Bijschildklierverwijdering: Doel, Typen En Risico's

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is bijschildklierverwijdering?

De bijschildklieren bestaan uit vier afzonderlijke stukjes die klein en rond zijn. Ze zitten vast aan de achterkant van de schildklier in je nek. Deze klieren maken deel uit van het endocriene systeem. Je endocriene systeem produceert en reguleert de hormonen die je groei, ontwikkeling, lichaamsfunctie en humeur beïnvloeden.

Bijschildklieren reguleren de hoeveelheid calcium in uw bloed. Wanneer het calciumgehalte in uw bloedbaan laag is, geven deze klieren het bijschildklierhormoon (PTH) af, dat calcium uit uw botten haalt.

Bijschildklierverwijdering verwijst naar een soort operatie die wordt uitgevoerd om deze klieren te verwijderen. Het staat ook bekend als parathyroidectomie. Deze operatie kan worden gebruikt als uw bloed te veel calcium bevat. Dit is een aandoening die bekend staat als hypercalciëmie.

Waarom heb ik een bijschildklierverwijdering nodig?

Hypercalciëmie treedt op wanneer het calciumgehalte in het bloed abnormaal hoog is. De meest voorkomende oorzaak van hypercalciëmie is een overproductie van PTH in een of meer bijschildklieren. Dit is een vorm van hyperparathyreoïdie die primaire hyperparathyreoïdie wordt genoemd. Primaire hyperparathyreoïdie komt twee keer zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen. De meeste mensen met primaire hyperthyreoïdie zijn ouder dan 45 jaar. De gemiddelde leeftijd bij diagnose is ongeveer 65 jaar.

Mogelijk moet u ook de bijschildklier verwijderen als u:

• tumoren genaamd adenomen, die meestal goedaardig zijn en zelden in kanker veranderen
• kankertumoren op of nabij de klieren
• bijschildklierhyperplasie, een aandoening waarbij alle vier de bijschildklieren zijn vergroot.

Het calciumgehalte in het bloed kan stijgen, zelfs als er maar één klier is aangetast. In ongeveer 80 tot 85 procent van de gevallen is slechts één bijschildklier betrokken.

Symptomen van hypercalciëmie

Symptomen kunnen in de vroege stadia van hypercalciëmie vaag zijn. Naarmate de toestand vordert, hebt u mogelijk:

• vermoeidheid
• depressie
• spierpijn
• een gebrek aan eetlust
• misselijkheid
• braken
• overmatige dorst
• frequent urineren
• buikpijn
• constipatie
• spier zwakte
• verwarring
• nierstenen
• botbreuken

Mensen zonder symptomen hoeven mogelijk alleen te worden gecontroleerd. Milde gevallen kunnen medisch worden beheerd. Als hypercalciëmie echter het gevolg is van primaire hyperparathyreoïdie, zal alleen een operatie die de aangetaste bijschildklier (en) verwijdert, genezing bieden.

De ernstigste gevolgen van hypercalciëmie zijn:

• nierfalen
• hypertensie
• aritmie
• coronaire hartziekte
• een vergroot hart
• atherosclerose (slagaders met verkalkte vetplaques die verharden en abnormaal functioneren)

Dit kan komen door de ophoping van calcium in de bloedvaten en hartkleppen.

Soorten operaties voor het verwijderen van bijschildklieren

Er zijn verschillende manieren om de zieke bijschildklieren te lokaliseren en te verwijderen.

Bij de traditionele methode onderzoekt uw chirurg alle vier de klieren visueel om te zien welke ziek zijn en welke moeten worden verwijderd. Dit wordt een bilaterale nekverkenning genoemd. Uw chirurg maakt een incisie in het midden tot het onderste deel van uw nek. Soms verwijdert de chirurg beide klieren aan één kant.

Als u beeldvorming heeft die slechts één zieke klier vertoont voorafgaand aan uw operatie, heeft u waarschijnlijk een minimaal invasieve parathyroidectomie met slechts een zeer kleine incisie (minder dan 1 inch lang). Voorbeelden van technieken die tijdens dit type operatie kunnen worden gebruikt, waarvoor mogelijk aanvullende kleine incisies nodig zijn, zijn:

Radiogestuurde parathyroidectomie

Bij een radiogestuurde parathyroidectomie gebruikt uw chirurg radioactief materiaal dat alle vier de bijschildklieren zullen absorberen. Een speciale sonde kan de stralingsbron van elke klier lokaliseren om de bijschildklieren te oriënteren en te lokaliseren. Als slechts één of twee aan dezelfde kant ziek zijn, hoeft uw chirurg slechts een kleine incisie te maken om de aangetaste klier (en) te verwijderen.

Video-geassisteerde parathyroidectomie (ook wel endoscopische parathyroidectomie genoemd)

Bij een video-geassisteerde parathyroidectomie gebruikt uw chirurg een kleine camera op een endoscoop. Met deze aanpak maakt uw chirurg twee of drie kleine incisies voor de endoscoop en de chirurgische instrumenten in de zijkanten van de nek en één incisie boven het borstbeen. Dit minimaliseert zichtbare littekens.

Minimaal invasieve parathyroidectomie zorgt voor een sneller herstel. Als echter niet alle aangetaste klieren worden ontdekt en verwijderd, blijven de hoge calciumgehaltes bestaan en is er wellicht een tweede operatie nodig.

Bij mensen met bijschildklierhyperplasie (die alle vier de klieren aantast) worden meestal drie en een halve bijschildklieren verwijderd. De chirurg zal het resterende weefsel achterlaten om de bloedcalciumspiegel onder controle te houden. In sommige gevallen wordt het bijschildklierweefsel dat in het lichaam moet blijven, verwijderd uit het nekgebied en geïmplanteerd op een toegankelijke plaats, zoals de onderarm, voor het geval het later moet worden verwijderd.

Voorbereiding op een operatie

U moet ongeveer een week voor de operatie stoppen met het innemen van medicijnen die het stollingsvermogen van het bloed verstoren. Deze omvatten:

• aspirine
• clopidogrel
• ibuprofen (Advil)
• naproxen (Aleve)
• warfarine

Uw anesthesioloog zal samen met u uw medische geschiedenis bekijken en bepalen welke vorm van anesthesie u moet gebruiken. Je moet ook vasten voor de operatie.

Risico's van een operatie

De risico's van deze operatie omvatten voornamelijk risico's die gepaard gaan met een ander type operatie. Ten eerste kan algehele anesthesie ademhalingsproblemen en allergische of andere bijwerkingen van de gebruikte medicijnen veroorzaken. Net als bij andere operaties zijn ook bloeding en infectie mogelijk.

De risico's van deze specifieke operatie omvatten verwondingen aan de schildklier en een zenuw in de nek die de stembanden controleert. In zeldzame gevallen heeft u mogelijk ademhalingsproblemen. Deze verdwijnen meestal enkele weken of maanden na de operatie.

Bloedcalciumspiegels dalen doorgaans na deze operatie. Wanneer het calciumgehalte in het bloed te laag wordt, wordt dit hypocalciëmie genoemd. Wanneer dit gebeurt, kunt u gevoelloosheid of tintelingen in de vingertoppen, tenen of lippen ervaren. Dit is gemakkelijk te voorkomen of te behandelen met calciumsupplementen, en deze aandoening reageert snel op supplementen. Het is meestal niet permanent.

U kunt ook overwegen om contact op te nemen met een ervaren chirurg om risicofactoren te verminderen. Chirurgen die minstens 50 parathyroidectomieën per jaar uitvoeren, worden als experts beschouwd. Een ervaren deskundige heeft waarschijnlijk de laagste percentages chirurgische complicaties. Toch is het belangrijk om te onthouden dat geen enkele operatie gegarandeerd kan worden als volledig vrij van risico's.

Na de operatie

U kunt dezelfde dag van de operatie naar huis terugkeren of de nacht in het ziekenhuis doorbrengen. Er is normaal gesproken enige verwachte pijn of ongemak na een operatie, zoals keelpijn. De meeste mensen kunnen binnen een week of twee terugkeren naar hun normale activiteiten, maar dit kan van persoon tot persoon verschillen.

Uit voorzorg worden uw calcium- en PTH-spiegels in het bloed gedurende ten minste zes maanden na de operatie gecontroleerd. U kunt een jaar na de operatie supplementen gebruiken om botten die zijn beroofd van calcium te herstellen.