Wat is hyperviscositeitssyndroom?
Hyperviscositeitsyndroom is een aandoening waarbij bloed niet vrij door uw bloedvaten kan stromen.
Bij dit syndroom kunnen arteriële blokkades optreden als gevolg van te veel rode bloedcellen, witte bloedcellen of eiwitten in uw bloedbaan. Het kan ook voorkomen bij abnormaal gevormde rode bloedcellen, zoals bij sikkelcelanemie.
Hyperviscositeit komt voor bij zowel kinderen als volwassenen. Bij kinderen kan het hun groei beïnvloeden door de bloedtoevoer naar vitale organen, zoals het hart, de darmen, de nieren en de hersenen, te verminderen.
Bij volwassenen kan het voorkomen bij auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis of systemische lupus. Het kan zich ook ontwikkelen bij bloedkankers zoals lymfoom en leukemie.
Wat zijn de symptomen van het hyperviscositeitssyndroom?
De symptomen die verband houden met deze aandoening zijn hoofdpijn, toevallen en een roodachtige tint op de huid.
Als uw baby ongewoon slaperig is of niet normaal wil eten, is dit een indicatie dat er iets mis is.
Over het algemeen zijn de symptomen die aan deze aandoening zijn verbonden het gevolg van complicaties die optreden wanneer vitale organen niet voldoende zuurstof via het bloed krijgen.
Andere symptomen van hyperviscositeitsyndroom zijn:
- abnormale bloeding
- visuele stoornissen
- duizeligheid
- pijn op de borst
- kortademigheid
- beslaglegging
- coma
- moeilijk lopen
Wat veroorzaakt hyperviscositeitssyndroom?
Dit syndroom wordt gediagnosticeerd bij zuigelingen wanneer het totale aantal rode bloedcellen hoger is dan 65 procent. Dit kan worden veroorzaakt door tal van aandoeningen die zich ontwikkelen tijdens de zwangerschap of tijdens de geboorte. Deze kunnen zijn:
- late klemming van de navelstreng
- ziekten geërfd van de ouders
- genetische aandoeningen, zoals het syndroom van Down
- zwangerschapsdiabetes
Het kan ook worden veroorzaakt door situaties waarin er onvoldoende zuurstof wordt afgegeven aan de weefsels in het lichaam van uw kind. Twin-to-twin-transfusiesyndroom, een aandoening waarbij een tweeling ongelijkmatig bloed tussen hen in de baarmoeder deelt, kan een andere oorzaak zijn.
Hyperviscositeitsyndroom kan ook worden veroorzaakt door aandoeningen die de productie van bloedcellen beïnvloeden, waaronder:
- leukemie, bloedkanker die resulteert in te veel witte bloedcellen
- polycythemia vera, een kanker van het bloed die resulteert in te veel rode bloedcellen
- essentiële trombocytose, een bloedaandoening die optreedt wanneer het beenmerg te veel bloedplaatjes aanmaakt
- myelodysplastische aandoeningen, een groep bloedaandoeningen die abnormale aantallen van bepaalde bloedcellen veroorzaken, gezonde cellen in het beenmerg verdringen en vaak leiden tot ernstige bloedarmoede
Bij volwassenen veroorzaakt het hyperviscositeitssyndroom doorgaans symptomen wanneer de viscositeit van het bloed tussen 6 en 7 ligt, gemeten ten opzichte van zoutoplossing, maar het kan lager zijn. Normale waarden liggen meestal tussen 1,6 en 1,9.
Tijdens de behandeling is het doel om de viscositeit te verlagen tot het niveau dat nodig is om de symptomen van een persoon op te lossen.
Wie loopt er risico op hyperviscositeitssyndroom?
Deze aandoening treft vaak zuigelingen, maar kan zich ook op volwassen leeftijd ontwikkelen. Het verloop van deze aandoening hangt af van de oorzaak:
- Uw baby loopt een groter risico om dit syndroom te ontwikkelen als u er een familiegeschiedenis van heeft.
- Ook lopen degenen met een voorgeschiedenis van ernstige beenmergaandoeningen een groter risico op het ontwikkelen van hyperviscositeitssyndroom.
Hoe wordt het hyperviscositeitssyndroom gediagnosticeerd?
Als uw arts vermoedt dat uw baby dit syndroom heeft, zullen ze een bloedtest laten uitvoeren om de hoeveelheid rode bloedcellen in de bloedbaan van uw kind te bepalen.
Andere tests zijn mogelijk nodig om een diagnose te stellen. Deze kunnen zijn:
- volledig bloedbeeld (CBC) om naar alle bloedbestanddelen te kijken
- bilirubine-test om het niveau van bilirubine in het lichaam te controleren
- urineonderzoek om glucose, bloed en eiwitten in de urine te meten
- bloedsuikertest om de bloedsuikerspiegel te controleren
- creatininetest om de nierfunctie te meten
- bloedgastest om te controleren op zuurstofniveaus in het bloed
- leverfunctietest om het niveau van levereniwitten te controleren
- bloedchemietest om de chemische balans van het bloed te controleren
Ook kan uw arts vaststellen dat uw baby als gevolg van het syndroom zaken als geelzucht, nierfalen of ademhalingsproblemen ervaart.
Hoe wordt hyperviscositeitsyndroom behandeld?
Als de arts van uw baby vaststelt dat uw baby hyperviscositeitssyndroom heeft, wordt uw baby gecontroleerd op mogelijke complicaties.
Als de aandoening ernstig is, kan uw arts een gedeeltelijke wisseltransfusie aanbevelen. Tijdens deze procedure wordt langzaam een kleine hoeveelheid bloed verwijderd. Tegelijkertijd wordt de ingenomen hoeveelheid vervangen door een zoutoplossing. Dit verlaagt het totale aantal rode bloedcellen, waardoor het bloed minder dik wordt, zonder het bloedvolume te verliezen.
Uw arts kan ook aanbevelen om uw baby vaker te voeden om de hydratatie te verbeteren en de bloeddikte te verminderen. Als uw baby niet reageert op voedingen, moet hij mogelijk intraveneus vocht krijgen.
Bij volwassenen wordt het hyperviscositeitssyndroom vaak veroorzaakt door een onderliggende aandoening zoals leukemie. De aandoening moet eerst goed worden behandeld om te zien of dit de hyperviscositeit verbetert. In ernstige situaties kan plasmaferese worden gebruikt.
Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?
Als uw baby een licht geval van hyperviscositeitssyndroom heeft en geen symptomen heeft, heeft hij mogelijk geen onmiddellijke behandeling nodig. Er is een goede kans op volledig herstel, vooral als de oorzaak tijdelijk lijkt.
Als de oorzaak verband houdt met een genetische of erfelijke aandoening, kan een langdurige behandeling nodig zijn.
Sommige kinderen bij wie dit syndroom is vastgesteld, hebben later ontwikkelings- of neurologische problemen. Dit is meestal het gevolg van een gebrek aan bloedstroom en zuurstof naar de hersenen en andere vitale organen.
Neem contact op met de arts van uw baby als u veranderingen opmerkt in het gedrag, de voedingspatronen of het slaappatroon van uw baby.
Er kunnen complicaties optreden als de aandoening ernstiger is of als uw baby niet op de behandeling reageert. Deze complicaties kunnen zijn:
- beroerte
- nierfalen
- verminderde motorische controle
- verlies van beweging
- de dood van darmweefsel
- terugkerende aanvallen
Zorg ervoor dat u alle symptomen die uw baby heeft meteen aan de arts meldt.
Bij volwassenen is het hyperviscositeitssyndroom vaak gerelateerd aan een onderliggend medisch probleem.
Een goed beheer van lopende ziekten en de inbreng van een bloedspecialist zijn de beste manieren om complicaties als gevolg van deze aandoening te beperken.
