Het perichondrium is een dichte laag vezelig bindweefsel dat kraakbeen in verschillende delen van het lichaam bedekt.
Perichondriumweefsel bedekt gewoonlijk deze gebieden:
- elastisch kraakbeen in delen van het oor
- neus-
- hyaline kraakbeen in het strottenhoofd
- hyaline kraakbeen in de luchtpijp
- epiglottis
- gebied waar de ribben aansluiten op het borstbeen
- gebied tussen de ruggenwervels
Bij volwassenen bedekt perichondriumweefsel het gewrichtskraakbeen in de gewrichten of waar de ligamenten zich hechten aan het bot niet. Bij kinderen kan perichondrium echter worden gevonden in gewrichtskraakbeen, samen met gemeenschappelijke delen door het hele lichaam. Dit is vaak de reden waarom cellulaire regeneratie vaker voorkomt bij kinderen dan bij volwassenen.
Perichondrium bestaat uit twee lagen:
- Buitenste vezelige laag. Dit dichte membraan van bindweefsel bevat fibroblastcellen die collageen produceren.
- Binnenste chondrogene laag. Deze laag bevat fibroblastcellen die chondroblasten en chondrocyten (kraakbeencellen) produceren.
Perichondriumweefsel helpt botten te beschermen tegen letsel, met name die welke nog groeien of zich ontwikkelen. Als een vorm van bescherming stimuleert het celregeneratie om de hersteltijd te verkorten. Dit geldt vooral voor kinderen, maar misschien niet voor volwassenen.
Je perichondriumweefsel zorgt ook voor elasticiteit aan delen van je lichaam door wrijving te verminderen. Dit kan botbeschadiging, letsel en verslechtering op lange termijn voorkomen.
De vezelachtige aard van perichondriumweefsel zorgt ervoor dat de bloedstroom gemakkelijk door uw lichaam kan stromen. Deze gestage bloedstroom helpt de voedingsstoffen te verdelen die nodig zijn om uw kraakbeen te versterken en te voeden. Vezelig perichondriumweefsel laat ook zuurstof en voedingsstoffen stromen zonder obstructie.
Voorwaarden die het perichondrium beïnvloeden
Trauma aan uw kraakbeen kan uw perichondriumweefsel beschadigen. Veel voorkomende verwondingen zijn onder meer:
- Perichondritis. Deze aandoening zorgt ervoor dat uw perichondriumweefsel ontstoken en geïnfecteerd raakt. Insectenbeten, piercings of trauma zijn veelvoorkomende oorzaken van dit letsel. Als u de diagnose van deze aandoening krijgt, kunt u pijn, roodheid en zwelling ervaren. In ernstigere gevallen kunt u koorts krijgen of etter ophopen in uw verwonding. Perichondritis kan een terugkerende aandoening worden. Het kan worden behandeld met antibiotica.
- Bloemkooloor. Deze veelvoorkomende blessure, die vaak voorkomt bij atleten, zorgt ervoor dat het oor opzwelt. Ernstig trauma of een harde klap in het oor kan uw perichondrium beschadigen en de bloedstroom verminderen. Hierdoor ziet het aangetaste deel van uw oor eruit als een bloemkool. Bloemkooloor kan worden behandeld met antibiotica of hechtingen als uw arts de obstructie verwijdert om de gestage bloedstroom te verhogen.
