Het leren reguleren van gedrag en emotie is een vaardigheid die we in de loop van de tijd ontwikkelen. Al op jonge leeftijd worden we geconfronteerd met ervaringen die ons vermogen testen en verfijnen om een gevoel van controle over moeilijke situaties te krijgen.
Bij kinderen lijkt zelfregulatie misschien het leren om op de juiste manier op teleurstelling te reageren in plaats van een driftbui te krijgen, of om hulp te vragen wanneer ze zich gestrest voelen in plaats van een meltdown.
Beide voorbeelden illustreren de behoefte aan zelfregulerende vaardigheden. Zelfregulatie is het beheer van gedachten en gevoelens om doelgerichte acties mogelijk te maken.
Wat is zelfregulatiepsychologie?
In de wereld van onderwijs en psychologie worden zelfbeheersing en zelfregulatie vaak samen gebruikt, maar ze zijn eigenlijk heel anders wat ze bedoelen.
Zelfbeheersing is een actief gedrag. Het wordt voornamelijk beschouwd als een sociale vaardigheid. Bij kinderen gaat het bij zelfbeheersing om het remmen van impulsen.
Zelfregulatie stelt kinderen echter in staat hun gedrag, lichaamsbewegingen en emoties te beheersen terwijl ze zich nog steeds concentreren op de taak die voorhanden is.
Wanneer zelfregulerende vaardigheden werken, kan een kind de oorzaak identificeren, de intensiteit van de impuls verminderen en mogelijk weten hoe het zich ertegen moet verzetten.
In bredere zin is het hebben van zelfreguleringsvaardigheden wat kinderen in staat stelt zelfbeheersing te hebben.
Dr. Roseann Capanna-Hodge, pediatrische geestelijke gezondheidsexpert en auteur, beschrijft zelfregulatie als ons vermogen om te remmen en de koers te blijven volgen bij het nastreven van een doel of bij het voltooien van een taak.
Met andere woorden, als het gaat om het beheersen van ons gedrag, gaat het bij zelfregulering om het remmen of het schakelen, ongeacht de situatie.
'Emotionele regulering heeft te maken met een evenwichtige emotionele toestand, zodat je niet zo sterk of niet genoeg reageert in meer uitdagende situaties', zegt Capanna-Hodge.
Dat betekent dat een kind rustiger is en minder sterk reageert op eisen en stressoren.
Hoe leren kinderen zelfregulatie?
Onderzoek wijst uit dat de meerderheid van de kinderen een snelle toename van gedragsmatige zelfregulerende vaardigheden van 3 tot 7 jaar blijkt te vertonen, en nog meer tijdens de voorschoolse jaren.
Weten hoe kinderen deze vaardigheden verwerven, helpt ouders om ze thuis te onderwijzen en te versterken.
'Kinderen leren hun emoties en gedrag te reguleren door middel van vallen en opstaan', zegt Capanna-Hodge.
"Hoe ze het oplossen van problemen aanpakken en leren van hun fouten en de reacties die ze van anderen krijgen, heeft veel te maken met hoe ze leren om zichzelf te reguleren", voegt ze eraan toe.
Peuters vertrouwen bijvoorbeeld op hun ouders om hen te helpen bij het navigeren door situaties die gedrags-, emotionele en sociale regulering vereisen. Ze leren deze vaardigheden in de loop van de tijd.
Een van Capanna-Hodge's favoriete manieren om zelfreguleringsvaardigheden aan te leren, is het opzetten van een hindernisbaan die een mix van fysieke uitdagingen en plezier creëert. Met een hindernisbaan leren kinderen stress te tolereren, van tevoren na te denken en problemen op te lossen terwijl ze plezier hebben.
Christopher Kearney, een expert in klinische kinderpsychologie en een professor in de psychologie aan de Universiteit van Nevada, Las Vegas, zegt dat kinderen van nature ook zelfregulatie leren.
Ze doen dit naarmate ze ouder worden en meer ervaring hebben met het omgaan met verschillende situaties, en ook wanneer ze feedback van anderen ontvangen over hoe ze zich op de juiste manier kunnen gedragen en zich kunnen uiten in verschillende situaties.
Om zelfregulatie te leren, zegt Kearney dat methoden zoals feedback, rollenspel, ontspanningstraining en uitgebreide oefening in onvoorspelbare en fluctuerende omstandigheden allemaal kinderen helpen de vaardigheden te leren die ze nodig hebben om emotie en gedrag te reguleren.
Ouders spelen een belangrijke rol bij het aanleren van zelfreguleringsvaardigheden. Daarom zegt Capanna-Hodge dat het ongelooflijk belangrijk is voor ouders om kinderen hun omgeving te laten verkennen en zelf problemen op te lossen.
Tegelijkertijd moeten ouders begeleiden en positieve feedback geven bij de poging van een kind om zijn eigen gedrag en emoties te beheersen.
Capanna-Hodge gebruikt dit voorbeeld: "Ik zag dat dat erg frustrerend voor je was, maar je wachtte op je beurt en kijk wat een geweldige tijd je had."
Wat veroorzaakt verminderde of verminderde zelfregulatie bij kinderen en adolescenten?
Volgens Capanna-Hodge zijn het hebben van een klinisch of neurologisch probleem, evenals beperkte mogelijkheden voor onafhankelijke beoefening, twee redenen waarom kinderen of adolescenten worstelen met zelfregulatie.
Ze legt uit dat aandoeningen zoals ADHD, angst, autisme, leerstoornissen enz. Allemaal van invloed zijn op hoe de hersenen de hersengolven reguleren. Dat beïnvloedt op zijn beurt hoe men gedrag en emoties zelf reguleert.
"Deze omstandigheden kunnen het voor iemand moeilijker maken om niet alleen te remmen in situaties waarin hun interesse laag is, maar kunnen ook het vermogen om zelfs maar te herkennen wanneer dat nodig is, belemmeren", legt Capanna-Hodge uit.
Kearney wijst erop dat sommige kinderen worden geboren met een temperament dat zeer reactief is op nieuwe of nieuwe situaties. Deze kinderen raken vaak gemakkelijker van streek en blijven langer van streek dan de meeste kinderen van hun leeftijd.
Voordelen van het verbeteren van zelfreguleringsvaardigheden
Er zijn zoveel voordelen aan het verbeteren van de zelfregulerende vaardigheden van een kind. De belangrijkste, zegt Capanna-Hodge, zou de stresstolerantie kunnen verbeteren.
“In een wereld vol stress hebben steeds meer kinderen moeite met zelfregulatie, en zonder het vermogen om je gedrag en emoties te reguleren, zul je niet alleen meer stress ervaren, je zult ook sneller op stress reageren ', Legt Capanna-Hodge uit.
Dat gezegd hebbende, als je de hersenen leert om zichzelf te reguleren, kun je je beter concentreren en kalm zijn.
Wat dat voor uw kind betekent, legt ze uit, is dat ze:
- meer verbonden
- een betere, onafhankelijke probleemoplosser
- gelukkiger, omdat hun hersenen en lichaam kunnen reguleren en niet zo veel reageren
Onderzoek toont aan dat de rol van zelfregulatie, met inbegrip van uitvoerende functies en sociale en emotionele reguleringsvaardigheden, een aanzienlijk verschil kan maken in de gereedheid van de school en de schoolprestaties.
Dit onderzoek sluit aan bij de mening van Kearney dat betere zelfregulatie zorgt voor beter functioneren in sociale en academische omgevingen, zoals:
- deelnemen aan gesprekken
- gericht op taken
- samenwerken en goed spelen met anderen
- vrienden maken
Tips voor ouders om te helpen bij het beheren en aanleren van zelfreguleringsvaardigheden voor kinderen
Ouders zijn een van de meest invloedrijke leraren in het leven van hun kind, vooral als het gaat om zelfregulerende vaardigheden.
Het Child Mind Institute zegt dat ouders een manier kunnen bieden om zelfregulatie te onderwijzen, door de vaardigheid die je wilt onderwijzen te isoleren en vervolgens te oefenen.
Het Duke Centre for Child and Family Policy for the Administration for Children and Families, dat werk en onderzoek heeft gedaan om zelfregulering in de eerste 5 levensjaren te bevorderen, zegt dat er brede categorieën van ondersteuning of co-regulering zijn waardoor de volwassene het kind helpen zelfregulerende vaardigheden te ontwikkelen.
Bovendien legt Kearney uit dat ouders soms een gebrek aan zelfregulering bij hun kind bevorderen door toe te geven aan driftbuien of door een kind niet te coachen door moeilijke omstandigheden. Hierdoor kan een kind angstwekkende situaties vermijden.
Het herkennen van uw acties en hoe ze het proces beïnvloeden, is de sleutel tot het vinden van nieuwe manieren om uw kind les te geven.
Wanneer je kinderen door een uitdagende situatie begeleidt door positieve ondersteuning en passende feedback te geven, leren ze hun gedrag aan te passen. Uiteindelijk krijgen ze de vaardigheden die nodig zijn om uitdagingen aan te gaan zonder jouw hulp.
De afhaalmaaltijd
Het bieden van een veilige en ondersteunende omgeving voor uw kind om zelfreguleringsvaardigheden te leren en te oefenen, is de sleutel om hen te helpen succes in het leven te ervaren. Dit is vooral het geval als ze sensorische overbelasting ervaren of problemen hebben met de uitvoerende functie.
Als ouder is het een van uw taken om uw kind te helpen werken aan zelfbewustzijn en feedback te geven, zodat het nieuwe manieren kan vinden om met frustratie om te gaan.
