Frida Orozco is een overlevende van longkanker en een Lung Force Hero voor de American Lung Association. Voor Women's Lung Health Week deelt ze haar reis door een onverwachte diagnose, herstel en nog veel meer
Op 28-jarige leeftijd was het laatste waar Frida Orozco aan dacht, longkanker. Hoewel ze maandenlang hoestte, vermoedde ze dat het gewoon een geval was van een longontsteking.
'We hebben het zo druk in deze tijd dat we niet eens stoppen om naar ons lichaam te luisteren', zegt Frida. 'Er was geen geschiedenis van longkanker in mijn familie. Helemaal geen kanker, dus het kwam niet in me op. '
Toen haar hoest verergerde en ze lichte koorts kreeg, werd Frida ongerust. 'De laatste maand voordat ik werd gecontroleerd, had ik constant hoest, begon ik af en toe duizelig te worden en kreeg ik ook pijn aan de linkerkant van mijn ribben en schouder', zegt ze.
Ze werd uiteindelijk zo ziek dat ze bedlegerig was en enkele dagen werk miste. Toen besloot Frida om een spoedeisende zorginstelling te bezoeken, waar een röntgenfoto van de borst een brok in haar long vond en een CT-scan een massa bevestigde.
Een paar dagen later bepaalde een biopsie longkanker in stadium 2.
"Ik had het geluk dat we het vonden toen we dat deden, omdat mijn arts me vertelde dat het al heel lang in mijn lichaam groeide - minstens vijf jaar", zegt Frida.
Longkanker is de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen ten gevolge van kanker bij zowel mannen als vrouwen, goed voor 1 op de 4 sterfgevallen door kanker in de Verenigde Staten. Maar het komt zelden voor bij jongere mensen: tweederde van de mensen met longkanker is ouder dan 65 jaar en slechts 2 procent is jonger dan 45 jaar.
Frida's tumor was een carcinoïde tumor, de minst voorkomende vorm van longkanker (slechts ongeveer 1 tot 2 procent van de longkankers is carcinoïde). Dit type tumor heeft de neiging langzamer te groeien dan andere vormen van de ziekte. Toen het werd ontdekt, was het slechts 5 centimeter bij 5 centimeter groot.
Vanwege de grootte was haar arts ook verrast dat ze niet meer symptomen had. 'Hij vroeg of ik had gezweet en' s nachts veel was geweest, maar ik nam aan dat het kwam doordat ik veertig kilo te zwaar was of omdat ik koorts had. Verder had ik niet nagedacht ', zegt Frida.
Geconfronteerd met behandeling
Binnen een maand nadat ze de kanker had ontdekt, lag Frida op de operatietafel. Haar arts verwijderde het onderste deel van haar linkerlong en de hele massa werd met succes verwijderd. Ze hoefde geen chemotherapie te ondergaan. Tegenwoordig is ze anderhalf jaar kankervrij.
Deel op Pinterest
'Het is verbazingwekkend, omdat ik dacht dat ik dood zou gaan na het horen van kanker, vooral longkanker. Ik wist er niets van. Het was zo'n vreselijk gevoel ', herinnert Frida zich.
Vóór haar operatie werkte de long van Frida op slechts 50 procent van zijn capaciteit. Tegenwoordig heeft het een capaciteit van 75 procent. 'Ik voel niet echt een verschil, tenzij ik veel aan lichaamsbeweging doe', zegt ze, hoewel ze af en toe een kleine pijn in haar ribben ervaart, die gebroken moest worden om de chirurg toegang te geven tot de massa. 'Als ik diep adem haal, voel ik soms een beetje pijn', legt ze uit.
Toch zegt Frida dat ze dankbaar is dat haar herstel relatief vlot is verlopen. "Ik dacht niet dat het ergste kon gebeuren, maar dat ik een geweldig herstel kreeg", zegt ze.
Een nieuw perspectief en drive om anderen te helpen
Nu 30 jaar oud, zegt Frida dat longkanker haar een nieuw perspectief heeft gegeven. Alles veranderd. Ik merk meer zonsopgangen en waardeer mijn familie meer. Ik kijk naar mijn leven vóór kanker en denk na over hoe ik zo hard heb gewerkt en niet heb nagedacht over de dingen die er echt toe doen, 'zegt ze.
Het verspreiden van bewustzijn over longkanker is een nieuwe zaak die ze als Lung Force Hero ter harte neemt.
'Het is een geweldige ervaring om anderen te kunnen inspireren door mijn verhaal te delen en geld in te zamelen door deel te nemen aan een wandeling', zegt ze. 'Het beste van alles is dat ik [als een Lung Force-held] mensen wil laten zien dat ze niet de enige zijn wanneer ze met deze ziekte worden geconfronteerd. Longkanker is zelfs een van de grootste moordenaars van vrouwen. '
Frida wil ook op een dag mensen als medisch professional helpen. Toen bij haar longkanker werd vastgesteld, studeerde ze biologie aan een community college.
“Ik overwoog aanvankelijk fysiotherapie omdat ik niet dacht dat ik de medische school ooit zou kunnen betalen. Maar ik kreeg van een hulpverlener de vraag: als ik al het geld ter wereld had, wat zou ik dan willen doen? ' herinnert ze zich. 'En toen realiseerde ik me dat ik dokter wil worden.'
Toen ze ziek werd, vroeg Frida zich af of haar droom ooit zou uitkomen. "Maar na het overleven van longkanker, kreeg ik de drive en de vastberadenheid om de school af te maken en mijn ogen op het doel te houden", zegt ze.
Frida hoopt volgend jaar haar bachelordiploma af te ronden en dan te gaan studeren. Ze is van mening dat ze door kanker te hebben overleefd, haar patiënten een uniek perspectief en medeleven kan bieden, en dat ze inzicht kan geven aan andere medische professionals waarmee ze kan werken.
'Ik weet niet zeker welke specialiteit ik zou willen nastreven, maar ik zal onderzoeken of ik kanker of kankeronderzoek ga onderzoeken', zegt ze.
'Ik heb het tenslotte uit de eerste hand meegemaakt - dat kunnen niet veel artsen zeggen.'
