Wat is causalgie?
Causalgie is technisch bekend als complex regionaal pijnsyndroom type II (CRPS II). Het is een neurologische aandoening die langdurige, intense pijn kan veroorzaken.
CRPS II ontstaat na een blessure of trauma aan een perifere zenuw. Perifere zenuwen lopen van je ruggengraat en hersenen naar je ledematen. De meest voorkomende plaats van CRPS II-pijn is de zogenaamde 'brachiale plexus'. Dit zijn de zenuwen die van je nek naar je arm lopen. CRPS II is zeldzaam en treft iets minder dan 1 op de 100.000 personen.
Symptomen van causalgie
In tegenstelling tot CRPS I (voorheen bekend als reflexieve sympathische dystrofie), is CRPS II-pijn over het algemeen gelokaliseerd in het gebied rond de gewonde zenuw. Als de blessure bijvoorbeeld is opgelopen aan een zenuw in uw been, dan neemt de pijn in uw been af. Omgekeerd kan bij CRPS I, waarbij geen sprake is van een duidelijk zenuwletsel, pijn van een gekwetste vinger door uw hele lichaam stralen.
CRPS II kan overal voorkomen waar er perifere zenuwbeschadiging is. Perifere zenuwen lopen van uw wervelkolom naar uw ledematen, wat betekent dat CRPS II meestal wordt aangetroffen in uw:
- armen
- poten
- handen
- voeten
Ongeacht welke perifere zenuw gewond is, de symptomen van CRPS II blijven meestal hetzelfde en omvatten:
- brandende, pijnlijke, ondraaglijke pijn die zes maanden of langer aanhoudt en onevenredig lijkt aan de verwonding die het veroorzaakte
- sensatie van pinnen en naalden
- overgevoeligheid rond het letselgebied, waarbij aanraking of zelfs het dragen van kleding gevoeligheid kan veroorzaken
- zwelling of stijfheid van de aangedane ledemaat
- abnormaal zweten rond de gewonde plaats
- huidskleur of temperatuurveranderingen rond het geblesseerde gebied, zoals een huid die bleek lijkt en koud aanvoelt en dan rood en warm en weer terug
Oorzaken van causalgie
Aan de basis van CRPS II ligt perifere zenuwbeschadiging. Dat letsel kan het gevolg zijn van een fractuur, verstuiking of operatie. Volgens één onderzoek ontwikkelde 1,8 procent van de bijna 400 electieve voet- en enkelchirurgiepatiënten CRPS II na de operatie. Andere oorzaken van CRPS II zijn onder meer:
- trauma van zacht weefsel, zoals een brandwond
- verpletterende verwondingen, zoals uw vinger tegen een autodeur slaan
- amputatie
Het is echter nog steeds niet bekend waarom sommige mensen zo dramatisch op deze gebeurtenissen reageren en andere niet.
Het is mogelijk dat mensen met CRPS (I of II) afwijkingen hebben in de voeringen van hun zenuwvezels, waardoor ze overgevoelig zijn voor pijnsignalen. Deze afwijkingen kunnen ook een ontstekingsreactie veroorzaken en veranderingen in de bloedvaten veroorzaken. Dit is de reden waarom zoveel mensen met CRPS II zwelling en huidverkleuring kunnen hebben op de plaats van de verwonding.
Hoe causalgie wordt gediagnosticeerd
Er is geen enkele test die CRPS II definitief kan diagnosticeren. Uw arts voert een lichamelijk onderzoek uit, registreert uw medische geschiedenis en bestelt vervolgens tests die kunnen omvatten:
- een röntgenfoto om te controleren op botbreuken en verlies van botmineralen
- een MRI om naar zachte weefsels te kijken
- thermografie om de huidtemperatuur en de bloedstroom tussen gewonde en niet-gewonde ledematen te testen
Zodra andere, meer voorkomende aandoeningen zoals fibromyalgie zijn geëlimineerd, kan uw arts met meer vertrouwen een CRPS II-diagnose stellen.
Behandelingsopties voor causalgie
CRPS II-behandeling bestaat over het algemeen uit medicijnen en bepaalde soorten fysieke en zenuwstimulerende therapieën.
Als vrij verkrijgbare pijnstillers zoals paracetamol (Tylenol) of ibuprofen (Advil) geen verlichting bieden, kan uw arts sterkere medicijnen voorschrijven. Deze kunnen zijn:
- steroïden om ontstekingen te verminderen
- bepaalde antidepressiva en anticonvulsiva, zoals Neurontin, die pijnstillende effecten hebben
- zenuwblokkades, waarbij een verdovingsmiddel rechtstreeks in de aangetaste zenuw wordt geïnjecteerd
- opioïden en pompen die medicijnen rechtstreeks in uw wervelkolom injecteren om pijnsignalen van zenuwen te blokkeren
Fysiotherapie, die wordt gebruikt om het bewegingsbereik van pijnlijke ledematen te behouden of te verbeteren, wordt ook vaak gebruikt. Uw fysiotherapeut kan ook de zogenaamde transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) proberen, die elektrische impulsen door vezels in uw lichaam stuurt om pijnsignalen te blokkeren. In onderzoek naar mensen met CRPS I rapporteerden degenen die TENS-therapie kregen meer pijnverlichting dan degenen die het niet kregen. Op batterijen werkende TENS-machines zijn beschikbaar voor thuisgebruik.
Sommige mensen hebben ontdekt dat warmtetherapie - door de hele dag periodiek een verwarmingskussen te gebruiken - ook kan helpen. Hier leest u hoe u uw eigen verwarmingskussen kunt maken.
De vooruitzichten
Wanneer u langdurige pijn ervaart die uw leven verstoort en niet wordt verlicht door vrij verkrijgbare medicijnen, moet u uw arts raadplegen.
CRPS II is een complex syndroom dat mogelijk verschillende specialisten nodig heeft om het te behandelen. Deze specialisten kunnen experts zijn op het gebied van orthopedie, pijnbehandeling en zelfs psychiatrie, omdat chronische pijn uw mentale gezondheid kan belasten.
Hoewel CRPS II een ernstige aandoening is, zijn er effectieve behandelingen. Hoe eerder het wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe groter de kans op een positief resultaat.
