Pancolitis: Symptomen, Oorzaken En Behandeling

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Pancolitis is een ontsteking van de hele dikke darm. De meest voorkomende oorzaak is colitis ulcerosa (UC). Pancolitis kan ook worden veroorzaakt door infecties zoals C. difficile of kan worden geassocieerd met ontstekingsstoornissen zoals reumatoïde artritis (RA).

UC is een chronische aandoening die de bekleding van uw dikke darm of uw dikke darm aantast. UC wordt veroorzaakt door een ontsteking die leidt tot zweren of zweren in uw dikke darm. Bij pancolitis zijn ontstekingen en zweren verspreid over uw hele dikke darm.

Andere soorten colitis ulcerosa zijn onder meer:

• proctosigmoiditis, waarbij het rectum en een deel van uw dikke darm, bekend als de sigmoïde dikke darm, ontstekingen en zweren hebben
• proctitis, die alleen uw rectum aantast
• linkerzijdige of distale colitis ulcerosa, waarbij de ontsteking zich uitstrekt van uw rectum tot een ronding van uw dikke darm nabij uw milt, aan de linkerkant van uw lichaam

UC veroorzaakt symptomen die ongemakkelijk of pijnlijk kunnen zijn. Hoe meer van uw dikke darm wordt aangetast, hoe slechter uw symptomen gewoonlijk zijn. Omdat pancolitis uw hele dikke darm aantast, kunnen de symptomen erger zijn dan de symptomen voor andere vormen van UC.

Symptomen van pancolitis

Veel voorkomende milde en matige symptomen van pancolitis zijn onder meer:

• uitgeput voelen
• abnormaal gewichtsverlies (zonder meer te sporten of op dieet te zijn)
• pijn en krampen in de buurt van uw buik en buik
• een sterke, frequente drang voelen naar stoelgang, maar niet altijd de stoelgang kunnen beheersen

Naarmate uw pancolitis erger wordt, heeft u waarschijnlijk ernstigere symptomen. Deze kunnen zijn:

• pijn en bloeding uit uw rectum en anale gebied
• onverklaarbare koorts
• bloederige diarree
• diarree gevuld met etter

Kinderen met pancolitis groeien mogelijk niet goed. Breng uw kind onmiddellijk naar een arts als hij een van de bovenstaande symptomen heeft.

Sommige van deze symptomen zijn mogelijk niet noodzakelijk het gevolg van pancolitis. Pijn, krampen en een sterke drang om afval door te geven kan worden veroorzaakt door gas, een opgeblazen gevoel of voedselvergiftiging. In deze gevallen verdwijnen de symptomen na een korte periode van ongemak.

Maar als u de volgende symptomen heeft, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen:

• bloed of etter in uw diarree
• koorts
• diarree die langer dan twee dagen aanhoudt zonder op medicatie te reageren
• zes of meer losse ontlasting in 24 uur
• ernstige pijn in de buik of het rectum

Oorzaken van pancolitis

Het is niet bekend wat pancolitis of andere vormen van UC precies veroorzaakt. Net als bij andere inflammatoire darmaandoeningen (IBD's), kan pancolitis worden veroorzaakt door uw genen. Een theorie is dat de genen waarvan wordt gedacht dat ze de ziekte van Crohn veroorzaken, een ander type IBD, ook UC kunnen veroorzaken.

De Crohn's & Colitis Foundation of America merkt op dat er onderzoek is naar hoe genetica UC en andere IBD's kan veroorzaken. Dit onderzoek omvat hoe uw genen interageren met de bacteriën in uw maagdarmkanaal.

Er wordt gedacht dat het immuunsysteem per ongeluk op uw dikke darm kan richten terwijl het bacteriën of virussen aanvalt die infecties in uw dikke darm veroorzaken. Dit kan ontstekingen en schade aan uw dikke darm veroorzaken, wat kan leiden tot zweren. Het kan het lichaam ook moeilijker maken om bepaalde voedingsstoffen op te nemen.

Omgeving kan een rol spelen. Het gebruik van sommige soorten medicijnen, zoals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen of antibiotica, kan het risico verhogen. Een vetrijk dieet kan ook een factor zijn.

In sommige gevallen, als u geen behandeling krijgt voor milde of matige vormen van UC, kan uw toestand erger worden en een geval van pancolitis worden.

Sommige mensen zijn van mening dat stress en angst kunnen leiden tot UC en pancolitis. Stress en angst kunnen zweren veroorzaken en pijn en ongemak veroorzaken, maar deze factoren veroorzaken niet echt pancolitis of andere IBD's.

Diagnose van pancolitis

Uw arts wil mogelijk een lichamelijk onderzoek doen om een idee te krijgen van uw algehele gezondheid. Vervolgens kunnen ze u om een ontlastingsmonster vragen of bloedonderzoek doen om andere oorzaken van uw symptomen, zoals bacteriële of virale infecties, uit te sluiten.

Uw arts zal u waarschijnlijk ook vragen om een colonoscopie te ondergaan. In deze procedure brengt uw arts een lange, dunne buis met een lamp en camera aan het uiteinde in uw anus, rectum en dikke darm. Uw arts kan dan de binnenkant van uw dikke darm onderzoeken om te zoeken naar zweren en ander abnormaal weefsel.

Tijdens een colonoscopie kan uw arts een weefselmonster uit uw dikke darm nemen om het te testen op andere infecties of ziekten. Dit staat bekend als een biopsie.

Met een colonoscopie kan uw arts ook eventuele poliepen in uw dikke darm vinden en verwijderen. Weefselmonsters en verwijdering van poliepen kunnen nodig zijn als uw arts van mening is dat weefsel in uw dikke darm kanker kan zijn.

Behandelingen

Behandelingen voor pancolitis en andere vormen van UC hangen af van hoe ernstig de zweren in uw dikke darm zijn. De behandeling kan ook variëren als u onderliggende aandoeningen heeft die pancolitis veroorzaakten of als onbehandelde pancolitis ernstigere aandoeningen heeft veroorzaakt.

Medicijnen

De meest voorkomende behandelingen voor pancolitis en andere vormen van UC zijn ontstekingsremmende medicijnen. Deze helpen de ontsteking in uw dikke darm te behandelen. Deze omvatten medicijnen zoals orale 5-aminosalicylaten (5-ASA's) en corticosteroïden.

Mogelijk krijgt u corticosteroïden, zoals prednison, als injecties of als rectale zetpillen. Dit soort behandelingen kan bijwerkingen hebben, waaronder:

• misselijkheid
• maagzuur
• verhoogd risico op diabetes
• verhoogd risico op hoge bloeddruk
• osteoporose
• gewichtstoename

Immuunsysteemonderdrukkers zijn ook veel voorkomende behandelingen voor pancolitis en UC. Deze helpen voorkomen dat uw immuunsysteem uw dikke darm aanvalt om ontstekingen te verminderen. Immuunsysteemonderdrukkers voor pancolitis zijn onder meer:

• azathioprine (Imuran)
• adalimumab (Humira)
• vedolizumab (Entyvio)
• tofacitnib (Xeljanz)

Deze kunnen ernstige bijwerkingen hebben, zoals infecties en een verhoogd risico op kanker. Mogelijk moet u ook regelmatig uw arts raadplegen om er zeker van te zijn dat de behandeling werkt.

Chirurgie

In zeer ernstige gevallen kan een chirurg uw dikke darm verwijderen tijdens een operatie die bekend staat als een colectomie. In deze procedure zal uw chirurg een nieuwe route creëren zodat uw lichaamsafval uw lichaam verlaat.

Deze operatie is de enige remedie voor UC en is meestal slechts een laatste redmiddel. De meeste mensen beheren hun UC door een combinatie van veranderingen in levensstijl en medicijnen.

Veranderingen in levensstijl

De volgende veranderingen in levensstijl kunnen u helpen uw symptomen te verlichten, triggers te voorkomen en ervoor te zorgen dat u voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt:

• Houd een voedingsdagboek bij om voedsel te identificeren dat u wilt vermijden.
• Eet minder zuivel.
• Vermijd koolzuurhoudende dranken.
• Verminder uw inname van onoplosbare vezels.
• Vermijd cafeïnehoudende dranken zoals koffie en alcohol.
• Drink veel water per dag (ongeveer 64 gram of acht glazen van 8 ons).
• Neem multivitaminen.

Outlook

Er is geen remedie voor enige vorm van UC behalve een operatie om je dikke darm te verwijderen. Pancolitis en andere vormen van UC zijn chronische aandoeningen, hoewel de meeste mensen symptomen ervaren in pieken en dalen.

U kunt zowel opflakkeringen van symptomen als symptoomvrije perioden ervaren die bekend staan als remissies. Opflakkeringen bij pancolitis kunnen ernstiger zijn dan bij andere vormen van UC, omdat meer van de dikke darm wordt aangetast bij pancolitis.

Als UC onbehandeld blijft, zijn mogelijke complicaties:

• colorectale kanker
• gastro-intestinale perforatie of een gat in uw dikke darm
• giftige megacolon

U kunt uw vooruitzichten verbeteren en complicaties helpen verminderen door uw behandelplan te volgen, mogelijke triggers te vermijden en regelmatig gecontroleerd te worden.