Epilepsie is een neurologische aandoening die wordt veroorzaakt door ongebruikelijke zenuwcelactiviteit in de hersenen.
Elk jaar krijgen ongeveer 150.000 Amerikanen de diagnose van deze aandoening van het centrale zenuwstelsel die epileptische aanvallen veroorzaakt. Een leven lang zal bij 1 op de 26 mensen in de VS de ziekte worden vastgesteld.
Epilepsie is de vierde meest voorkomende neurologische ziekte na migraine, beroerte en de ziekte van Alzheimer.
Aanvallen kunnen een reeks symptomen veroorzaken, van kortstondig staren naar bewusteloosheid en oncontroleerbare spiertrekkingen. Sommige aanvallen kunnen milder zijn dan andere, maar zelfs kleine aanvallen kunnen gevaarlijk zijn als ze optreden tijdens activiteiten zoals zwemmen of autorijden.
Dit moet je weten:
Soorten
In 2017 heeft de International League Against Epilepsy (ILAE) de classificatie van aanvallen van twee primaire groepen naar drie herzien, een wijziging op basis van drie belangrijke kenmerken van aanvallen:
- waar aanvallen beginnen in de hersenen
- bewustzijnsniveau tijdens een aanval
- andere kenmerken van de aanvallen, zoals motorische vaardigheden en aura's
Deze drie soorten aanvallen zijn:
- focaal begin
- gegeneraliseerd
- onbekend begin
Deel op Pinterest
Focale aanvallen
Focale aanvallen - voorheen partiële aanvallen genoemd - vinden hun oorsprong in neuronale netwerken, maar zijn beperkt tot een deel van één hersenhelft.
Focale aanvallen zijn verantwoordelijk voor ongeveer 60 procent van alle epileptische aanvallen. Ze duren een tot twee minuten en hebben mildere symptomen waar iemand mogelijk doorheen kan werken, zoals doorgaan met afwassen.
Symptomen kunnen zijn:
- motorische, sensorische en zelfs psychische (zoals deja vu) afwijkingen
- plotselinge, onverklaarbare gevoelens van vreugde, woede, verdriet of misselijkheid
- automatismen zoals herhaaldelijk knipperen, spiertrekkingen, slaan, kauwen, slikken of rondjes lopen
- aura's, of een gevoel van waarschuwing of bewustzijn van een naderende aanval
Gegeneraliseerde aanvallen
Gegeneraliseerde aanvallen komen voort uit bilaterale gedistribueerde neuronale netwerken. Ze kunnen als focaal beginnen en vervolgens gegeneraliseerd worden.
Deze aanvallen kunnen leiden tot:
- bewustzijnsverlies
- valt
- ernstige spiercontracties
Meer dan 30 procent van de mensen met epilepsie ervaart gegeneraliseerde aanvallen.
Ze kunnen meer specifiek worden geïdentificeerd door deze subcategorieën:
- Tonic. Dit type wordt gekenmerkt door stijve spieren, voornamelijk in de armen, benen en rug.
- Clonic. Bij klonische aanvallen zijn repetitieve schokkende bewegingen over beide zijden van het lichaam betrokken.
- Myoclonic. Bij dit type treden schokkende of trillende bewegingen op in de armen, benen of het bovenlichaam.
- Atonisch. Atonische aanvallen omvatten een verlies van spierspanning en definitie, wat uiteindelijk leidt tot vallen of het onvermogen om het hoofd omhoog te houden.
- Tonic-clonic. Tonic-clonische aanvallen worden soms grand mal-aanvallen genoemd. Ze kunnen een combinatie van deze verschillende symptomen bevatten.
Onbekend (of epileptisch spasme)
De oorsprong van deze aanvallen is niet bekend. Ze manifesteren zich door plotselinge extensie of flexie van de ledematen. Bovendien kunnen ze in clusters terugkeren.
Tot 20 procent van de mensen met epilepsie ervaart niet-epileptische aanvallen (NES), die zich voordoen als epileptische aanvallen, maar niet geassocieerd zijn met de typische elektrische ontlading in de hersenen.
Prevalentie
Deel op Pinterest
Naar schatting heeft ongeveer 1,2 procent van de Amerikaanse bevolking actieve epilepsie. Dit komt landelijk uit op ongeveer 3,4 miljoen mensen - en meer dan 65 miljoen wereldwijd.
Bovendien zal ongeveer 1 op de 26 mensen op enig moment tijdens hun leven epilepsie ontwikkelen.
Epilepsie kan op elke leeftijd beginnen. Studies hebben geen primaire diagnosetijd geïdentificeerd, maar de incidentie is het hoogst bij jonge kinderen onder de 2 jaar en volwassenen van 65 jaar of ouder.
Gelukkig, volgens de Child Neurology Foundation, zal ongeveer 50 tot 60 procent van de kinderen met aanvallen uiteindelijk uitgroeien en nooit aanvallen als volwassene ervaren.
Leeftijden gekweld
Wereldwijd is een kwart van alle nieuw gediagnosticeerde gevallen van epilepsie bij kinderen.
Van de meer dan 3 miljoen Amerikanen met epilepsie zijn 470.000 gevallen kinderen. Kinderen zijn verantwoordelijk voor 6,3 op de 1000 gevallen van epilepsie.
Epilepsie wordt meestal gediagnosticeerd vóór de leeftijd van 20 of na de leeftijd van 65 jaar, en dat aantal nieuwe gevallen neemt toe na de leeftijd van 55 jaar wanneer mensen meer kans hebben op beroertes, tumoren en de ziekte van Alzheimer.
Deel op Pinterest
Volgens de Child Neurology Foundation:
- Bij kinderen met epilepsie heeft 30 tot 40 procent alleen de ziekte zonder uitgelokte aanvallen. Ze hebben normale intelligentie, leervermogen en gedrag.
- Ongeveer 20 procent van de kinderen met epilepsie heeft ook een verstandelijke beperking.
- Tussen 20 en 50 procent van de kinderen heeft een normale intelligentie maar een specifieke leerstoornis.
- Een zeer klein aantal heeft ook een ernstige neurologische aandoening, zoals hersenverlamming.
Specifieke etniciteit
Onderzoekers weten nog steeds niet of etniciteit een rol speelt bij wie epilepsie ontwikkelt.
Het is niet eenvoudig. Onderzoekers hebben het moeilijk om een race vast te pinnen als een belangrijke oorzaak van epilepsie. Overweeg echter deze informatie van de Epilepsy Foundation:
- Epilepsie komt vaker voor bij Iberiërs dan bij niet-Iberiërs.
- Actieve epilepsie komt vaker voor bij blanken dan bij zwarten.
- Zwarten hebben een hogere levensverwachting dan blanken.
- Naar schatting 1,5 procent van de Aziatische Amerikanen heeft momenteel epilepsie.
Geslachtsspecificaties
Over het algemeen heeft geen enkel geslacht meer kans op epilepsie dan het andere. Het is echter mogelijk dat elk geslacht meer kans heeft om bepaalde subtypen epilepsie te ontwikkelen.
Uit een onderzoek uit 2008 bleek bijvoorbeeld dat symptomatische epilepsie vaker voorkwam bij mannen dan bij vrouwen. Idiopathische gegeneraliseerde epilepsie kwam daarentegen vaker voor bij vrouwen.
Eventuele verschillen kunnen waarschijnlijk worden toegeschreven aan biologische verschillen in de twee geslachten, evenals aan hormonale veranderingen en sociale functie.
Risicofactoren
Er zijn een aantal risicofactoren die u een grotere kans geven om epilepsie te ontwikkelen. Deze omvatten:
- Leeftijd. Epilepsie kan op elke leeftijd beginnen, maar bij meer mensen wordt de diagnose gesteld in twee verschillende levensfasen: de vroege kinderjaren en na de leeftijd van 55 jaar.
- Hersenen-infecties. Infecties - zoals meningitis - doen de hersenen en het ruggenmerg ontsteken en kunnen het risico op het ontwikkelen van epilepsie vergroten.
- Epileptische aanvallen. Sommige kinderen ontwikkelen tijdens de kindertijd aanvallen die geen verband houden met epilepsie. Zeer hoge koorts kan deze aanvallen veroorzaken. Bij het ouder worden kunnen sommige van deze kinderen echter epilepsie krijgen.
- Dementie. Mensen die een achteruitgang van de mentale functie ervaren, kunnen ook epilepsie ontwikkelen. Dit komt het meest voor bij oudere volwassenen.
- Familiegeschiedenis. Als een naast familielid epilepsie heeft, is de kans groter dat u deze aandoening ontwikkelt. Kinderen met ouders met epilepsie lopen een risico van 5 procent om de ziekte zelf te ontwikkelen.
- Hoofdwonden. Eerdere valpartijen, hersenschudding of verwondingen aan uw hoofd kunnen epilepsie veroorzaken. Het nemen van voorzorgsmaatregelen tijdens activiteiten zoals fietsen, skiën en motorrijden kan uw hoofd helpen beschermen tegen verwondingen en mogelijk een toekomstige diagnose van epilepsie voorkomen.
- Vaatziekten. Bloedvataandoeningen en beroertes kunnen hersenbeschadiging veroorzaken. Schade aan een deel van de hersenen kan epileptische aanvallen en uiteindelijk epilepsie veroorzaken. De beste manier om epilepsie veroorzaakt door vaatziekten te voorkomen, is door hart en bloedvaten te verzorgen met een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging. Vermijd ook tabaksgebruik en overmatig alcoholgebruik.
Complicaties
Deel op Pinterest
Epilepsie hebben verhoogt het risico op bepaalde complicaties. Sommige hiervan komen vaker voor dan andere.
De meest voorkomende complicaties zijn:
Auto ongelukken
Veel staten geven geen rijbewijs af aan mensen met een voorgeschiedenis van epileptische aanvallen totdat ze gedurende een bepaalde periode beslagvrij zijn geweest.
Een aanval kan bewustzijnsverlies veroorzaken en uw vermogen om een auto te besturen beïnvloeden. U kunt uzelf of anderen verwonden als u tijdens het rijden een aanval krijgt.
Verdrinking
Mensen met epilepsie zouden 15 tot 19 keer meer verdrinken dan de rest van de bevolking. Dat komt omdat mensen met epilepsie een aanval kunnen krijgen in een zwembad, meer, badkuip of ander water.
Ze kunnen mogelijk niet bewegen of verliezen het bewustzijn van hun situatie tijdens de aanval. Als u zwemt en een voorgeschiedenis van aanvallen heeft, zorg er dan voor dat een dienstdoende badmeester op de hoogte is van uw toestand. Zwem nooit alleen.
Emotionele gezondheidsproblemen
Een derde van de mensen met epilepsie ervaart depressie en angst - de meest voorkomende comorbiditeit van de ziekte.
Mensen met epilepsie hebben ook 22 procent meer kans om door zelfmoord te sterven dan de algemene bevolking.
Zelfmoordpreventie
- Als u denkt dat iemand onmiddellijk het risico loopt zichzelf te verwonden of een andere persoon pijn te doen:
- • Bel 911 of uw lokale noodnummer.
- • Blijf bij de persoon totdat er hulp komt.
- • Verwijder pistolen, messen, medicijnen of andere dingen die schade kunnen veroorzaken.
- • Luister, maar oordeel, argumenteer, bedreig of schreeuw niet.
- Als u of iemand die u kent zelfmoord overweegt, vraag dan hulp bij een crisis- of zelfmoordpreventiehotline. Probeer de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255.
Valt
Bepaalde soorten aanvallen beïnvloeden uw motorische bewegingen. U kunt tijdens een aanval de controle over de spierfunctie verliezen en op de grond vallen, uw hoofd op nabijgelegen voorwerpen slaan en zelfs een bot breken.
Dit is typisch voor atonische aanvallen, ook wel drop-aanvallen genoemd.
Zwangerschapgerelateerde complicaties
Personen met epilepsie kunnen zwanger worden en gezonde zwangerschappen en baby's krijgen, maar extra voorzorg is nodig.
Ongeveer 15 tot 25 procent van de zwangere personen zal tijdens de zwangerschap verergeren. Aan de andere kant zal 15 tot 25 procent ook verbetering zien.
Sommige antiseizure medicijnen kunnen geboorteafwijkingen veroorzaken, dus u en uw arts moeten uw medicijnen zorgvuldig evalueren voordat u van plan bent zwanger te worden.
Minder vaak voorkomende complicaties zijn:
- Status epilepticus. Ernstige aanvallen - degenen die langdurig zijn of zeer vaak voorkomen - kunnen status epilepticus veroorzaken. Mensen met deze aandoening hebben meer kans op permanente hersenschade.
- Plotselinge onverklaarbare dood bij epilepsie (SUDEP). Plotselinge, onverklaarbare dood is mogelijk bij mensen met epilepsie, maar het is zeldzaam. Het komt voor bij 1,16 van elke 1000 gevallen van epilepsie en staat op de tweede plaats na beroerte in de belangrijkste doodsoorzaken bij de ziekte. Artsen weten niet wat SUDEP veroorzaakt, maar één theorie suggereert dat hart- en ademhalingsproblemen kunnen bijdragen.
Oorzaken
In ongeveer de helft van de gevallen van epilepsie is de oorzaak onbekend.
De vier meest voorkomende oorzaken van epilepsie zijn:
- Hersenen infectie. Van infecties zoals AIDS, meningitis en virale encefalitis is aangetoond dat ze epilepsie veroorzaken.
- Hersentumor. Tumoren in de hersenen kunnen de normale hersencelactiviteit onderbreken en epileptische aanvallen veroorzaken.
- Hoofd trauma. Hoofdletsel kan leiden tot epilepsie. Deze verwondingen kunnen sportblessures, vallen of ongevallen omvatten.
- Beroerte. Bloedvataandoeningen en aandoeningen, zoals een beroerte, onderbreken het normaal functioneren van de hersenen. Dit kan epilepsie veroorzaken.
Andere oorzaken van epilepsie zijn:
- Neurologische ontwikkelingsstoornissen. Autisme en ontwikkelingsstoornissen zoals het kunnen epilepsie veroorzaken.
- Genetische factoren. Als u een naast familielid heeft met epilepsie, verhoogt u het risico op het ontwikkelen van epilepsie. Dit suggereert dat een overgeërfd gen epilepsie kan veroorzaken. Het is ook mogelijk dat specifieke genen een persoon vatbaarder maken voor omgevingsinvloeden die tot epilepsie kunnen leiden.
- Prenatale factoren. Tijdens hun ontwikkeling zijn foetussen bijzonder gevoelig voor hersenbeschadiging. Deze schade kan het gevolg zijn van fysieke schade, slechte voeding en verminderde zuurstof. Al deze factoren kunnen bij kinderen epilepsie of andere hersenafwijkingen veroorzaken.
Symptomen
Symptomen van epilepsie zijn afhankelijk van het type aanval dat u ervaart en welke delen van de hersenen worden aangetast.
Enkele veel voorkomende symptomen van epilepsie zijn:
- een starende spreuk
- verwarring
- bewustzijnsverlies of herkenning
- oncontroleerbare bewegingen, zoals schokken en trekken
- repetitieve bewegingen
Tests en diagnose
Het diagnosticeren van epilepsie vereist verschillende soorten tests en onderzoeken om ervoor te zorgen dat uw symptomen en gevoelens het resultaat zijn van epilepsie en niet van een andere neurologische aandoening.
De tests die artsen het meest gebruiken, zijn onder meer:
- Bloedtesten. Uw arts zal bloedmonsters nemen om te testen op mogelijke infecties of andere aandoeningen die uw symptomen kunnen verklaren. De testresultaten kunnen ook mogelijke oorzaken van epilepsie identificeren.
- EEG. Een elektro-encefalogram (EEG) is een hulpmiddel dat het meest succesvol epilepsie diagnosticeert. Tijdens een EEG plaatsen artsen elektroden op uw hoofdhuid. Deze elektroden detecteren en registreren de elektrische activiteit die in uw hersenen plaatsvindt. Artsen kunnen vervolgens uw hersenpatronen onderzoeken en ongebruikelijke activiteit vinden, die op epilepsie kan duiden. Deze test kan epilepsie identificeren, zelfs als u geen aanval heeft.
- Neurologisch onderzoek. Zoals bij elk doktersbezoek, zal uw arts een volledige gezondheidsgeschiedenis willen invullen. Ze willen begrijpen wanneer uw symptomen zijn begonnen en wat u heeft ervaren. Deze informatie kan uw arts helpen bepalen welke tests nodig zijn en welke soorten behandelingen kunnen helpen als er eenmaal een oorzaak is gevonden.
- CT-scan. Een computertomografie (CT) -scan maakt dwarsdoorsnedebeelden van uw hersenen. Hierdoor kunnen artsen in elke laag van uw hersenen kijken en mogelijke oorzaken van aanvallen vinden, waaronder cysten, tumoren en bloedingen.
- MRI. Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) maakt een gedetailleerd beeld van uw hersenen. Artsen kunnen de beelden die door een MRI zijn gemaakt, gebruiken om zeer gedetailleerde hersengebieden te bestuderen en mogelijk afwijkingen te vinden die mogelijk bijdragen aan uw aanvallen.
- fMRI. Met een functionele MRI (fMRI) kunnen uw artsen uw hersenen zeer nauwkeurig bekijken. Met een fMRI kunnen artsen zien hoe bloed door je hersenen stroomt. Dit kan hen helpen te begrijpen welke hersengebieden betrokken zijn tijdens een aanval.
- PET-scan: een positronemissietomografie (PET) -scan gebruikt kleine hoeveelheden laaggedoseerd radioactief materiaal om artsen te helpen de elektrische activiteit van uw hersenen te zien. Het materiaal wordt in een ader geïnjecteerd en een machine kan vervolgens foto's van het materiaal maken zodra het in je hersenen terecht is gekomen.
Behandeling
Met behandeling kan ongeveer 70 procent van de mensen met epilepsie in remissie gaan, en verlichting en verlichting van hun symptomen vinden.
De behandeling kan net zo eenvoudig zijn als het nemen van een anti-epilepticum, hoewel 30 tot 40 procent van de mensen met epilepsie epileptische aanvallen blijft krijgen, ondanks behandeling als gevolg van medicatieresistente epilepsie. Anderen hebben mogelijk meer invasieve chirurgische behandelingen nodig.
Dit zijn de meest voorkomende behandelingen voor epilepsie:
Medicatie
Er zijn vandaag meer dan 20 antiseizure medicijnen beschikbaar. Anti-epileptica zijn voor de meeste mensen zeer effectief.
Het is ook mogelijk dat u al na twee tot drie jaar of zelfs vier tot vijf jaar kunt stoppen met het gebruik van deze medicijnen.
In 2018 werd het eerste cannabidiol-medicijn, Epidolex, door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van ernstige en zeldzame Lennox-Gastaut- en Dravet-syndromen bij kinderen ouder dan 2 jaar. Het is het eerste door de FDA goedgekeurde medicijn met een gezuiverde medicijnstof van marihuana (en wekt geen gevoel van euforie op).
Chirurgie
In sommige gevallen kunnen beeldvormende tests het hersengebied detecteren dat verantwoordelijk is voor de aanval. Als dit deel van de hersenen erg klein en goed gedefinieerd is, kunnen artsen een operatie uitvoeren om de delen van de hersenen te verwijderen die verantwoordelijk zijn voor de aanvallen.
Als uw aanvallen afkomstig zijn uit een deel van de hersenen dat niet kan worden verwijderd, kan uw arts mogelijk nog steeds een procedure uitvoeren die kan helpen voorkomen dat de aanvallen zich naar andere delen van de hersenen verspreiden.
Vagus zenuwstimulatie
Artsen kunnen een apparaat onder de huid van uw borst implanteren. Dit apparaat is verbonden met de nervus vagus in de nek. Het apparaat stuurt elektrische bursts door de zenuw en de hersenen in. Van deze elektrische pulsen is aangetoond dat ze de aanvallen met 20 tot 40 procent verminderen.
Eetpatroon
Het ketogene dieet is effectief gebleken bij het verminderen van aanvallen voor veel mensen met epilepsie, vooral kinderen.
Meer dan 50 procent die het ketogene dieet probeert, heeft een verbetering van meer dan 50 procent in de beheersing van aanvallen en 10 procent ervaart totale vrijheid van aanvallen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een aanval kan heel eng zijn, vooral als het voor de eerste keer gebeurt.
Zodra bij u epilepsie is vastgesteld, leert u uw aanvallen op een gezonde manier te behandelen. In een aantal omstandigheden kan het echter nodig zijn dat u of iemand bij u in de buurt onmiddellijk medische hulp zoekt. Deze omstandigheden zijn onder meer:
- uzelf verwonden tijdens een aanval
- een aanval hebben die meer dan vijf minuten duurt
- niet bij bewustzijn komen of niet ademen nadat de aanval is beëindigd
- naast de aanvallen hoge koorts hebben
- diabetes hebben
- met een tweede aanval onmiddellijk na een eerste
- een aanval veroorzaakt door uitputting door hitte
U moet collega's, vrienden en dierbaren informeren dat u deze aandoening heeft en hen helpen te weten wat ze moeten doen.
Prognose
De prognose van een persoon hangt volledig af van het type epilepsie dat ze hebben en de aanvallen die het veroorzaakt.
Tot 70 procent van de mensen reageert positief op het eerste voorgeschreven anti-epilepticum. Anderen hebben mogelijk extra hulp nodig bij het vinden van een geneesmiddel dat het meest effectief is.
Na ongeveer twee jaar aanvalsvrij te zijn, zal 68 procent van de mensen de medicatie staken. Na drie jaar stopt 75 procent van de mensen met medicatie.
Het risico op terugkerende aanvallen na de eerste varieert grofweg van 27 tot 71 procent.
Wereldwijde feiten
Volgens Epilepsy Action Australia hebben wereldwijd 65 miljoen mensen epilepsie. Bijna 80 procent van deze mensen woont in ontwikkelingslanden.
Epilepsie kan met succes worden behandeld, maar meer dan 75 procent van de mensen in ontwikkelingslanden krijgt niet de behandeling die ze nodig hebben voor hun aanvallen.
Preventie
Epilepsie geneest niet en het kan niet volledig worden voorkomen. U kunt echter bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen, waaronder:
- Je hoofd beschermen tegen blessures. Ongevallen, vallen en verwondingen aan het hoofd kunnen epilepsie veroorzaken. Draag beschermende hoofddeksels wanneer u fietst, skiet of deelneemt aan een evenement waarbij u risico loopt op hoofdletsel.
- Knikken. Kinderen moeten reizen in geschikte autostoeltjes voor hun leeftijd en grootte. Elke persoon in de auto moet een veiligheidsgordel dragen om hoofdletsel te voorkomen dat verband houdt met epilepsie.
- Bescherming tegen prenataal letsel. Goed voor jezelf zorgen terwijl je zwanger bent, helpt je baby te beschermen tegen bepaalde gezondheidsproblemen, waaronder epilepsie.
- Gevaccineerd worden. Vaccinaties bij kinderen kunnen beschermen tegen ziekten die tot epilepsie kunnen leiden.
- Uw cardiovasculaire gezondheid behouden. Het beheersen van hoge bloeddruk en andere symptomen van hartaandoeningen kan epilepsie helpen voorkomen naarmate u ouder wordt.
Kosten
Deel op Pinterest
Elk jaar besteden Amerikanen meer dan 15,5 miljard dollar aan het verzorgen en behandelen van epilepsie.
De directe zorgkosten per patiënt kunnen variëren van $ 10.192 tot $ 47.862 per jaar. Epilepsiespecifieke kosten per jaar kunnen oplopen tot meer dan $ 20.000.
Andere verrassende feiten of informatie
Een aanval hebben betekent niet dat u epilepsie heeft. Een niet-uitgelokte aanval wordt niet noodzakelijkerwijs veroorzaakt door epilepsie.
Twee of meer niet-uitgelokte aanvallen kunnen er echter op wijzen dat u epilepsie heeft. De meeste behandelingen beginnen pas als er een tweede aanval is opgetreden.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het onmogelijk om je tong in te slikken tijdens een aanval - of op een ander moment.
De toekomst voor behandeling van epilepsie ziet er rooskleurig uit. Onderzoekers zijn van mening dat hersenstimulatie mensen kan helpen om minder aanvallen te krijgen. Kleine elektroden die in uw hersenen worden geplaatst, kunnen elektrische pulsen in de hersenen omleiden en kunnen aanvallen verminderen. Evenzo geven moderne medicijnen, zoals de van marihuana afgeleide Epidolex, mensen nieuwe hoop.
