Wist u?
De eerste succesvolle cervicale cerclage werd gerapporteerd door Shirodkar in 1955. Omdat deze procedure echter vaak resulteerde in aanzienlijk bloedverlies en de hechtingen moeilijk te verwijderen waren, zochten artsen naar alternatieve methoden.
De McDonald cerclage, geïntroduceerd in 1957, had vergelijkbare succespercentages als de Shirodkar-procedure - en minimaliseerde ook de hoeveelheid snij- en bloedverlies, de duur van de operatie en de moeilijkheid bij het verwijderen van de hechtingen. Om deze redenen geven veel artsen de voorkeur aan de McDonald-methode. Anderen gebruiken een gewijzigde Shirodkar-benadering, die gemakkelijker en veiliger is dan de oorspronkelijke techniek.
Als uw zorgverlener vermoedt dat u een onvoldoende baarmoederhals heeft, kan hij of zij aanbevelen om de baarmoederhals te versterken met behulp van een procedure die cervicale cerclage wordt genoemd. Voordat de baarmoederhals chirurgisch wordt versterkt, zal de arts controleren op foetale afwijkingen door middel van een echografie.
Hoe wordt een cerclage uitgevoerd?
Een cerclage wordt uitgevoerd in een operatiekamer, met de patiënt onder narcose. De arts benadert de baarmoederhals via de vagina. Een band hechtingen (steken, draad of soortgelijk materiaal) wordt rond de baarmoederhals genaaid om deze gesloten te houden. De hechting wordt dicht bij de interne os geplaatst (het uiteinde van de baarmoederhals dat uitkomt in de baarmoeder).
Een transabdominale cerclage is een speciaal type cerclage waarvoor een incisie in de buikwand nodig is. Deze techniek kan worden gebruikt wanneer er niet genoeg cervicaal weefsel is om de hechting vast te houden of wanneer een eerder geplaatste cerclage niet succesvol was. Voor een vrouw met een voorgeschiedenis van meerdere zwangerschapsverliezen, kan een arts vóór de zwangerschap een abdominale cerclage plaatsen.
Wanneer wordt een cerclage uitgevoerd?
De meeste cerclages worden uitgevoerd tijdens het tweede trimester van de zwangerschap (tussen 13 en 26 weken zwangerschap), maar ze kunnen ook op andere momenten worden geplaatst, afhankelijk van de reden voor de cerclage. Bijvoorbeeld:
- Electieve cerclages worden meestal rond de 15e week van de zwangerschap geplaatst, meestal vanwege complicaties tijdens een vorige zwangerschap.
- Dringende cerclages worden geplaatst wanneer een echografisch onderzoek een korte, verwijde baarmoederhals vertoont.
- Noodgeval of? Heroïsch? cerclages worden meestal geplaatst tussen de 16e en 24e week van de zwangerschap als de baarmoederhals meer dan 2 cm is verwijd en al is uitgewist, of als de vliezen (zak met water) in de vagina te zien zijn bij de uitwendige os (de cervicale opening in de vagina).
Wat zijn de mogelijke complicaties?
Electieve cerclages zijn relatief veilig. Urgente of noodcerclages hebben een hoger risico op complicaties, waaronder scheuring van de vliezen rondom de baby, samentrekkingen van de baarmoeder en infectie in de baarmoeder. Als er een infectie optreedt, wordt de hechting verwijderd en wordt de bevalling opgewekt om de baby onmiddellijk af te leveren. Voor moeders die een noodcerclage ondergaan, bestaat ook het risico dat de procedure de zwangerschap alleen verlengt tot 23 of 24 weken. Op deze leeftijd hebben baby's een zeer hoog risico op langdurige problemen.
Studies hebben aangetoond dat vrouwen die een cervicale cerclage nodig hebben, een verhoogd risico lopen op vroegtijdige bevalling en in het algemeen meer ziekenhuisopname nodig hebben tijdens hun zwangerschap.
Wat gebeurt er daarna?
Het plaatsen van de cerclage is slechts de eerste in een reeks stappen die nodig kunnen zijn om het succes van de procedure en uw zwangerschap te garanderen. Na de operatie kan uw arts medicijnen voorschrijven om te voorkomen dat uw baarmoeder samentrekt. U mag dit geneesmiddel een dag of twee gebruiken. Na ontslag uit het ziekenhuis zal uw arts u regelmatig willen zien om te beoordelen op vroegtijdige bevalling.
Infectie is een zorg na elke chirurgische ingreep. Als u een dringende of heroïsche cerclage heeft gehad, neemt het risico op infectie toe. Dit komt omdat de vagina bacteriën bevat die niet in de baarmoeder worden aangetroffen. Wanneer de zak met water in de vagina hangt, is er een verhoogd risico op bacteriële infectie in de baarmoeder en in de vruchtzak die de baby vasthoudt. Uw arts kan antibiotica voorschrijven om het risico op infectie te verminderen. Als er een infectie wordt gevonden in de zak met water, moet de zwangerschap worden beëindigd om ernstige gevolgen voor de gezondheid van de moeder te voorkomen.
De hechting wordt over het algemeen verwijderd rond de 35e tot 37e week van de zwangerschap, wanneer de baby de volledige termijn heeft bereikt. Een abdominale cerclage kan niet worden verwijderd en vrouwen met abdominale cerclages hebben C-secties nodig om te bevallen.
Wat gebeurt er daarna?
Het plaatsen van de cerclage is slechts de eerste in een reeks stappen die nodig kunnen zijn om het succes van de procedure en uw zwangerschap te garanderen. Na de operatie kan uw arts medicijnen voorschrijven om te voorkomen dat uw baarmoeder samentrekt. U mag dit geneesmiddel een dag of twee gebruiken. Na ontslag uit het ziekenhuis zal uw arts u regelmatig willen zien om te beoordelen op vroegtijdige bevalling.
Infectie is een zorg na elke chirurgische ingreep. Als u een dringende of heroïsche cerclage heeft gehad, neemt het risico op infectie toe. Dit komt omdat de vagina bacteriën bevat die niet in de baarmoeder worden aangetroffen. Wanneer de zak met water in de vagina hangt, is er een verhoogd risico op bacteriële infectie in de baarmoeder en in de vruchtzak die de baby vasthoudt. Uw arts kan antibiotica voorschrijven om het risico op infectie te verminderen. Als er een infectie wordt gevonden in de zak met water, moet de zwangerschap worden beëindigd om ernstige gevolgen voor de gezondheid van de moeder te voorkomen.
De hechting wordt over het algemeen verwijderd rond de 35e tot 37e week van de zwangerschap, wanneer de baby de volledige termijn heeft bereikt. Een abdominale cerclage kan niet worden verwijderd en vrouwen met abdominale cerclages hebben C-secties nodig om te bevallen.
Hoe succesvol is Cerclage?
Geen enkele behandeling of combinatie van procedures voor een onvoldoende baarmoederhals kan een succesvolle zwangerschap garanderen. Het meeste dat artsen kunnen doen, is het risico voor u en uw baby te minimaliseren. Over het algemeen werken cerclages het beste wanneer ze vroeg in de zwangerschap worden geplaatst en wanneer de baarmoederhals langer en dikker is.
Tarieven voor het dragen van de zwangerschap na cerclage variëren van 85 tot 90 procent, afhankelijk van het type cerclage dat wordt gebruikt. (Succespercentages worden berekend door het aantal zwangerschappen dat op of nabij de bevalling is afgezet te vergelijken met het totale aantal uitgevoerde procedures.) In het algemeen heeft electieve cerclage het hoogste slagingspercentage, noodcerclage het laagste en dringende cerclage ergens tussenin. De transabdominale cerclage wordt zelden uitgevoerd en er is geen algemeen succespercentage berekend.
Hoewel een aantal onderzoeken goede resultaten hebben opgeleverd na cerclage, heeft geen hoogwaardig onderzoek aangetoond dat vrouwen die cerclage ondergaan, significant betere resultaten hebben dan degenen die naar bed gaan.
