Als je zwanger bent, klinken de woorden 'test' of 'procedure' alarmerend. Wees gerust, je bent niet de enige. Maar leren waarom bepaalde dingen worden aanbevolen en hoe ze worden gedaan, kan erg nuttig zijn.
Laten we uitpakken wat vruchtwaterpunctie is en waarom je ervoor zou kunnen kiezen om er een te hebben.
Vergeet niet dat uw arts een partner is in deze reis, dus vertel hem over eventuele zorgen en stel zoveel vragen als u nodig heeft.
Wat is vruchtwaterpunctie?
Vruchtwaterpunctie is een procedure waarbij uw arts een kleine hoeveelheid vruchtwater uit uw baarmoeder verwijdert. De hoeveelheid verwijderde vloeistof is meestal niet meer dan 1 ounce.
Vruchtwater omringt je baby in de baarmoeder. Deze vloeistof bevat enkele van de cellen van uw baby en wordt gebruikt om erachter te komen of uw baby genetische afwijkingen heeft. Dit type vruchtwaterpunctie wordt meestal uitgevoerd in het tweede trimester, meestal na week 15.
Het kan ook worden gebruikt om te bepalen of de longen van uw baby volwassen genoeg zijn om buiten de baarmoeder te overleven. Dit type vruchtwaterpunctie zou later in je zwangerschap optreden.
Uw arts zal een lange, dunne naald gebruiken om een kleine hoeveelheid vruchtwater op te vangen. Deze vloeistof omringt en beschermt de baby terwijl ze in je baarmoeder zit.
Een laboratoriumtechnicus zal de vloeistof vervolgens testen op bepaalde genetische aandoeningen, waaronder het syndroom van Down, spina bifida en cystische fibrose.
De testresultaten kunnen u helpen bij het nemen van beslissingen over uw zwangerschap. In het derde trimester kan de test u ook vertellen of uw baby al dan niet volwassen genoeg is om geboren te worden.
Het is ook handig om te bepalen of u vroeg moet afleveren om complicaties tijdens uw zwangerschap te voorkomen.
Waarom wordt vruchtwaterpunctie aanbevolen?
Abnormale prenatale screeningstestresultaten zijn een veelvoorkomende reden waarom u vruchtwaterpunctie zou kunnen overwegen. Vruchtwaterpunctie kan uw arts helpen bij het bevestigen of ontkennen van indicaties van afwijkingen die tijdens de screeningstest zijn gevonden.
Als u al een kind heeft gehad met een geboorteafwijking of een ernstige afwijking van de hersenen of het ruggenmerg, een neuraalbuisdefect genaamd, kan vruchtwaterpunctie controleren of uw ongeboren kind ook de aandoening heeft.
Als u 35 jaar of ouder bent, heeft uw baby een hoger risico op chromosomale afwijkingen, zoals het syndroom van Down. Vruchtwaterpunctie kan deze afwijkingen identificeren.
Als u of uw partner een bekende drager is van een genetische aandoening, zoals cystische fibrose, kan vruchtwaterpunctie detecteren of uw ongeboren kind deze aandoening heeft.
Bij complicaties tijdens de zwangerschap moet u uw baby mogelijk eerder dan de volledige termijn afleveren. Een volwassen vruchtwaterpunctie kan helpen bepalen of de longen van uw baby volwassen genoeg zijn om uw kind buiten de baarmoeder te laten overleven.
Uw arts kan ook een vruchtwaterpunctie aanbevelen als hij vermoedt dat uw ongeboren kind een infectie of bloedarmoede heeft of als hij denkt dat u een baarmoederontsteking heeft.
Als het nodig is, kan de procedure ook worden gedaan om de hoeveelheid vruchtwater in uw baarmoeder te verminderen.
Hoe wordt vruchtwaterpunctie uitgevoerd?
Deze test is een poliklinische procedure, dus u hoeft niet in het ziekenhuis te blijven. Uw arts zal eerst een echo maken om de exacte locatie van uw baby in uw baarmoeder te bepalen.
Een echografie is een niet-invasieve procedure waarbij hoogfrequente geluidsgolven worden gebruikt om een beeld van uw ongeboren baby te creëren. Je blaas moet vol zijn tijdens de echografie, dus drink vooraf veel vocht.
Na de echo kan uw arts verdovende medicatie op een deel van uw buik aanbrengen. De echografische resultaten geven hen een veilige locatie om de naald in te brengen.
Vervolgens steken ze een naald door je buik en in je baarmoeder, waarbij ze een kleine hoeveelheid vruchtwater opnemen. Dit deel van de procedure duurt gewoonlijk ongeveer 2 minuten.
De resultaten van genetische tests op uw vruchtwater zijn meestal binnen een paar dagen beschikbaar.
De resultaten van tests om de rijpheid van de longen van uw baby te bepalen, zijn meestal binnen een paar uur beschikbaar.
Wat zijn de complicaties die verband houden met vruchtwaterpunctie?
Vruchtwaterpunctie wordt gewoonlijk aanbevolen tussen 16 en 20 weken, namelijk tijdens uw tweede trimester. Hoewel complicaties kunnen optreden, is het zeldzaam om de ernstigere te ervaren.
Het risico op een miskraam is tot 0,3 procent als u de procedure tijdens het tweede trimester heeft, volgens de Mayo Clinic. Het risico is iets hoger als de test plaatsvindt vóór 15 weken zwangerschap.
Complicaties geassocieerd met vruchtwaterpunctie omvatten het volgende:
- krampen
- een kleine hoeveelheid vaginale bloeding
- vruchtwater dat uit het lichaam lekt (dit komt zelden voor)
- baarmoederinfectie (ook zeldzaam)
Vruchtwaterpunctie kan ervoor zorgen dat infecties, zoals hepatitis C of HIV, worden overgedragen op de ongeboren baby.
In zeldzame gevallen kan deze test ervoor zorgen dat sommige bloedcellen van uw baby in uw bloedbaan terechtkomen. Dit is belangrijk omdat er een type eiwit is dat de Rh-factor wordt genoemd. Als je dit eiwit hebt, is je bloed Rh-positief.
Als je dit eiwit niet hebt, is je bloed Rh-negatief. Het is mogelijk voor u en uw baby om verschillende Rh-classificaties te hebben. Als dit het geval is en uw bloed vermengt zich met het bloed van uw baby, kan uw lichaam reageren alsof het allergisch is voor het bloed van uw baby.
Als dit gebeurt, zal uw arts u een medicijn genaamd RhoGAM geven. Dit medicijn voorkomt dat uw lichaam antilichamen aanmaakt die de bloedcellen van uw baby aanvallen.
Wat betekenen de testresultaten?
Als de resultaten van uw vruchtwaterpunctie normaal zijn, heeft uw baby hoogstwaarschijnlijk geen genetische of chromosomale afwijkingen.
In het geval van volwassen vruchtwaterpunctie, zullen normale testresultaten u verzekeren dat uw baby klaar is om geboren te worden met een hoge overlevingskans.
Abnormale resultaten kunnen betekenen dat er een genetisch probleem of chromosomale afwijking is. Maar dat betekent niet dat het absoluut is. Er kunnen aanvullende diagnostische tests worden uitgevoerd om meer informatie te krijgen.
Als u niet zeker weet wat de resultaten kunnen betekenen, aarzel dan niet om uw arts te raadplegen. Ze kunnen u ook helpen bij het verzamelen van de informatie die u nodig heeft om een beslissing te nemen over de volgende stappen.
