Wat is indolent lymfoom?
Indolent lymfoom is een type non-Hodgkin-lymfoom (NHL) dat groeit en zich langzaam verspreidt. Een indolent lymfoom heeft meestal geen symptomen.
Lymfoom is een vorm van kanker van de witte bloedcellen van het lymfatische of immuunsysteem. Hodgkin-lymfoom en non-Hodgkin-lymfoom verschillen afhankelijk van het type cel dat het aanvalt.
Levensverwachting voor deze ziekte
De gemiddelde leeftijd van degenen bij wie de diagnose indolent lymfoom is gesteld, is ongeveer 60. Het treft zowel mannen als vrouwen. De gemiddelde levensverwachting na diagnose is ongeveer 12 tot 14 jaar.
Indolente lymfomen zijn ongeveer 40 procent van alle NHL's gecombineerd in de Verenigde Staten.
Wat zijn de symptomen?
Omdat indolent lymfoom langzaam groeit en zich langzaam verspreidt, heeft u mogelijk geen merkbare symptomen. Mogelijke symptomen zijn echter de symptomen die bij alle non-Hodgkin-lymfomen voorkomen. Deze veelvoorkomende NHL-symptomen kunnen zijn:
- zwelling van een of meer lymfeklieren, wat meestal niet pijnlijk is
- koorts die niet wordt verklaard door een andere ziekte
- onbedoeld gewichtsverlies
- verlies van eetlust
- ernstig nachtelijk zweten
- pijn in uw borst of buik
- ernstige vermoeidheid die niet met rust verdwijnt
- zich de hele tijd vol of opgeblazen voelen
- milt of lever worden vergroot
- huid die jeukt
- bultjes op je huid of uitslag
Soorten indolent lymfoom
Er zijn verschillende subtypen indolent lymfoom. Deze omvatten:
Folliculair lymfoom
Folliculair lymfoom is het op één na meest voorkomende subtype van indolent lymfoom. Het maakt 20 tot 30 procent uit van alle NHL's.
Het groeit extreem langzaam en de gemiddelde leeftijd bij diagnose is 50. Folliculair lymfoom staat bekend als een ouder lymfoom omdat uw risico toeneemt wanneer u de leeftijd van 75 overschrijdt.
In sommige gevallen kan folliculair lymfoom evolueren tot diffuus grootcellig B-cellymfoom.
Cutane T-cellymfomen (CTCL's)
CTCL's zijn een groep NHL's die gewoonlijk in de huid beginnen en zich vervolgens verspreiden naar uw bloed, lymfeklieren of andere organen.
Naarmate een CTCL vordert, verandert de naam van het lymfoom, afhankelijk van waar het zich heeft verspreid. Mycosis fungoides is het meest opvallende type CTCL omdat het de huid aantast. Wanneer een CTCL beweegt om het bloed op te nemen, wordt dit het Sézary-syndroom genoemd.
Lymfoplasmacytisch lymfoom en Waldenström macroglobulinemie
Beide subtypen beginnen in een B-lymfocyt, een specifiek type witte bloedcel. Beiden kunnen geavanceerd worden. In het gevorderde stadium kunnen ze uw maagdarmkanaal, uw longen en andere organen omvatten
Chronische lymfatische leukemie (CLL) en kleincellig lymfocytair lymfoom (SLL)
Deze subtypen van indolent lymfoom zijn vergelijkbaar in zowel symptomen als de gemiddelde leeftijd bij diagnose, namelijk 65 jaar. Het verschil is dat SLL voornamelijk het lymfoïde weefsel en de lymfeklieren aantast. CLL treft voornamelijk het beenmerg en het bloed. CLL kan zich echter ook naar de lymfeklieren verspreiden.
Lymfoom in de marginale zone
Dit subtype van indolent lymfoom begint in de B-lymfocyten in een gebied dat de marginale zone wordt genoemd. Deze ziekte blijft meestal gelokaliseerd in die marginale zone. Het marginale zone-lymfoom heeft op zijn beurt zijn eigen subtypen, die worden bepaald op basis van waar ze zich in uw lichaam bevinden.
Oorzaken van indolent lymfoom
Het is momenteel onbekend wat de oorzaak is van NHL, inclusief indolent lymfoom. Sommige typen kunnen echter worden veroorzaakt door een infectie. Er zijn ook geen risicofactoren bekend met betrekking tot NHL. Gevorderde leeftijd kan echter mogelijk een risicofactor zijn voor de meeste mensen met indolent lymfoom.
Behandelingsopties
Er worden verschillende behandelingsopties gebruikt voor indolent lymfoom. Het stadium of de ernst van de ziekte bepaalt de hoeveelheid, frequentie of combinatie van deze behandelingen. Uw arts zal uw behandelingsopties uitleggen en bepalen welke behandeling het beste werkt voor de specifieke ziekte en hoe geavanceerd deze is. Behandelingen kunnen worden gewijzigd of aangevuld, afhankelijk van het effect dat ze hebben.
Behandelingsopties omvatten het volgende:
Waakzaam wachten
Uw arts kan deze actieve bewaking ook noemen. Waakzaam wachten wordt gebruikt wanneer u geen symptomen heeft. Omdat indolent lymfoom zo langzaam groeit, hoeft het misschien niet lang te worden behandeld. Uw arts gebruikt waakzaam wachten om de ziekte nauwlettend te volgen door regelmatig te testen totdat het lymfoom moet worden behandeld.
Bestralingstherapie
Externe bestralingstherapie is de beste behandeling als u slechts één lymfeklier of een paar heeft. Het wordt gebruikt om alleen het getroffen gebied te targeten.
Chemotherapie
Deze behandeling wordt gebruikt als radiotherapie niet werkt of als er een te groot gebied is om op te richten. Uw arts kan u slechts één chemotherapie-medicijn geven of een combinatie van twee of meer.
De meest individueel gegeven chemotherapie medicijnen zijn fludarabine (Fludara), chloorambucil (Leukeran) en bendamustine (Bendeka).
De meest gebruikte combinatie chemotherapie medicijnen zijn:
- CHOP of cyclofosfamide, doxorubicine (Doxil), vincristine (Oncovin) en prednison (Rayos)
- R-CHOP, wat CHOP is met de toevoeging van rituximab (Rituxan)
- CVP of cyclofosfamide, vincristine en prednison
- R-CVP, dat is CVP met de toevoeging van rituximab
Gerichte therapie
Rituximab is het medicijn dat wordt gebruikt voor gerichte therapie, meestal in combinatie met medicijnen voor chemotherapie. Het wordt alleen gebruikt als u een B-cellymfoom heeft.
Stamceltransplantatie
Uw arts kan deze behandeling aanbevelen als u een terugval heeft of als het indolente lymfoom terugkeert na remissie en andere behandelingen niet werken.
Klinische proeven
U kunt met uw arts praten om te zien of u in aanmerking komt voor klinische onderzoeken. Klinische onderzoeken zijn behandelingen die zich nog in de testfase bevinden en nog niet zijn vrijgegeven voor algemeen gebruik. Klinische onderzoeken zijn meestal alleen een optie als uw ziekte terugkeert na remissie en andere behandelingen niet helpen.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Vaak wordt indolent lymfoom in eerste instantie gevonden tijdens een routine medisch onderzoek (bijvoorbeeld een volledig lichamelijk onderzoek door uw arts) omdat u waarschijnlijk geen symptomen zult hebben.
Als het eenmaal is ontdekt, is grondiger diagnostisch onderzoek vereist om het type en het stadium van uw ziekte te bepalen. Sommige van deze diagnostische tests kunnen het volgende omvatten:
- biopsie van de lymfeklieren
- beenmergbiopsie
- fysiek examen
- beeldvorming en scans
- bloedtesten
- colonoscopie
- echografie
- lumbaalpunctie
- endoscopie
De tests die u nodig heeft, zijn afhankelijk van het gebied dat indolent lymfoom aantast. Voor de resultaten van elke test moet u mogelijk aanvullende tests ondergaan. Praat met uw arts over alle testopties en -procedures.
Complicaties van deze ziekte
Als u een later stadium van folliculair lymfoom heeft, kan het moeilijker zijn om te behandelen. Je hebt een grotere kans op terugval nadat je remissie hebt bereikt.
Hyperviscositeitsyndroom kan een complicatie zijn als u lymfoplasmacytisch lymfoom of Waldenström-macroglobulinemie heeft. Dit syndroom treedt op wanneer kankercellen een eiwit aanmaken dat niet normaal is. Dit abnormale eiwit kan leiden tot verdikking van het bloed. Verdikt bloed remt op zijn beurt de bloedstroom door het lichaam.
Medicijnen voor chemotherapie kunnen complicaties hebben als ze worden gebruikt als onderdeel van uw behandeling. U moet zowel de mogelijke complicaties als de voordelen van elke behandelingsoptie bespreken om de beste behandeling voor u te bepalen.
Outlook voor indolent lymfoom
Als de diagnose indolent lymfoom is gesteld, moet u werken met een medische professional die ervaring heeft met de behandeling van dit type lymfoom. Dit type arts wordt hematoloog-oncoloog genoemd. Uw huisarts of verzekeringsmaatschappij kan u doorverwijzen naar een van deze specialisten.
Indolent lymfoom kan niet altijd worden genezen. Bij vroege diagnose en juiste behandeling kan het echter in remissie gaan. Lymfoom dat wel in remissie gaat, kan uiteindelijk worden genezen, maar dat is niet altijd het geval. De vooruitzichten van een persoon zijn afhankelijk van de ernst en het type van hun lymfoom.
