Voordat ik 50 werd, vroeg ik een van mijn beste oudere vrienden hoe ze de menopauze overleefde. Ze vertelde dat het een krachtige inleiding was tot 'ouderdom', maar gaf toe dat het niet gemakkelijk was. Ze voelde zich gefrustreerd door de onverklaarbare gewichtstoename, opvliegers en constant wakker worden gedurende de nacht.
Het was fascinerend om naar haar verhaal te luisteren. Het deed me denken aan toen ik zwanger was. Iedereen had een ander verhaal over de pijn en intensiteit van de bevalling. Daar was ik, met een buik vol baby, enigszins versteend en me afvragend: hoe gaan vrouwen hier doorheen en komen ze aan de andere kant naar buiten?
Toen de menopauze naderde, dacht ik bij mezelf: 'Het wordt moeilijk en ik ga het haten. Ik hoop dat ik het overleef! '
Waarom was ik zo bang? Laat het me uitleggen.
Aanpassen aan een nieuwe normaal
In 2008 werd bij mij latente auto-immuunziekte type 1 vastgesteld bij volwassenen (LADA). Dat betekende dat het lang duurde voordat mijn alvleesklier stopte met het produceren van insuline.
Ons lichaam gebruikt insuline om de hoeveelheid suiker in ons bloed te reguleren. Insuline werkt als een deur om glucose (energie) een cel binnen te laten. Onze hersenen hebben glucose nodig om ons zenuwstelsel van stroom te voorzien. Als we te veel glucose of te weinig hebben, lopen we in feite het risico de organen, weefsels en zenuwen in ons lichaam te beschadigen.
Wanneer diabetes type 1 op volwassen leeftijd verschijnt, heeft een of andere factor het begin veroorzaakt. De wetenschap probeert nog steeds precies uit te werken wat dat is, maar er zijn aanwijzingen dat het te maken heeft met omgevings- of emotionele stressoren, een slechte darmgezondheid of bepaalde genetische markers in het DNA.
Ik werd op 42-jarige leeftijd gediagnosticeerd terwijl ik de wereld rondreisde als een wereldwijde yogaleraar. Eerlijk gezegd kostte het me jaren om mijn diagnose te accepteren. Hoe meer ik ontkende, hoe zieker ik werd. Uiteindelijk moest ik de waarheid onder ogen zien: het lichaam functioneert niet zonder insuline.
Zes jaar na mijn diagnose begon ik dagelijks foto's te maken om mijn bloedsuikerspiegel te stabiliseren. Wat een opluchting om eindelijk toe te geven dat ik medische hulp nodig had. En toen, net toen ik me aan het aanpassen was aan mijn nieuwe normaal, raadde je het al - de menopauze.
De veerkracht van vrouwen
Mijn menstruatie stopte en de opvliegers begonnen. Een gevoel van elektrische voodoo-vibes reisde van mijn tenen naar de kruin van mijn hoofd. Mijn hele lichaam was zo heet dat ik me moest uitkleden tot aan mijn ondergoed terwijl emmers zweet uit elke porie stroomden.
Maar ondanks de onhandigheid om op de verkeerde plaatsen warm te worden, zorgde de menopauze er ook voor dat ik nadacht over hoe veerkrachtig we als vrouw zijn. Het is niet alleen dat we door de puberteit, zwangerschap en menopauze gaan, of dat we kinderen naar de volwassenheid hoeden en voor onze familie en vrienden zorgen. We geven ook veel om ons, werken hard en nemen nog steeds alles aan wat we kunnen. Als je erover nadenkt, zijn vrouwen onberispelijke diamanten. We denken misschien dat we niet perfect zijn, maar we zijn eigenlijk sterk en briljant.
Leven met een chronische aandoening zoals diabetes type 1 is geen sinecure. Het is een uitdaging om mijn niveau stabiel te houden in het midden van mijn drukke leven. Mijn periode in de mix gooien was slopend. Ik denk dat ik daarom zo bang was voor de menopauze. Net toen ik het doorhad, begon ik te bloeden, en bloedsuikers in de achtbaan namen me mee voor een ritje. Ik was ervan overtuigd dat de menopauze de situatie alleen maar zou verergeren.
Gelukkig had ik het mis.
Redenen dat ik dankbaar ben voor de menopauze
De menopauze heeft mijn bloedsuikerspiegel grotendeels gestabiliseerd. Er zijn ook andere positieve punten geweest:
1. Ik heb een ingebouwd continu glucosemonitoringsysteem. Als u diabetes heeft, is het handig om te weten wat er 's nachts met uw bloedsuikerspiegel gebeurt. 'S Nachts wakker worden met opvliegers betekent dat ik een mogelijke dieptepunt in de gaten kan houden.
2. Geen stemmingswisselingen meer! Ik val niet meer en brand niet meer met premenstruele spanning.
Deel op Pinterest
3. Ik krijg gratis peper- en zouthaar. Waarom een fortuin betalen om mijn haar te laten stropen als de natuur het gratis weggeeft?
4. Ik bespaar geld op huidcrème! In plaats van verschillende crèmes nodig te hebben voor variaties in huidtextuur, is er alleen droog, droog en droger. Alleen 100 procent sheaboter doet het.
Deel op Pinterest
5. Ik kleed me in de winter voor de zomer en maak mijn eigen haute couture. Ik heb manieren gevonden om mijn zomerkleding te combineren met winteraccessoires, zodat ik me altijd en overal kan uittrekken en toch een beetje stijl heb.
6. Geen late avond spinazie meer om mijn ijzergehalte op peil te houden. Ik ben het grootste deel van mijn leven vegetarisch en soms veganistisch geweest. Ik at zoveel spinazie om te compenseren dat ik me Popeye the Sailor voelde!
7. Ik red het milieu. Geen tampons en maandverband meer in de prullenbak.
8. Ik heb het nooit koud! (Ik ben dol op deze.)
9. Ik kan wilde seks bedrijven met verlating en me geen zorgen maken over zwanger worden (dat wil zeggen, als ik er ooit zin in heb).
Deel op Pinterest
10. Ik ben blij met mij om te gaan. Gevoelens van isolatie en eenzaamheid of het idee dat er iets mis is met wie ik ben, is weg.
Onderste regel
Naast al deze redenen heeft de menopauze de manier waarop ik mijn gezondheid en welzijn benader, volledig veranderd. Ik ben teder in mijn emoties, sla mezelf minder in elkaar en stel mezelf op de eerste plaats als ik me overweldigd voel.
En de grootste afhaalmaaltijd? De menopauze heeft me geleerd de dingen precies te accepteren zoals ze zijn.
Rachel werd in 2008 op 42-jarige leeftijd gediagnosticeerd met type 1 LADA-diabetes. Ze begon met yoga op 17-jarige leeftijd en 30 jaar later oefent ze nog steeds gepassioneerd door leraren en beginners les te geven in workshops, trainingen en internationale retraites. Ze is een moeder, bekroonde muzikant en gepubliceerde schrijver. Ga voor meer informatie over Rachel naar www.rachelzinmanyoga.com of haar blog
