Als je psoriasis hebt en je wat angst voelt bij het daten, zou ik willen dat je weet dat je niet de enige bent in deze gedachten. Ik heb sinds mijn zevende met ernstige psoriasis geleefd en dacht altijd dat ik nooit liefde zou vinden of comfortabel genoeg zou zijn om intiem met iemand te zijn. Er kan een gênante kant van psoriasis zijn die mensen zonder de ziekte misschien niet begrijpen: schilfering, jeuk, bloeding, depressie, angst, doktersafspraken en nog veel meer.
Bovendien kan daten al moeilijk genoeg zijn zonder de extra complicatie van het behandelen van een ziekte als psoriasis. Je bent al zenuwachtig over wat je moet zeggen en doen. Bovendien, zelfbewust zijn dat je date misschien meer aandacht besteedt aan je zichtbare psoriasis dan aan jou? Niet bepaald jouw idee van een romantische avond.
Het is dan ook geen verrassing dat de National Psoriasis Foundation ontdekte dat 35 procent van de respondenten in een enquête zei dat ze 'beperkte datering of intieme interacties vanwege hun psoriasis'. Mensen met psoriasis kunnen dit doen vanwege angst voor afwijzing of niet begrepen worden. Als je aan het daten bent terwijl je met psoriasis leeft, kun je jezelf vragen stellen zoals:
'Wie zal er van me houden met deze plaques of mijn huid?'
'Hoe vertel ik iemand over mijn ziekte?'
'Wanneer moet ik het ze vertellen?'
'Wat zullen ze denken als ze mijn huid voor het eerst zien?'
'Zullen ze me nog steeds leuk vinden?'
Ik ben hier om je te vertellen dat romantische intimiteit zeker mogelijk is voor jou. Ik ontmoette mijn nu ex-man meer dan 10 jaar geleden op de campus van de Alabama State University. Het was liefde op het eerste gezicht. We zagen elkaar, gingen dezelfde dag op onze eerste date en werden onafscheidelijk. Hoewel we nu gescheiden zijn (wat overigens niets met mijn ziekte te maken had), heb ik een aantal prachtige dingen geleerd van daten en trouwen terwijl ik psoriasis had.
Dit artikel is niet alleen bedoeld voor iemand met psoriasis, maar kan ook een echtgenoot of partner helpen van iemand die de ziekte heeft. Dit is wat ik heb geleerd.
Het hoeft geen lastig gesprek te zijn
Het was ongeveer onze derde date en ik probeerde te beslissen hoe ik 'uit de kast zou komen' over mijn ziekte. Ik wilde zo'n ongemakkelijke sit-down talks niet doen, dus ik moest een manier bedenken om het op natuurlijke wijze in een gesprek te introduceren.
Gelukkig stellen mensen elkaar in de beginfase van het daten meestal veel vragen. Zo leren ze elkaar beter kennen. Ik besloot dat ik terloops psoriasis zou noemen tijdens een van onze vroege Q & A-sessies.
Op een bepaald moment op die datum vroeg hij me iets als: "Als je iets aan jezelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?" Ik vertelde hem dat ik het feit dat ik psoriasis heb, zou veranderen. Vervolgens legde ik uit wat het was en hoe ik me voelde. Dit was een geweldige manier om de dialoog over psoriasis te openen, waar hij nog nooit van had gehoord voordat hij mij ontmoette. Ik kon ook zijn comfortniveau meten met mijn ziekte. Hij stelde me aanvullende vragen, maar op een toon van zorgzame nieuwsgierigheid. Hierna voelde ik me meer op mijn gemak bij hem.
De eerste onthulling
Sommige mensen met psoriasis dragen kleding die hun ziekte volledig camoufleert. Vanwege mijn psoriasis droeg ik nooit kleding die mijn huid blootlegde. Het kostte me heel veel tijd om mijn toenmalige vriend mijn benen en armen te laten zien.
De allereerste keer dat hij mijn huid zag, was tijdens een filmdag bij hem thuis. Ik kwam langs in mijn normale shirt en broek met lange mouwen. Hij vertelde me dat ik me nergens voor hoef te schamen en vroeg me om me om te kleden en een van zijn overhemden met korte mouwen aan te trekken, wat ik met tegenzin deed. Toen ik naar buiten kwam, herinner ik me dat ik daar ongemakkelijk stond en dacht: "Hier ben ik, dit ben ik." Hij kuste me op en neer langs mijn arm en vertelde me dat hij me leuk vond met of zonder de psoriasis. Langzaam maar zeker bouwden hij en ik vertrouwen op als het om mijn ziekte ging.
Hij had het allemaal gezien
Uiteindelijk werden hij en ik intiem en vreemd genoeg had hij mijn huid nog steeds niet gezien. Ik giechel er nu over na, omdat het feit dat ik hem genoeg vertrouwde om één met hem te worden, maar niet om mijn huid te laten zien, gek lijkt.
Uiteindelijk zag hij mijn hele zelf - en niet alleen mijn huid, maar ook alle andere problemen die ik tegenkwam vanwege mijn psoriasis. Hij was getuige van mijn depressie, stress, angst, doktersafspraken, opflakkeringen en nog veel meer. We zijn er op meer manieren één geworden dan ik ooit had verwacht. Hoewel hij geen psoriasis had, behandelde hij alle uitdagingen die ermee gepaard gingen omdat hij van me hield.
Wat ik heb geleerd van een mislukt huwelijk
Hoewel mijn ex en ik niet meer samen zijn, hebben we met behulp van meditatie en counseling vrienden kunnen blijven. Door alle ups en downs van onze relatie heb ik één mooi ding geleerd van ons mislukte huwelijk: ik kan van harte worden gehouden en geaccepteerd door iemand met mijn psoriasis. Dat was ooit iets dat volgens mij onmogelijk was. Ondanks de andere problemen die hij en ik hadden, was mijn psoriasis nooit een van hen. Hij heeft mijn ziekte nooit, niet één keer, tegen mij gebruikt toen hij boos werd. Voor hem bestond mijn psoriasis niet. Hij waardeerde de essentie van mij, die niet werd bepaald door mijn ziekte.
Als je bang bent om nooit de liefde van je leven te vinden vanwege je psoriasis, laat me je dan verzekeren dat je dat kunt - en dat zul je ook doen. Je kunt tijdens het daten een aantal clueless blindgangers tegenkomen, maar die ervaringen zullen je dichter bij de katapult brengen naar de persoon die bedoeld is in je leven. De persoon die voor u geschikt is, zal elk deel van u liefhebben en waarderen, inclusief uw psoriasis.
Nu ik gescheiden ben, zijn sommige van die oude zorgen teruggekomen. Maar terwijl ik nadenk, realiseer ik me dat als ik eenmaal liefde en acceptatie heb gevonden, ik het zeker weer kan vinden. Het mooiste wat ik van mijn ex heb geleerd, is dat liefde beslist meer is dan diep in de huid.
