Wat is endotracheale intubatie?
Endotracheale intubatie (EI) is vaak een noodprocedure die wordt uitgevoerd bij mensen die bewusteloos zijn of niet zelfstandig kunnen ademen. EI heeft een open luchtweg en helpt verstikking te voorkomen.
Bij een typische EI krijgt u anesthesie. Vervolgens wordt via uw mond een flexibele plastic buis in uw luchtpijp geplaatst om u te helpen ademen.
De luchtpijp, ook wel de luchtpijp genoemd, is een buis die zuurstof naar uw longen transporteert. De maat van de ademslang is afgestemd op uw leeftijd en keelmaat. De buis wordt op zijn plaats gehouden door een kleine luchtmanchet die na het inbrengen rond de buis wordt opgeblazen.
Uw luchtpijp begint net onder uw strottenhoofd of stemkastje en strekt zich uit tot achter het borstbeen of het borstbeen. Je luchtpijp verdeelt zich dan en wordt twee kleinere buisjes: de rechter en linker hoofdbronchiën. Elke buis sluit aan op een van je longen. De bronchiën blijven zich vervolgens splitsen in kleinere en kleinere luchtpassages in de long.
Je luchtpijp bestaat uit taai kraakbeen, spieren en bindweefsel. De voering is gemaakt van glad weefsel. Elke keer dat je inademt, wordt je luchtpijp iets langer en breder. Het keert terug naar zijn ontspannen formaat terwijl u uitademt.
U kunt moeilijk ademen of u kunt helemaal niet ademen als een pad langs de luchtweg geblokkeerd of beschadigd is. Dit is wanneer EI nodig kan zijn.
Waarom wordt endotracheale intubatie gedaan?
Mogelijk hebt u deze procedure nodig om een van de volgende redenen:
- om uw luchtwegen te openen zodat u anesthesie, medicatie of zuurstof kunt krijgen
- om je longen te beschermen
- u bent gestopt met ademen of u heeft ademhalingsproblemen
- je hebt een machine nodig om je te helpen ademen
- u heeft hoofdletsel en kunt niet zelfstandig ademen
- u moet enige tijd verdoofd worden om te herstellen van een ernstig letsel of ziekte
EI houdt je luchtwegen open. Hierdoor kan zuurstof tijdens het ademen vrijelijk van en naar uw longen stromen.
Wat zijn de risico's van endotracheale intubatie?
Anesthesie risico's
Meestal wordt u tijdens de procedure onder narcose gebracht. Dit betekent dat u niets voelt als de buis wordt ingebracht. Gezonde mensen hebben meestal geen problemen met algehele anesthesie, maar er is een klein risico op complicaties op de lange termijn. Deze risico's zijn grotendeels afhankelijk van uw algemene gezondheid en het type procedure dat u ondergaat.
Factoren die uw risico op complicaties bij anesthesie kunnen verhogen, zijn onder meer:
- chronische problemen met uw longen, nieren of hart
- diabetes
- geschiedenis van aanvallen
- een familiegeschiedenis van bijwerkingen op anesthesie
- slaapapneu
- zwaarlijvigheid
- allergieën voor voedsel of medicijnen
- alcoholgebruik
- roken
- leeftijd
Bij oudere volwassenen met ernstige medische problemen kunnen ernstigere complicaties optreden. Deze complicaties zijn zeldzaam, maar kunnen zijn:
- hartaanval
- Long infectie
- beroerte
- tijdelijke mentale verwarring
- dood
Ongeveer een of twee op de 1.000 mensen kunnen onder algehele narcose gedeeltelijk wakker worden. Als dit gebeurt, zijn mensen zich meestal bewust van hun omgeving, maar voelen ze geen pijn. In zeldzame gevallen kunnen ze hevige pijn voelen. Dit kan leiden tot psychologische complicaties op lange termijn, zoals posttraumatische stressstoornis (PTSS). Bepaalde factoren kunnen deze situatie waarschijnlijker maken:
- noodgeval operatie
- hart- of longproblemen
- langdurig gebruik van opiaten, kalmerende middelen of cocaïne
- dagelijks alcoholgebruik
Intubatierisico's
Er zijn enkele risico's verbonden aan intubatie, zoals:
- letsel aan tanden of tandheelkundig werk
- letsel aan de keel of luchtpijp
- een opeenhoping van te veel vocht in organen of weefsels
- bloeden
- longcomplicaties of letsel
- aspiratie (maaginhoud en zuren die in de longen terechtkomen)
Een anesthesioloog of ambulance-EMT zal u vóór de procedure evalueren om het risico op het optreden van deze complicaties te verminderen. Tijdens de hele procedure wordt u ook nauwlettend gevolgd.
Hoe bereid ik me voor op endotracheale intubatie?
Intubatie is een invasieve procedure en kan aanzienlijk ongemak veroorzaken. U krijgt echter meestal algemene anesthesie en een spierverslappend medicijn, zodat u geen pijn voelt. Bij bepaalde medische aandoeningen moet de procedure mogelijk worden uitgevoerd terwijl een persoon nog wakker is. Een plaatselijke verdoving wordt gebruikt om de luchtwegen te verdoven om het ongemak te verminderen. Uw anesthesioloog zal u voorafgaand aan intubatie laten weten of deze situatie op u van toepassing is.
Hoe wordt endotracheale intubatie gedaan?
EI wordt meestal gedaan in het ziekenhuis, waar u anesthesie krijgt. In noodsituaties kan een paramedicus ter plaatse van de noodsituatie EI uitvoeren.
Bij een typische EI-procedure krijgt u eerst een verdoving. Als u eenmaal verdoofd bent, zal uw anesthesioloog uw mond openen en een klein instrument inbrengen met een licht dat een laryngoscoop wordt genoemd. Dit instrument wordt gebruikt om de binnenkant van uw strottenhoofd of voicebox te zien. Zodra uw stembanden zijn gelokaliseerd, wordt een flexibele plastic buis in uw mond geplaatst en voorbij uw stembanden naar het onderste deel van uw luchtpijp geleid. In moeilijke situaties kan een laryngoscoop van een videocamera worden gebruikt om een meer gedetailleerd beeld van de luchtweg te geven.
Uw anesthesioloog luistert dan via een stethoscoop naar uw ademhaling om ervoor te zorgen dat de slang op de juiste plaats zit. Zodra je geen hulp meer nodig hebt bij het ademen, wordt de buis verwijderd. Tijdens chirurgische ingrepen en op de intensive care wordt de buis, eenmaal op de juiste plaats, aangesloten op een ventilator of beademingsmachine. In sommige situaties moet de buis mogelijk tijdelijk aan een zak worden bevestigd. Uw anesthesioloog gebruikt de zak om zuurstof in uw longen te pompen.
Wat te verwachten na endotracheale intubatie
Het kan zijn dat u na de ingreep een milde keelpijn heeft of moeite heeft met slikken, maar dit zou snel moeten verdwijnen.
Er is ook een klein risico dat u complicaties ervaart door de procedure. Zorg ervoor dat u onmiddellijk uw arts belt als u een van de volgende symptomen vertoont:
- zwelling van je gezicht
- een ernstige keelpijn
- pijn op de borst
- Moeite met slikken
- moeite met spreken
- nek pijn
- kortademigheid
Deze symptomen kunnen een teken zijn van andere problemen met uw luchtweg.
