnen ook zweren in de mond en elders op het lichaam zijn met HFMD. Dit is ook het geval bij waterpokken, die overal op het lichaam blaasjes (kleine bultjes met heldere vloeistof) kunnen bevatten.
Afbeeldingen van acropustulosis
Incidentie
Het is onduidelijk hoe vaak acropustulosis voorkomt, omdat het soms een verkeerde diagnose stelt of helemaal niet wordt gediagnosticeerd. Kinderen van alle rassen over de hele wereld zijn getroffen. Jongens en meisjes lopen evenveel risico.
Oorzaken
De oorzaak van acropustulosis is onbekend. Soms ontwikkelt het zich voor of nadat een kind een vergelijkbare huidaandoening heeft die schurft wordt genoemd. Een kind kan een allergische reactie hebben op het type gravende mijt dat in hun huid terechtkomt en schurft veroorzaakt. Acropustulosis kan ook zonder schurft voorkomen.
Hoewel schurft en waterpokken besmettelijk zijn, is acropustulose dat niet. Kinderen met een opflakkering kunnen nog steeds naar hun school of dagopvang.
Risicofactoren
Een allergische reactie op de schurftmijt kan uw risico op acropustulosis verhogen. Anders is de belangrijkste risicofactor gewoon heel jong. Acropustulosis lijkt geen erfelijke aandoening te zijn.
Als u een of meer opflakkeringen van acropustulosis heeft gehad, is de kans groot dat uw kind er meer krijgt, althans voor een tijdje.
Voor niet-zuigelingsgevallen kan het hebben van een huidinfectie of een huidaandoening van welke aard dan ook u vatbaar maken voor acropustulosis.
Meer informatie: hoe zien huidallergieën bij kinderen eruit? »
Diagnose
Als u uitslag van welke aard dan ook op de huid van uw kind opmerkt, vertel dit dan aan uw kinderarts. Omdat acropustulosis kan worden aangezien voor andere aandoeningen, moet u uw arts raadplegen in plaats van te proberen het probleem zelf te diagnosticeren.
Tests zijn meestal niet nodig om acropustulosis te diagnosticeren. Dat kan meestal met alleen een lichamelijk onderzoek. Een ervaren kinderarts moet acropustulosis kunnen onderscheiden van waterpokken of andere huidaandoeningen.
Als er enige bezorgdheid is, kan een bloedtest uitwijzen of een kind de antistoffen heeft tegen het waterpokkenvirus (varicella-zoster-virus). Als uw kind oud genoeg is en tegen dit virus is ingeënt, is het zeer onwaarschijnlijk dat het waterpokken heeft.
Behandeling
Behandeling van acropustulosis-uitslag houdt meestal een actuele zalf in die een sterke corticosteroïde bevat, zoals betamethasonvaleraat (Betnovate). Dit zou een deel van de huidontsteking moeten helpen verminderen en een deel van de jeuk verminderen. Een krachtig antibioticum genaamd dapson (Aczone), dat soms plaatselijk wordt gebruikt om ernstige acne te behandelen, kan worden gebruikt voor ernstige gevallen van acropustulose. Beide behandelingen hebben een aanzienlijk risico op bijwerkingen en worden niet vaak gebruikt bij kinderen.
Behandeling van welke aard dan ook is meestal niet meer nodig na ongeveer twee jaar van uitbraken. Meestal vormt zich een gewas op de huid en duurt het een week of twee. Daarna volgt een periode van twee tot vier weken zonder uitslag. Gedurende die tijd is er geen behandeling nodig.
Afhankelijk van hoe belangrijk de symptomen zijn, hoeft acropustulosis mogelijk helemaal niet met sterke medicatie te worden behandeld. Om jeuk te verlichten, kan uw arts een oraal antihistaminicum voorschrijven.
Probeer te voorkomen dat uw kind zijn laesies bekrast. Overmatig krassen kan tot littekens leiden. Bedek de voeten van uw kind met sokken om hun huid tegen krassen te beschermen. Zachte katoenen handschoenen kunnen soms voorkomen dat ze te veel krabben of in hun handen wrijven.
Als acropustulosis zich samen met schurft ontwikkelt, is behandeling van schurft ook nodig.
Outlook
Onthoud dat acropustulosis meestal een tijdelijke aandoening is die komt en gaat. Het vinden van een goed medicijn en middelen om de aangetaste huid te beschermen, zal de opflakkeringen gemakkelijker te behandelen maken. In de meeste gevallen stoppen de opflakkeringen tegen de tijd dat uw kind 3 jaar oud is.
