Een behandelingsoptie thuis is tea tree olie. Het kan worden gekocht bij de meeste gezondheidswinkels en drogisterijen. Volgens het Journal of Drugs in Dermatology, verminderden de toepassingen van tea tree olie gecombineerd met twee keer per dag jodium significant de weekdierlaesies.
Terwijl de kinderen in de studie een vermindering van de symptomen ondervonden door alleen de toepassing van tea tree olie, leverde de combinatie van tea tree olie en jodium de beste resultaten op.
Tea tree olie is een bekend antisepticum. Maar het kan bij sommige kinderen een allergische reactie veroorzaken. Test een klein, onaangetast gebied met de olie en als er na 24 uur geen reactie is, moet het veilig zijn om te gebruiken. Ook mogen kinderen de theeboomolie niet consumeren. Breng geen tea tree olie aan op een kind dat niet oud genoeg is om te begrijpen hoe belangrijk het is om de olie niet te eten.
Koop online voor tea tree olie.
Australische citroenmirte
Deel op Pinterest
Een andere thuisbehandeling die is onderzocht, is de Australische citroenmirte. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Biomedicine and Pharmacotherapy, verminderde het aanbrengen van een 10 procent-oplossing van Australische citroenmirte eenmaal per dag de symptomen met 90 procent of meer.
Australische citroenmirte is verkrijgbaar in de meeste natuurvoedingswinkels. Het kan dagelijks aangebracht worden. Volgens de studie worden laesies doorgaans verminderd na 21 dagen regelmatig aanbrengen.
Winkel online voor Australische citroenmirte.
Kokosnootolie
Kokosolie is een verzachtende huidolie die wordt gewonnen uit de pit van volwassen kokosnoten uit de kokospalm. De olie heeft een hoog gehalte aan vetzuren, wat helpt voorkomen dat de huid uitdroogt. Deze vetzuren hebben ook ontstekingsremmende eigenschappen. Het aanbrengen van kokosolie op een geïrriteerde huid kan de huid helpen vocht vast te houden, waardoor het minder jeukt.
Kokosolie is te koop bij de meeste natuurvoedingswinkels en drogisterijen. Vermijd preparaten waaraan parfums zijn toegevoegd, omdat dit de huid kan irriteren.
Winkel online voor kokosolie.
Symptomen van molluscum contagiosum
Molluscum contagiosum kan bobbels veroorzaken op vrijwel elk deel van het lichaam. Dit omvat rond de ogen en oogleden, wat parelachtige, ronde bultjes met een afgerond midden veroorzaakt.
Andere gebieden waar een kind de hobbels kan ervaren zijn:
- gezicht
- nek
- oksels
- armen
Als kinderen bij de hobbels plukken, kan dit ervoor zorgen dat ze zich verder verspreiden (en kinderen zijn vaak erg goed in hobbels).
Andere kenmerken van molluscum contagiosum zijn onder meer:
- wratten verschijnen in cijfers die kunnen variëren van twee tot twintig
- kuiltjes in het midden, die er van binnen uit kunnen zien als een dikke, witte substantie
- stevig en gewelfd in vorm
- glanzend van uiterlijk
- meestal vleeskleurig of roze van toon
- meestal pijnloos, maar kan jeuken
Artsen kunnen molluscum contagiosum meestal diagnosticeren door de laesies te onderzoeken. Maar het is ook mogelijk om een monster van een van de knobbeltjes te nemen om een diagnose te bevestigen.
Medische behandelingen voor molluscum contagiosum
Nadat een arts een kind met weekdier heeft gediagnosticeerd, verdwijnen de hobbels meestal vanzelf. Dit proces kan enkele maanden tot een jaar duren.
Als een kind immuungecompromitteerd is (zoals het hebben van kanker bij kinderen), kan het langer duren voordat de hobbels verdwijnen.
Als uw kind ouder is en zich onzeker voelt over de hobbels, zijn er verschillende behandelingen beschikbaar bij uw arts. Deze omvatten:
- Cryotherapie: hierbij wordt een oplossing van vloeibare stikstof op de hobbels aangebracht die ze 'bevriest'. Dit kan pijnlijk zijn voor uw kind, dus artsen raden het niet altijd aan.
- Schrapen: het operatief verwijderen van de hobbels kan ze helpen verdwijnen, maar het kan pijnlijk zijn. Het is echter mogelijk dat de hobbels terugkomen. Dit kan er ook toe leiden dat littekens na de procedure achterblijven.
- Medicijnen: een arts kan medicijnen voorschrijven voor regelmatige toediening om de hobbels te helpen verdwijnen. Voorbeelden zijn salicylzuur.
Opmerking: hoewel salicylzuur zonder recept verkrijgbaar is, zijn de medicijnen niet zo sterk als de voorgeschreven versie. Andere medicijnen die een arts kan voorschrijven, zijn onder meer tretinoïne, benzoylperoxide of cantharidine. Sommige van deze medicijnen kunnen niet worden gebruikt of toegepast door een zwangere persoon. Praat met uw arts.
Door zo snel mogelijk behandelingen toe te passen, kunnen de hobbels zich niet verspreiden. Een arts moet de mogelijke bijwerkingen aan u en uw kind uitleggen, waaronder:
- blaarvorming
- pijn
- verkleuring
- littekens
Behandeling zal de tijd waarschijnlijk niet verkorten totdat het weg is, maar kan de symptomen helpen.
De verspreiding van molluscum contagiosum voorkomen
Naast het behandelen van de hobbels van uw kind, wilt u misschien ook preventieve maatregelen nemen om te voorkomen dat ze terugkomen of zich verspreiden naar andere kinderen.
Voorbeelden van preventieve maatregelen die u kunt nemen, zijn:
- uw kind aanmoedigen om niet over de hobbels te krabben of wrijven
- uw kind aanmoedigen om regelmatig zijn handen te wassen
- de gezwellen regelmatig met water en zeep wassen om ze schoon te houden
- de gezwellen bedekken met kleding (zoals lange mouwen) of een waterdicht verband als uw kind deelneemt aan groepsactiviteiten zoals zwemmen of worstelen
- dagelijks het verband over oneffenheden veranderen
- uw kind leren om tijdens het zwemmen geen persoonlijke spullen zoals handdoeken, kleding of waterspeelgoed te delen
- uw kind leren niet te krabben of te hobbelen op de huid van een ander kind
Door deze stappen te volgen, kunt u de verspreiding van molluscum contagiosum helpen voorkomen. Het is het beste om het kind weg te houden van mensen die chemotherapie ondergaan of anderszins immuungecompromitteerd zijn.
Volgende stappen
Praat altijd met uw kinderarts voordat u thuisbehandelingen gebruikt om ervoor te zorgen dat u geen grotere schade aanricht. Als u de huid van uw kind schoon en droog houdt en uw kind aanmoedigt om preventieve maatregelen te nemen, mag de infectie niet terugkeren.
