Wat is polyhydramnio?
Polyhydramnios is een aandoening waarbij een vrouw tijdens haar zwangerschap simpelweg te veel vruchtwater heeft.
Bij routinematige zwangerschapsecho's zijn er twee manieren om de hoeveelheid vruchtwater in de baarmoeder te meten.
De eerste is de vruchtwaterindex (AFI), waarbij de hoeveelheid vloeistof wordt gemeten in vier verschillende holtes in specifieke gebieden in de baarmoeder. Een normale AFI varieert van 5 tot 24 centimeter (cm).
De tweede is het meten van de diepste vloeistofzak in de baarmoeder. Metingen van meer dan 8 cm worden gediagnosticeerd als polyhydramnio's.
Het bereik hangt af van hoe ver u bent tijdens uw zwangerschap, omdat de vloeistofniveaus tot uw derde trimester stijgen en vervolgens afnemen.
Als vuistregel wordt bij polyhydramnio's meestal de diagnose AFI boven de 24 of een grote vloeistofzak op de echografie van meer dan 8 cm gesteld. Polyhydramnios komt naar schatting voor bij slechts ongeveer 1 tot 2 procent van de zwangerschappen. Lucky me!
Wat veroorzaakt het?
Polyhydramnios heeft zes hoofdoorzaken:
- een fysieke afwijking bij de foetus, zoals een ruggenmergdefect of een verstopping van het spijsverteringsstelsel
- tweelingen of andere veelvouden
- zwangerschaps- of maternale diabetes
- foetale anemie (inclusief anemie die wordt veroorzaakt door incompatibiliteit met Rh, wanneer de moeder en de baby verschillende bloedgroepen hebben)
- genetische defecten of andere problemen, zoals een infectie
- geen bekende oorzaak
Foetale afwijkingen zijn de meest zorgwekkende oorzaken van polyhydramnio's, maar gelukkig zijn ze ook de minst voorkomende.
In de meeste gevallen van milde tot matige polyhydramnio's is er eenvoudigweg geen bekende oorzaak.
U moet er ook rekening mee houden dat zelfs met echografische tests een 100 procent nauwkeurige diagnose mogelijk niet helemaal mogelijk is. Er zijn associaties tussen een verhoogde AFI en slechte resultaten voor uw baby. Deze kunnen zijn:
- verhoogd risico op vroegtijdige bevalling
- verhoogd risico op opname op de neonatale intensive care (NICU)
Sommige gevallen van polyhydramnio verdwijnen vanzelf. Uw arts zal echter de vloeistofniveaus regelmatig blijven controleren zodra de diagnose is gesteld om ervoor te zorgen dat u en uw baby dienovereenkomstig worden beheerd.
Wat zijn de risico's van polyhydramnio's?
De risico's van polyhydramnio's variëren afhankelijk van hoe ver u bent tijdens uw zwangerschap en hoe ernstig de aandoening is. Over het algemeen geldt: hoe ernstiger de polyhydramnio's, hoe groter het risico op complicaties tijdens zwangerschap of bevalling.
Enkele van de risico's met meer geavanceerde polyhydramnio's zijn:
- verhoogd risico op een stuitligging (met meer vocht kan de baby moeite hebben om het hoofd naar beneden te krijgen)
- verhoogd risico op navelstrengverzakking, dat is wanneer de navelstreng uit de baarmoeder en in de vagina glijdt vóór de bevalling van de baby
- verhoogd risico op bloedingscomplicaties na de geboorte
- vroegtijdige breuk van membranen, wat kan leiden tot vroegtijdige bevalling en bevalling
- verhoogd risico op placenta-abruptie, waarbij de placenta loskomt van de baarmoederwand vóór de bevalling van de baby
Hoe wordt polyhydramnio's gediagnosticeerd en behandeld?
Als uw arts polyhydramnio's vermoedt, is het eerste dat ze zullen doen aanvullende tests bestellen om er zeker van te zijn dat er niets mis is met uw baby. Milde tot matige polyhydramnio's hebben mogelijk geen andere behandeling nodig dan monitoring.
Alleen in zeer zeldzame, ernstige gevallen wordt behandeling overwogen. Dit omvat medicatie en het aftappen van het overtollige vruchtwater.
U kunt meer controle en tests verwachten en veel artsen zullen een keizersnede bespreken als ze vinden dat de baby te groot is, of een stuitligging of vaginale bevalling te riskant is.
U zult waarschijnlijk ook meer bloedsuikertests moeten ondergaan om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten.
Wat gebeurt er na diagnose?
In mijn geval werd ik regelmatig gecontroleerd met tweewekelijkse niet-stresstests en werkte ik heel hard om mijn baby met zijn hoofd naar beneden te laten klappen.
Toen ze dat eenmaal deed, stemden mijn arts en ik in met een vroege, gecontroleerde inductie, zodat ze niet meer zou omkeren of mijn water thuis zou laten breken. Ze werd volkomen gezond geboren nadat mijn dokter mijn water had gebroken - en er was veel water.
Voor mij was polyhydramnio echt een enge ervaring tijdens mijn zwangerschap omdat er zoveel onbekenden waren met de aandoening.
Als u dezelfde diagnose krijgt, praat dan met uw zorgverlener om eventuele onderliggende oorzaken uit te sluiten en weeg de voor- en nadelen van een vroege bevalling af om de beste route voor u en uw baby te bepalen.
Deel op Pinterest
Chaunie Brusie, BSN, is een geregistreerde verpleegster met ervaring in arbeid en bevalling, intensive care en langdurige verpleging. Ze woont in Michigan met haar man en vier jonge kinderen en is de auteur van het boek 'Tiny Blue Lines'.
