Overzicht
Burkitt-lymfoom is een zeldzame en agressieve vorm van non-Hodgkin-lymfoom. Non-Hodgkin-lymfoom is een vorm van kanker van het lymfestelsel, die uw lichaam helpt infecties te bestrijden.
Burkitt-lymfoom komt het meest voor bij kinderen in sub-Sahara Afrika, waar het verband houdt met het Epstein-Barr-virus (EBV) en chronische malaria.
Burkitt-lymfoom wordt ook elders gezien, waaronder de Verenigde Staten. Buiten Afrika komt Burkitt-lymfoom het meest voor bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem.
Wat zijn de symptomen van Burkitt-lymfoom?
Burkitt-lymfoom kan koorts, gewichtsverlies en nachtelijk zweten veroorzaken. Andere symptomen van Burkitt-lymfoom variëren per type.
Sporadisch Burkitt-lymfoom
De symptomen van sporadisch Burkitt-lymfoom zijn onder meer:
- buikzwelling
- vervorming van gezichtsbeenderen
- Nacht zweet
- darmobstructie
- een vergrote schildklier
- vergrote amandelen
Endemisch Burkitt-lymfoom
De symptomen van endemisch Burkitt-lymfoom omvatten zwelling en vervorming van de botten in het gezicht en een snelle groei van lymfeklieren. De vergrote lymfeklieren zijn niet gevoelig. Tumoren kunnen extreem snel groeien, soms zelfs binnen 18 uur verdubbeld.
Immunodeficiëntie-gerelateerd lymfoom
De symptomen van aan immunodeficiëntie gerelateerd lymfoom zijn vergelijkbaar met die van het sporadische type.
Wat veroorzaakt het Burkitt-lymfoom?
De exacte oorzaak van het Burkitt-lymfoom is onbekend.
Risicofactoren verschillen per geografische locatie. Onderzoek wijst uit dat Burkitt-lymfoom de meest voorkomende vorm van kanker bij kinderen is in regio's waar malaria veel voorkomt, zoals in Afrika. Elders is hiv de grootste risicofactor.
Wat zijn de soorten Burkitt-lymfoom?
De drie soorten Burkitt-lymfoom zijn sporadisch, endemisch en immunodeficiëntiegerelateerd. De typen verschillen per geografische locatie en de delen van het lichaam die ze beïnvloeden.
Sporadisch Burkitt-lymfoom
Sporadisch Burkitt-lymfoom komt buiten Afrika voor, maar is zeldzaam in de andere delen van de wereld. Het wordt soms geassocieerd met EBV. Het heeft de neiging om de onderbuik te beïnvloeden, waar de dunne darm eindigt en de dikke darm begint.
Endemisch Burkitt-lymfoom
Dit type Burkitt-lymfoom wordt het vaakst gezien in Afrika nabij de evenaar, waar het wordt geassocieerd met chronische malaria en EBV. De gezichtsbeenderen en kaak worden het vaakst aangetast. Maar de dunne darm, nieren, eierstokken en borst kunnen ook betrokken zijn.
Immunodeficiëntie-gerelateerd lymfoom
Dit type Burkitt-lymfoom wordt geassocieerd met het gebruik van immunosuppressiva zoals die worden gebruikt om afstoting van transplantaten te voorkomen en om HIV te behandelen.
Wie loopt er risico op Burkitt's lymfoom?
Burkitt-lymfoom heeft de meeste kans op kinderen. Het komt zelden voor bij volwassenen. De ziekte komt vaker voor bij mannen en mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, zoals mensen met hiv. De incidentie is hoger in:
- Noord Afrika
- Midden-Oosten
- Zuid-Amerika
- Papoea-Nieuw-Guinea
Sporadische en endemische vormen worden geassocieerd met EBV. Door insecten overgedragen virale infecties en kruidenextracten die de tumorgroei bevorderen, zijn mogelijke bijdragende factoren.
Hoe wordt het Burkitt-lymfoom gediagnosticeerd?
Een diagnose van Burkitt-lymfoom begint met een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Een biopsie van tumoren bevestigt de diagnose. Het beenmerg en het centrale zenuwstelsel zijn vaak betrokken. Beenmerg en ruggenmergvocht worden meestal onderzocht om te zien in hoeverre de kanker zich heeft verspreid.
Burkitt's lymfoom wordt opgevoerd op basis van lymfeklier- en orgaanbetrokkenheid. De betrokkenheid van het beenmerg of het centrale zenuwstelsel betekent dat u stadium 4 heeft. Een CT-scan en MRI-scan kunnen helpen om vast te stellen welke organen en lymfeklieren erbij betrokken zijn.
Hoe wordt het Burkitt-lymfoom behandeld?
Burkitt-lymfoom wordt meestal behandeld met combinatiechemotherapie. Chemotherapie middelen die worden gebruikt bij de behandeling van Burkitt's lymfoom zijn onder meer:
- cytarabine
- cyclofosfamide
- doxorubicine
- vincristine
- methotrexaat
- etoposide
Monoklonale antilichaambehandeling met rituximab kan gecombineerd worden met chemotherapie. Stralingsbehandeling kan ook worden gebruikt met chemotherapie.
Chemotherapie medicijnen worden rechtstreeks in het ruggenmergvocht geïnjecteerd om te voorkomen dat de kanker zich verspreidt naar het centrale zenuwstelsel. Deze injectiemethode wordt 'intrathecaal' genoemd. Mensen die intensieve chemotherapiebehandeling krijgen, worden geassocieerd met de beste resultaten.
In landen met beperkte medische middelen is de behandeling vaak minder intensief en minder succesvol.
Kinderen met Burkitt's lymfoom hebben de beste vooruitzichten.
De aanwezigheid van darmobstructie vereist een operatie.
Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?
De uitkomst hangt af van het stadium van diagnose. De vooruitzichten zijn vaak slechter bij volwassenen ouder dan 40 jaar, maar de behandeling voor volwassenen is de afgelopen jaren verbeterd. De vooruitzichten zijn slecht bij mensen met hiv. Het is aanzienlijk beter bij mensen van wie de kanker zich niet heeft verspreid.
