Als u denkt dat u mogelijk het schouderimpingement-syndroom heeft, kan een arts u doorverwijzen naar een fysiotherapeut (PT) die tests zal uitvoeren om te helpen bepalen waar de impingement zich precies bevindt en wat het beste behandelplan is.
Veel voorkomende tests zijn de Neer-, Hawkins-Kennedy-, coracoid impingement- en cross-arm impingement-tests, samen met verschillende andere. Tijdens deze beoordelingen zal een PT u vragen uw armen in verschillende richtingen te bewegen om te controleren op pijn- en mobiliteitsproblemen.
Studies ondersteunen het gebruik van verschillende beoordelingen om te zien welke beperkingen u ervaart en wat de pijn veroorzaakt.
'Fysiotherapeuten hangen hun hoed niet op één test. Een groot aantal tests leidt tot een diagnose ', zegt Steve Vighetti, een fellow van de American Academy of Orthopaedic Manual Physical Therapists.
In combinatie met diagnostische beeldvorming
Veel artsen gebruiken röntgenfoto's, CT-scans, MRI-scans en echografie om de resultaten van lichamelijk onderzoek te verduidelijken en te bevestigen.
Studies tonen aan dat beeldvormende tests zeer effectief zijn om de precieze locatie van een blessure vast te stellen. Echografie heeft het voordeel dat het gemakkelijk uit te voeren en goedkoper is dan andere beeldvormende tests.
Als er scheuren of laesies zijn in de rotatormanchet, kunnen beeldvormende tests de mate van het letsel aantonen en artsen helpen bepalen of een reparatie nodig is om uw vaardigheden te herstellen.
Wat is precies een schouderbotsing?
Schouderbotsing is een pijnlijke aandoening. Het gebeurt wanneer de pezen en zachte weefsels rond uw schoudergewricht bekneld raken tussen de bovenkant van uw bovenarmbeen (de humerus) en het acromion, een benige projectie die zich uitstrekt vanaf uw schouderblad (schouderblad).
Wanneer de zachte weefsels worden samengedrukt, kunnen ze geïrriteerd raken of zelfs scheuren, waardoor u pijn krijgt en uw vermogen om uw arm goed te bewegen wordt beperkt.
Waarom heb je een grondig lichamelijk onderzoek nodig?
De term 'schouder-impingement-syndroom' is slechts het begin van een correct diagnose- en behandelplan.
'Het is een verzamelzin', zei Vighetti. 'Het vertelt je alleen dat een pees geïrriteerd is. Wat een goede fysiotherapeut doet, is bepalen welke pezen en spieren erbij betrokken zijn. '
Wat zijn de soorten impingementtests en wat gebeurt er tijdens elke test?
Geen test of geen teken
In de Neer-test staat de PT achter je en drukt op de bovenkant van je schouder. Vervolgens draaien ze uw arm naar binnen richting uw borst en heffen ze uw arm zo ver mogelijk op.
Sommige onderzoeken tonen aan dat de gewijzigde Neer-test een diagnostisch nauwkeurigheidspercentage van 90,59 procent heeft.
Hawkins-Kennedy-test
Tijdens de Hawkins-Kennedy-test zit je terwijl de PT naast je staat. Ze buigen uw elleboog in een hoek van 90 graden en heffen deze op tot schouderhoogte. Hun arm werkt als een beugel onder je elleboog terwijl ze op je pols drukken om je schouder te draaien.
Coracoid impingement test
De coracoid impingement test werkt als volgt: de PT staat naast je en brengt je arm naar schouderhoogte met je elleboog in een hoek van 90 graden gebogen. Ze ondersteunen je elleboog en drukken zachtjes op je pols.
Yocum-test
In de Yocum-test leg je één hand op je andere schouder en til je je elleboog op zonder je schouder op te heffen.
Cross-arm test
In de kruisarmtest tilt u uw arm op schouderhoogte met uw elleboog gebogen in een hoek van 90 graden. Vervolgens houdt u uw arm in hetzelfde vlak en beweegt u deze over uw lichaam op borsthoogte.
De PT kan zachtjes op uw arm drukken wanneer u het eindbereik van beweging bereikt.
Jobe's test
Tijdens de test van Jobe staat de PT naast je en iets achter je. Ze heffen je arm opzij. Vervolgens bewegen ze de arm naar de voorkant van je lichaam en vragen ze je om hem in die positie omhoog te houden terwijl ze erop drukken.
Al deze tests hebben tot doel de hoeveelheid ruimte tussen de zachte weefsels en het bot te verkleinen. De tests kunnen geleidelijk intenser worden naarmate het onderzoek van de PT voortschrijdt.
'We laten de meest pijnlijke tests voor het einde van de beoordeling achter, zodat de schouder niet de hele tijd geïrriteerd is', zei Vighetti. "Als je te vroeg een pijnlijke test doet, zullen de resultaten van alle tests positief zijn."
Waar zoeken zij naar?
Pijn
Een test wordt als positief beschouwd als deze dezelfde pijn veroorzaakt die u in uw schouder heeft ervaren. De Neer-test, zei Vighetti, zal vaak een positief resultaat opleveren, omdat het de arm in volledige flexie dwingt.
'Je bent aan het eind van de bewegingsvrijheid met de Neer-test', zei hij. "Bijna iedereen die met een schouderprobleem de kliniek binnenkomt, zal aan de bovenkant van dat bereik bekneld raken."
Locatie van de pijn
Tijdens elke test let de PT goed op waar uw pijn optreedt. Dit geeft aan welk deel van uw schoudercomplex waarschijnlijk wordt gehinderd of gewond raakt.
Pijn aan de achterkant van de schouder kan bijvoorbeeld een teken zijn van een interne botsing. Zodra therapeuten weten welke spieren betrokken zijn, kunnen ze specifieker zijn in hun behandelingen.
Spierfunctie
Zelfs als u tijdens een test geen pijn ervaart, reageren de spieren die betrokken zijn bij het raken van de schouder iets anders op druktesten.
"We gebruiken lichte weerstand met twee vingers om specifieke bewegingen bij de rotatormanchet te testen," zei Vighetti. "Als iemand een probleem heeft met de rotatormanchet, zal zelfs die lichte weerstand symptomen veroorzaken."
Mobiliteit en gezamenlijke stabiliteitsproblemen
'Pijn brengt patiënten binnen', merkte Vighetti op. 'Maar er is een onderliggend probleem dat de pijn veroorzaakt. Soms houdt het probleem verband met gewrichtsmobiliteit. Het gewricht beweegt te veel of niet genoeg. Als het gewricht instabiel is, draait de manchet hard om te proberen dynamische stabiliteit te bieden.”
Wanneer spieren zo hard werken, kunnen er problemen ontstaan - niet noodzakelijk omdat de spieren te veel worden gebruikt, maar omdat ze verkeerd worden gebruikt.
Om die reden kijkt een goede PT naar de activiteiten die u doet om te zien of u beweegt op een manier die tot letsel zal leiden. Vighetti filmt activiteiten zoals hardlopen om een storing in de beweging te identificeren.
het komt neer op
Artsen en PT's gebruiken diagnostische beeldvorming en lichamelijk onderzoek om te bepalen waar en in welke mate uw schouder gewond kan zijn.
Tijdens het lichamelijk onderzoek neemt een PT je door een reeks bewegingen om te proberen de pijn die je voelt te repliceren terwijl je je arm in verschillende richtingen beweegt. Deze tests helpen de PT erachter te komen waar u gewond bent.
De belangrijkste doelen van de behandeling zijn om uw pijn te verminderen, uw bewegingsbereik te vergroten, u sterker en uw gewrichten stabieler te maken en uw spieren te trainen om te bewegen op een manier die toekomstige blessures minder waarschijnlijk maakt.
'Het draait allemaal om onderwijs', zei Vighetti. 'Goede fysiotherapeuten leren patiënten hoe ze het zelf moeten doen.'
