Overzicht
Minocycline is een antibioticum in de tetracycline-familie. Het wordt al meer dan 30 jaar gebruikt om een breed scala aan infecties te bestrijden.
Meer recentelijk hebben onderzoekers de ontstekingsremmende, immuunmodulerende en neuroprotectieve eigenschappen ervan aangetoond.
Sinds het einde van de jaren zestig hebben sommige reumatologen met succes tetracyclines gebruikt voor reumatoïde artritis (RA). Dit omvat minocycline. Toen nieuwe klassen van geneesmiddelen beschikbaar kwamen, nam het gebruik van minocycline af. Tegelijkertijd toonden veel gecontroleerde onderzoeken aan dat minocycline gunstig was voor RA.
Minocycline is niet specifiek goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik met RA. Het wordt af en toe 'off-label' voorgeschreven.
Ondanks de gunstige resultaten in onderzoeken, wordt minocycline over het algemeen niet gebruikt om RA vandaag te behandelen.
Over off-label drugsgebruik
Off-label drugsgebruik betekent dat een medicijn dat voor één doel door de FDA is goedgekeurd, wordt gebruikt voor een ander doel dat niet is goedgekeurd. Een arts kan het medicijn echter nog steeds daarvoor gebruiken. Dit komt omdat de FDA het testen en goedkeuren van medicijnen reguleert, maar niet hoe artsen medicijnen gebruiken om hun patiënten te behandelen. Dus uw arts kan een medicijn voorschrijven, maar hij denkt dat dit het beste is voor uw zorg. Meer informatie over off-label gebruik van geneesmiddelen op recept.
Wat zegt het onderzoek?
Onderzoekers en klinische studies suggereren sinds eind jaren dertig dat bacteriën betrokken zijn bij het veroorzaken van RA.
Klinische en gecontroleerde onderzoeken naar het gebruik van minocycline voor RA in het algemeen concluderen dat minocycline gunstig en relatief veilig is voor mensen met RA.
Andere bestudeerde antibiotica omvatten sulfa-verbindingen, andere tetracyclines en rifampicine. Maar minocycline is het onderwerp geweest van meer dubbelblinde onderzoeken en klinische onderzoeken vanwege zijn brede eigenschappen.
Vroege onderzoeksgeschiedenis
In 1939 isoleerden de Amerikaanse reumatoloog Thomas McPherson-Brown en collega's een virusachtige bacteriële stof uit RA-weefsel. Ze noemden het een mycoplasma.
Later begon McPherson-Brown met experimentele behandeling van RA met antibiotica. Sommige mensen werden aanvankelijk erger. McPherson-Brown schreef dit toe aan het Herxheimer- of 'afsterven'-effect: wanneer bacteriën worden aangevallen, geven ze toxines af die aanvankelijk de ziektesymptomen doen oplaaien. Dit geeft aan dat de behandeling werkt.
Op de langere termijn werden patiënten beter. Velen bereikten remissie na inname van het antibioticum gedurende maximaal drie jaar.
Hoogtepunten van studies met minocycline
Een meta-analyse in 2003 van 10 studies vergeleek tetracycline-antibiotica met conventionele behandeling of een placebo met RA. De studie concludeerde dat behandeling met tetracycline (en met name minocycline) verband hield met verbetering die klinisch significant was.
Een gecontroleerde studie uit 1994 van minocycline met 65 deelnemers meldde dat minocycline gunstig was voor mensen met actieve RA. De meerderheid van de mensen in deze studie had gevorderde RA.
Een onderzoek uit 1995 onder 219 mensen met RA vergeleek de behandeling met minocycline met een placebo. De onderzoekers concludeerden dat minocycline effectief en veilig was bij milde tot matige gevallen van RA.
Een studie uit 2001 onder 60 mensen met RA vergeleek de behandeling met minocycline met hydroxychloroquine. Hydroxychloroquine is een ziektemodificerend antireumatisch geneesmiddel (DMARD) dat vaak wordt gebruikt voor de behandeling van RA. De onderzoekers stelden dat minocycline effectiever was dan DMARD's voor vroege seropositieve RA.
Een follow-up van vier jaar keek naar 46 patiënten in een dubbelblind onderzoek dat de behandeling met minocycline vergeleek met een placebo. Het suggereerde ook dat minocycline een effectieve behandeling was voor RA. De met minocycline behandelde mensen hadden minder remissies en hadden minder traditionele therapie nodig. Dit was het geval, hoewel het verloop van minocycline slechts drie tot zes maanden was.
Het is belangrijk op te merken dat bij de meeste van deze onderzoeken kortetermijngebruik van minocycline betrokken was. McPherson-Brown benadrukte dat het verloop van de behandeling tot remissie of significante verbetering tot drie jaar kan duren.
Hoe werkt minocycline om RA te behandelen?
Het exacte mechanisme van minocycline als RA-behandeling is niet volledig begrepen. Naast antimicrobiële werking heeft minocycline ontstekingsremmende eigenschappen. In het bijzonder is aangetoond dat minocycline:
- invloed hebben op stikstofoxidesynthase, dat betrokken is bij de afbraak van collageen
- interleukine-10 verbeteren, dat pro-inflammatoire cytokine in synoviaal weefsel remt (bindweefsel rond gewrichten)
- de B- en T-celfunctie van het immuunsysteem onderdrukken
Minocycline kan een synergetisch effect hebben. Dit betekent dat het de RA-behandeling zou kunnen verbeteren in combinatie met niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen of andere medicijnen.
Wie zou baat hebben bij minocycline voor RA?
In de wetenschappelijke literatuur wordt gesuggereerd dat de beste kandidaten die zijn in de vroege fase van RA. Maar een deel van het onderzoek geeft aan dat mensen met meer geavanceerde RA er ook baat bij kunnen hebben.
Wat is het protocol?
Het gebruikelijke medicijnprotocol in onderzoeksstudies is tweemaal daags 100 milligram (mg).
Maar elk individu is anders en het minocycline-protocol kan variëren. Sommige mensen moeten mogelijk beginnen met een lagere dosis en werken tot 100 mg of meer tweemaal daags. Anderen moeten mogelijk een gepulseerd systeem volgen, drie dagen per week minocycline innemen of dit variëren met andere medicijnen.
Net als antibioticabehandeling voor de ziekte van Lyme, is er geen eenduidige aanpak. Het kan ook tot drie jaar duren om resultaten te zien in sommige RA-gevallen.
Wat zijn de bijwerkingen?
Minocycline wordt over het algemeen goed verdragen. De mogelijke bijwerkingen zijn matig en vergelijkbaar met die van andere antibiotica. Ze bevatten:
- gastro-intestinale problemen
- duizeligheid
- hoofdpijn
- huiduitslag
- verhoogde gevoeligheid voor zonlicht
- vaginale schimmelinfectie
- hyperpigmentatie
De afhaalmaaltijd
Van minocycline, vooral langdurig gebruikt, is aangetoond dat het de RA-symptomen verbetert en mensen helpt in remissie te brengen. Het wordt tegenwoordig niet veel gebruikt, ondanks zijn bewezen staat van dienst.
De gebruikelijke argumenten tegen het gebruik van minocycline voor RA zijn:
- Er zijn niet genoeg onderzoeken.
- Antibiotica hebben bijwerkingen.
- Andere medicijnen werken beter.
Sommige onderzoekers en reumatologen zijn het niet eens met deze argumenten en wijzen op de resultaten van bestaande studies.
Het is belangrijk om betrokken te zijn bij het plannen van uw behandeling en om de alternatieven te onderzoeken. Bespreek met uw arts wat het beste is voor uw specifieke situatie.
Als u minocycline wilt proberen en uw arts raadt het af, vraag dan waarom. Wijs op de gedocumenteerde geschiedenis van het gebruik van minocycline. Praat met de arts over de bijwerkingen van langdurig gebruik van steroïden in vergelijking met de relatief matige bijwerkingen van minocycline. Misschien wilt u op zoek naar een onderzoekscentrum dat heeft gewerkt met minocycline en RA.
