We leven in een nieuwe wereld. Als moderne ouders die de volgende generatie in het post-digitale tijdperk opvoeden, staan we voor uitdagingen waar ouders in het verleden nooit rekening mee hebben gehouden.
Enerzijds hebben we oneindig veel informatie en advies binnen handbereik. Alle vragen die zich voordoen tijdens onze opvoedingsreis kunnen redelijk eenvoudig worden onderzocht. We hebben onbeperkt toegang tot boeken, artikelen, podcasts, studies, commentaar van experts en Google-resultaten. We kunnen ook contact leggen met ouders over de hele wereld, die een scala aan ondersteuning en perspectief kunnen bieden in elke situatie.
Aan de andere kant gaan veel van die voordelen gepaard met nieuwe landmijnen:
- Het tempo van ons dagelijks leven is veel sneller.
- We zijn overweldigd door informatie, die vaak kan leiden tot verlamming van de analyse of verwarring.
- Niet alle informatie die we bekijken is geloofwaardig. Het kan moeilijk zijn onderscheid te maken tussen feit en fictie.
- Zelfs wanneer de informatie die we vinden is geverifieerd, is er vaak een even betrouwbare studie die een tegenstrijdige conclusie biedt.
- We zijn omringd door 'goeroe-advies'. Het is verleidelijk om in te gaan op de mythe dat onze problemen gemakkelijk kunnen worden opgelost met een snelle levenshack. In werkelijkheid vereist het vaak veel meer.
Als een nieuwe ouder die moeite had om mijn verantwoordelijkheden op het werk, thuis en in het leven in het algemeen te combineren, vond ik alle informatie die tot mijn beschikking stond op één niveau geruststellend. Ik dacht dat ik me een weg kon banen naar de balans tussen werk en privé. Als een bron of vriend niet de sleutel tot succes had, zou ik gewoon doorgaan met de volgende aanbeveling.
Na jaren er niet in geslaagd te zijn een leven te creëren dat voor mijn gezin en mij werkte, kwam het bij me op dat deze eindeloze consumptie van informatie de zaken erger maakte; het leidde gewoon tot een gebrek aan vertrouwen in mezelf.
Het is niet zo dat de informatie niet geloofwaardig was (soms wel en soms niet). Het grotere probleem was dat ik geen filter had waarmee ik alle informatie en adviezen die ik tegenkwam, kon beoordelen. Dat controleerde mijn ervaring als werkende moeder op een negatieve manier. Zelfs het beste advies kwam soms te kort, simpelweg omdat het voor mij niet van toepassing was op dat specifieke moment van mijn leven.
Er zijn drie belangrijke vaardigheden die ik heb moeten ontwikkelen om gebruik te maken van de overvloed aan schat aan informatie waar we allemaal toegang toe hebben. Deze drie vaardigheden helpen me bij het kiezen van de informatie die voor mij nuttig zal zijn en deze vervolgens toe te passen in mijn dagelijks leven.
Mediawijsheid
Het Centrum voor mediageletterdheid beschrijft mediageletterdheid als: "Helpen [mensen] om bekwaam, kritisch en geletterd te worden in alle mediavormen, zodat ze de interpretatie van wat ze zien of horen beheersen in plaats van de interpretatie hen te laten beheersen."
Mediageletterdheid is om veel verschillende redenen een belangrijke vaardigheid. Het kunnen onderscheiden van feit en fictie is een fundamenteel onderdeel van het matchen van ons perspectief met onze realiteit. Maar weten hoe we die informatie in ons eigen leven moeten filteren en toepassen, is ook belangrijk. Hier zijn enkele van de belangrijkste vragen die ik stel wanneer ik geconfronteerd word met nieuwe informatie in mijn leven:
- Is deze informatie geloofwaardig ?
- Is deze informatie relevant voor mij op dit moment ?
- Is deze informatie nuttig voor mij op dit moment ?
- Kan ik deze informatie nu implementeren ?
Als het antwoord op een van deze vragen 'nee' is, weet ik dat ik het voorlopig kan negeren, wetende dat ik er in de toekomst altijd naar kan terugkeren als dat nodig is. Dit helpt me bij het navigeren door informatie-overload of gevoelens van mislukking wanneer populair advies niet bij mij lijkt te passen.
Schakelen tussen bewustzijn van grote afbeeldingen en diepe focus
Als werkende moeder heb ik te maken met eisen vanaf het moment dat ik 's ochtends wakker word tot ik' s avonds naar bed ga (en vaker wel dan niet, ook midden in de nacht!). Het vermogen ontwikkelen om naadloos te schakelen tussen een breed bewustzijn van mijn leven als geheel en een diepe focus op wat het belangrijkste is op elk moment, is van cruciaal belang geworden voor mijn eigen geluk en welzijn.
Ik ben het werkende ouderschap gaan begrijpen als een complex web van afzonderlijke onderdelen die een groter geheel vormen. Ik heb bijvoorbeeld een huwelijksgedeelte, een ouderschapsgedeelte, een bedrijfseigenaargedeelte, een mentaal welzijnsgedeelte en een huishoudelijk managementgedeelte (onder andere).
Mijn neiging is om elk onderdeel in een vacuüm te benaderen, maar ze hebben echt allemaal interactie met elkaar. Het is handig om te begrijpen hoe elk onderdeel onafhankelijk werkt in mijn leven en hoe elk onderdeel het grotere geheel beïnvloedt.
Deze mogelijkheid om in en uit te zoomen lijkt veel op het zijn van een luchtverkeersleider die een aantal bewegende vliegtuigen tegelijk volgt:
- Sommige vliegtuigen staan opgesteld en wachten op hun beurt om op te stijgen. Dit zijn de plannen die ik van tevoren maak en die mijn leven soepel laten verlopen. Dit kan eruit zien als het hebben van maaltijdplannen voor de week, het creëren van een geruststellende bedtijdroutine voor mijn kinderen of het plannen van een massage.
- Sommige vliegtuigen taxiën over de landingsbaan en staan op het punt op te stijgen. Dit zijn de projecten of verantwoordelijkheden die mijn onmiddellijke aandacht nodig hebben. Dit kan een groot werkproject zijn dat ik ga inleveren, een klantbijeenkomst waar ik tegenaan loop of een check-in op mijn geestelijke gezondheid.
- Sommige vliegtuigen zijn net opgestegen en vliegen buiten mijn verantwoordelijkheidsbereik. Dit zijn de items die ik actief van mijn bord verwijder, omdat ze compleet zijn, ik het niet meer hoef te doen, of ik besteed het uit aan iemand anders. In mijn dagelijks leven lijkt het erop dat ik mijn kinderen voor een dag naar school breng, een afgerond artikel aan mijn redacteur voorleg of een training afrond.
- Anderen staan in de lucht, klaar om binnen te komen voor een landing. Dit zijn de belangrijkste delen van mijn leven die aandacht nodig hebben. Als ik ze niet snel op de grond krijg, zullen er nare dingen gebeuren. Dit houdt in dat ik ervoor zorg dat ik regelmatig voor mijn gezondheid zorg, quality time met mijn gezin doorbreng of iets puur voor mijn plezier doe.
Als werkende moeder moet ik weten waar al mijn 'vliegtuigen' zich op grote schaal bevinden. Maar ik moet ook het vliegtuig in de gaten houden dat op elk moment de landingsbaan raakt. Ouderschap werken vereist een constant proces van uitzoomen om een snelle hartslag te krijgen op mijn leven als geheel, en dan weer in te zoomen om al mijn aandacht te besteden waar het het meest nodig is.
Zelfbewustzijn
Er staat veel druk op ouders om dingen op de 'juiste manier' te doen in de moderne samenleving. We worden geconfronteerd met voorbeelden van hoe alle anderen ouderschap hebben, en het kan gemakkelijk zijn om te missen wat voor ons waar is.
Lange tijd dacht ik dat het mijn taak was om "HET BOEK" of "DE EXPERT" te vinden die de juiste antwoorden had, en vervolgens hun zorgvuldig samengestelde oplossingen in mijn eigen leven te implementeren. Ik wilde wanhopig een instructiehandleiding van iemand die daar was, dat heb ik gedaan.
Het probleem is dat zo'n handleiding niet bestaat. Er is veel kennis, maar de echte wijsheid die we zoeken, komt van ons eigen zelfbewustzijn. Er is niemand anders die mijn exacte leven leidt, dus alle antwoorden die ik 'daarbuiten' vind, zijn inherent beperkt.
Ik heb geleerd dat als ik begrijp hoe ik in alle aspecten van mijn leven opduik, ik de richting krijg die ik nodig heb. Ik neem nog steeds veel informatie op (met behulp van de vragen die ik eerder heb geschetst). Maar als het erop aankomt, is vertrouwen op mijn eigen innerlijke weten de beste bron van begeleiding die ik tot nu toe heb gevonden. Zelfbewustzijn is de sleutel geweest om het lawaai buiten te sluiten, zodat ik uiteindelijk de juiste beslissingen voor mezelf en mijn gezin kan nemen.
Hier zijn slechts enkele van de vragen die ik heb gevonden om mijn eigen levenspad te vertrouwen, zelfs als ik wordt bestookt met voorbeelden van hoe andere mensen de dingen anders doen:
- Betekent dit activiteit of persoon te geven me energie, of deed het afbreken mijn energie?
- Wat werkt er op dit gebied van mijn leven?
- Wat werkt er niet op dit gebied van mijn leven?
- Wat voor kleine of beheersbare dingen kan ik doen om dit voor mezelf gemakkelijker te maken of om een beter resultaat te krijgen?
- Heb ik het gevoel dat ik leef in overeenstemming met mijn kernwaarden en prioriteiten? Zo niet, wat past er nu niet?
- Dient deze activiteit, relatie of overtuiging een gezond doel in mijn leven? Zo nee, hoe kan ik een aanpassing maken?
- Wat moet ik nog leren? Wat zijn de hiaten in mijn begrip?
De informatie die we in het post-digitale tijdperk beschikbaar hebben, kan zeer nuttig zijn, als we deze filteren door onze feitelijke ervaring als werkende ouders. Zodra we die verbinding met onszelf of ons leven als geheel verliezen, kan die informatie overweldigend en contraproductief worden.
Sarah Argenal, MA, CPC, heeft een missie om de burn-outepidemie uit te roeien, zodat werkende ouders eindelijk van deze kostbare jaren van hun leven kunnen genieten. Ze is de oprichter van The Argenal Institute gevestigd in Austin, TX, gastheer van de Working Parent Resource Podcast, en bedenker van de Whole SELF Lifestyle, die een duurzame en langetermijnbenadering biedt van persoonlijke vervulling voor werkende ouders. Bezoek haar website op www.argenalinstitute.com voor meer informatie of om door haar bibliotheek met trainingsmateriaal te bladeren.
