Terwijl ik dit moment schrijf, kijken mijn kinderen naar "Peppa Pig" tijdens hun 10e dag van de quarantaine van het coronavirus.
Mijn buren geven thuisonderwijs lessen met gezwollen verf, stoepkrijt, manipulatieve middelen en gezichtswoorden. Sociale media worden overspoeld met een miljoen educatieve lessen, gezonde ontbijtideeën en andere #momgoals-berichten.
Maar we bevinden ons in de overlevingsmodus, zoals we vele malen hebben meegemaakt in de vijf levensjaren van mijn drie zonen.
Dit betekent dat sommige dingen aan de kant komen: de schermtijd is momenteel niet echt beperkt, ze eten meer eieren dan groenten, en mijn 19 maanden oude jongen vermaakt zich met - tromgeroffel, alsjeblieft - een pakje baby doekjes.
De schuld van mijn moeder gaat nu meer dan ooit sterk, maar dat hoeft niet zo te zijn.
Verwant: Houd uw kinderen bezig als u thuis vastzit
Wat is moederschuld?
Of je nu nog nooit van moeders schuld hebt gehoord of niet kunt ontsnappen aan de meedogenloze greep, het betekent gewoon dat alomtegenwoordige gevoel dat je niet genoeg doet als ouder, de dingen niet goed doet of beslissingen neemt die je kinderen in de war kunnen brengen. lange termijn.
Het schuldgevoel van mama (of papa) kan tijdelijk zijn, zoals hoe ik me voel dat mijn kinderen deze week te veel Peppa bekijken. Of het kan op langere termijn zijn, bijvoorbeeld of we ze de afgelopen jaren bij voldoende activiteiten hebben ingeschreven.
Sommige moeders voelen een angst of een gewicht op hun schouders (of borst, ziel, enz.) En sommigen voelen zich in paniek - alsof ze het probleem nu moeten oplossen. Moederschuld is de bedoeling, de veronderstelde wil en de andere moeders … rammelen in je hoofd terwijl je probeert de dag door te komen.
Moederschuld heeft vele oorzaken, van persoonlijke onzekerheden tot druk van buitenaf van familie, vrienden, sociale media en andere bronnen.
Een snelle scroll door Instagram zal honderden berichten laten zien van wat andere moeders zo goed lijken te doen, van educatieve activiteiten tot perfect verzorgde peuters die lieflijk poseren. (Onthoud: we weten niet of ze een paar seconden voor of na die opname een volledige driftbui hadden.)
Zelfs formele aanbevelingen, zoals die van artsen en organisaties, kunnen gevoelens van ontoereikendheid creëren.
Beperk de schermtijd, maar toon educatieve apps.
Laat de kinderen buiten veel bewegen, maar zorg ook voor een brandschoon huis.
Zorg goed voor jezelf, maar niet ten koste van samen met je kinderen op de grond gaan spelen.
De tegenstellingen en verwachtingen zijn eindeloos.
Werk-gezinsschuld
Hoewel zowel moeders als vaders de kenmerken kunnen ervaren van wat bekend staat als moederschuld, kunnen er enkele verschillen zijn.
Bijvoorbeeld, op basis van een onderzoek uit 2016 onder 255 ouders, kunnen werkende moeders zich meer schuldig voelen door werk dat hun gezin verstoort dan werkende vaders. De ervaringen van elk gezin zijn natuurlijk uniek.
Waar kan al deze geïnternaliseerde schuld toe leiden?
Er is een kleine dosis moederschuld die productief kan zijn. Als uw kind echt elke dag de hele dag rommel eet, en u begint dat kleine gekriebel of buikgevoel te voelen, dat het misschien niet de beste keuze is, kan dat iets zijn om op te letten.
Maar wanneer moederschuld uw beslissing begint te informeren waarvan u eerder dacht dat ze correct was - op basis van wat goed is voor uw eigen kind en gezin - wordt het schadelijk.
Stel bijvoorbeeld dat een werkende moeder de beslissing neemt om haar baby vanaf het begin te voeden om verschillende persoonlijke - en geldige - redenen. Vervolgens plaatst een goedbedoelende vriend een bericht op sociale media over de diepe connectie die ze heeft met haar baby die borstvoeding geeft, compleet met de uitgebreide medische en emotionele voordelen van borstvoeding (en misschien een 'brelfie' of selfie die borstvoeding geeft).
Voor de duidelijkheid, er is niets mis met het delen van dit soort persoonlijke triomfen, en de vriend in dit voorbeeld probeert niemand te beschamen.
Maar als de werkende moeder al gewoon probeert haar best te doen, en ze heeft wat verdriet om te beginnen met haar beslissing om formulevoeding te geven, kunnen dit soort berichten aanvoelen als een aanval die specifiek op haar is gericht.
Wanneer deze gevoelens opduiken, is het mogelijk dat moeders schuldgevoel een alomvattend probleem in je leven wordt dat moet worden aangepakt.
Zorg voor je zodat je voor ze kunt zorgen
Soms is moeders schuldgevoel zo wijdverbreid dat het je vermogen om te oud zijn of te functioneren remt. Als u denkt dat het schuldgevoel van uw moeder grote angstgevoelens veroorzaakt, is het de moeite waard om naar uw arts te gaan, omdat dit kan wijzen op een ernstigere psychische aandoening zoals postpartumangst of depressie.
Voor veel moeders is het een kwestie van stoppen met onbewuste vergelijkingen en het vertrouwen terugwinnen in je eigen beslissingen voor je gezin.
Moederschuld overwinnen
Identificeer de bronnen van schuld
Duik in de echte redenen waarom je schuldig bent, en ze kunnen ver teruggaan naar je eigen jeugd. De ernst van uw moeders schuldgevoel kan afhangen van een van de volgende zaken:
- als je probeert een ouderschapsstrategie te verbeteren waarvan je denkt dat je ouders het niet zo goed deden
- als u ouderschap krijgt met een obsessief-compulsieve stoornis of andere psychische aandoeningen
- als u een trauma heeft gehad
Probeer een dagboek bij te houden of maak een snelle notitie in je telefoon als je pijn voelt van moeders schuldgevoelens, en na verloop van tijd kunnen er thema's opduiken.
Misschien realiseer je je bijvoorbeeld dat de meeste schuld ontstaat door betrokkenheid bij activiteiten: je voelt het het meest wanneer andere ouders praten over de avonturen van hun kinderen. Of misschien komt het meeste voort uit voedingskeuzes, of de relatie van uw kind met school en leren.
Zodra u de gebieden die het gevoel veroorzaken, kunt identificeren, is het gemakkelijker om naar deze triggers te kijken. Het is ook een geweldige eerste stap om een eenvoudige verandering in de goede richting door te voeren in plaats van een complete revisie van de levensstijl.
Ken je waarheid
Nadat je je eerdere triggers en opvoeding hebt geïdentificeerd, kun je doorgaan met het vinden van je persoonlijke waarheid als moeder of vader.
Sommige families leggen een mission statement af. Anderen kennen gewoon hun kernwaarden. Hoe dan ook, het is essentieel om deze verklaring te gebruiken als maatstaf waartegen je beslissingen kunt nemen.
Als het op bepaalde momenten van cruciaal belang is dat uw kinderen plezier hebben, is het misschien niet zo belangrijk hoeveel tijd ze besteden aan het kijken naar een geweldige film of gratis spelen. Als u slaap en welzijn het meest op prijs stelt, beperkt u misschien die tv-tijd om ervoor te zorgen dat het bed om 20.00 uur is. Wat u ook waardeert, door het een naam te geven en eraan vast te houden, wordt het schuldgevoel van uw moeder geminimaliseerd.
Spring je vertrouwde cirkel schoon
Ben je omringd door voornamelijk gelijkgestemde mensen die je waarden waarderen? Zo niet, herevalueer dan uw besluitvormingsproces om ervoor te zorgen dat u luistert naar waardevolle informatiebronnen.
Als je doorgewinterde buurvrouw overal advies over heeft en je twijfelt over je eigen beslissingen, is ze misschien niet de beste bron om in vertrouwen te nemen.
Het verkleinen van de groep mensen met wie u belangrijke beslissingen bespreekt, kan helpen om ongevraagde input te verminderen: houd deze groep voor uw partner, een vertrouwd familielid, uw kinderarts en een beoordelingsvrije, vertrouwde vriend of kleine groep vrienden. Als geen van deze mensen aan deze beschrijving voldoet, is het tijd om een geweldige therapeut te vinden.
Luister naar je kinderen en je intuïtie
Moeders intuïtie is geen mythe, maar eerder een sterke bron van wijsheid en beslissingskracht die wij, en vrouwen door de eeuwen heen, hebben gebruikt om onze baby's veilig en gezond te houden.
Ik merk het wanneer ik kan zien of mijn 1-jarige huilt omdat hij kieskeurig is of omdat zijn been weer (opzettelijk) door de wieglatten zit. Die veeleisende stem in mijn hoofd is er een waar ik aan heb gewerkt om te horen, naar te luisteren en erop te vertrouwen om een betere ouder te worden.
Kinderen zijn uitstekende informatiebronnen over de vraag of uw beslissingen werken en over welke gebieden u zich wel en niet schuldig moet voelen. Als je een kind hebt dat je constant smeekt om een puzzel met hem te maken terwijl je aan het werk bent, hoef je je niet schuldig te voelen omdat je aan het werk bent, maar misschien moet je later een speeltijd plannen, dat is alles om hen.
Bescherm je waarheid tegen indringers
Er zullen indringers zijn. Het klinkt dramatisch, maar het is realistisch om van anderen te verwachten dat ze tegen je overtuigingen en beslissingen ingaan.
Wees niet verbaasd als iemand je keuze uitdaagt. In plaats van het tweede keer te raden, ga je weg van de verdediging en in de richting van de verwachting dat het gezond en OK is om het oneens te zijn.
Zelfs als een moeder die vroeger borstvoeding gaf, kreeg ik het idee waarom ik dat nog steeds zou proberen te doen toen mijn baby ouder was dan een jaar. De opmerkingen kwamen, zoals ik wist dat ze zouden gebeuren, maar bij het derde kind hadden ze geen invloed op mijn keuzes - of emoties.
Je kunt je beslissingen ook bewaken door situaties te vermijden waarin ze constant bekritiseerd worden. Als je lieve tante Sally niet kan stoppen met commentaar te geven op waarom je 4-jarige in dansles zit (of pull-ups), is het misschien tijd om kort maar krachtig te zeggen dat het echt niet aan haar is en dat hij geniet zichzelf.
Moedig je stam aan
Waar komt moeders schuld vandaan? Andere moeders. Wees niet die moeder in het park die iemand moet overtuigen dat fopspenen de duivel zijn als je borstvoeding geeft (pssst … dat zijn ze niet), of dat een kind opgegroeid is met een dagelijks dieet van glutenvrije, zuivelvrije boerenkool salades heeft meer focus dan iemand die af en toe ijs en Doritos heeft.
Wees voorzichtig wanneer u zelf posts op sociale media maakt die kunnen lijken op te scheppen of een agenda voor andere moeders op te dringen. We kunnen moeders schuldgevoelens oplossen door het niet te verspreiden, en in plaats daarvan elkaar aanmoedigen om ons eigen moederhart te volgen. (Tegelijkertijd, als je een trots moedermoment hebt om te delen, deel het dan.)
De afhaalmaaltijd
We kunnen het einde van het moederschap bereiken en beseffen dat we zoveel mooie momenten hebben gemist die ons zorgen maken over wat we niet goed doen. We hebben er misschien spijt van dat we niet hebben geluisterd naar andere vrouwen en supporters die ons vertelden dat we fantastisch werk hebben geleverd.
Het belangrijkste is dat we misschien kunnen zien hoe geweldig onze kinderen zijn geworden en beseffen dat de schuld geen greintje heeft bijgedragen aan die persoon die we hebben grootgebracht, maar eerder ons vermogen om van het proces te genieten remde.
Dus hou van je kinderen - op jouw voorwaarden, op de geweldige manier die we weten dat je bent - en laat niet wat anderen doen (of zeggen) je opvoedingsvuur blussen.
