Diagnose Van Reumatoïde Artritis: Wat U Moet Weten

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is reumatoïde artritis?

Reumatoïde artritis (RA) is een type auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem van het lichaam de gewrichten van de gewrichten aanvalt. Dit leidt tot pijnlijke gewrichten en verzwakte pezen en gewrichtsbanden.

De delen van het lichaam die RA kan beïnvloeden, zijn onder meer:

• huid
• ogen
• longen
• hart
• aderen

Symptomen van RA in een vroeg stadium kunnen lijken op symptomen van andere aandoeningen. Omdat er geen enkele test voor RA is, kost een diagnose tijd om te bevestigen.

Ernstige RA kan leiden tot lichamelijke handicaps, pijn en misvorming. Het diagnosticeren van RA in een vroeg stadium is dus de beste manier om de ziekte te behandelen en te voorkomen dat deze verergert.

Als u denkt dat u mogelijk RA heeft, raadpleeg dan onmiddellijk een arts.

Wat zijn de symptomen van reumatoïde artritis?

In het vroege stadium van RA kan de aandoening slechts een of meer gewrichten aantasten. Dit zijn meestal de kleine gewrichten van handen en voeten. Naarmate RA vordert, zullen andere gewrichten worden aangetast.

Een onderscheidend symptoom van RA is dat de gewrichtsbetrokkenheid symmetrisch is.

RA is progressief en er bestaat een risico op gewrichtsschade en lichamelijke invaliditeit. Het is belangrijk om je symptomen te herkennen. Uw arts kan er naar vragen bij het diagnosticeren van RA.

Symptomen van RA zijn onder meer:

• pijnlijke gewrichten
• gezwollen gewrichten
• gewrichts-stijfheid
• vermoeidheid
• gewichtsverlies

Het is belangrijk om uw arts te vertellen over gewrichtspijn en zwelling die niet verbeteren.

Hoe wordt reumatoïde artritis gediagnosticeerd?

RA heeft meestal tijd nodig om een diagnose te stellen. In de vroege stadia kunnen de symptomen lijken op symptomen van andere aandoeningen zoals lupus of andere bindweefselaandoeningen.

RA-symptomen komen en gaan ook, dus u kunt zich beter voelen tussen opflakkeringen.

Uw arts kan medicijnen voorschrijven op basis van uw geschiedenis, initiële fysieke bevindingen en laboratoriumbevestiging, maar het is belangrijk dat u regelmatig vervolgbezoeken houdt.

Uw arts zal vragen stellen over uw symptomen, medische geschiedenis en risicofactoren. Voor het testen zal uw arts bloedmonsters bestellen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Een lichamelijk onderzoek omvat het controleren van uw gewrichten op zwelling, gevoeligheid en bewegingsbereik.

Als u of uw arts denkt dat u mogelijk RA heeft, wilt u een reumatoloog zien. Een reumatoloog is gespecialiseerd in het diagnosticeren en beheren van RA en het vinden van een behandelplan om aan uw behoeften te voldoen.

Diagnostische criteria

De huidige diagnostische criteria voor RA vereisen minimaal zes punten op een classificatieschaal en één positieve, bevestigde bloedtest, volgens het American College of Rheumatology.

Om zes punten te behalen, moet een persoon beschikken over:

• symptomen die een of meer gewrichten aantasten (maximaal vijf punten)
• positieve testresultaten op een bloedtest voor ofwel reumafactor (RF) of anticitrullinaal proteïne-antilichaam (anti-CCP) (maximaal drie punten)
• positieve C-reactief proteïne (CRP) of erytrocytenbezinkingstests (één punt)
• symptomen die langer dan zes weken aanhouden (één punt)

Bloedonderzoek voor reumatoïde artritis

RA is een auto-immuunziekte. Verschillende bloedtesten kunnen veranderingen in het immuunsysteem of antilichamen detecteren die de gewrichten en andere organen kunnen aanvallen. Anderen meten ontstekingen of de algehele functie van het immuunsysteem.

Voor bloedonderzoeken zal uw arts een klein monster uit een ader nemen. Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd om te testen. Er is ook geen enkele test om RA te bevestigen, dus uw arts kan meerdere tests bestellen.

Reumafactor-test

Sommige mensen met RA hebben een hoge reumafactor (RF). RF is een eiwit dat het immuunsysteem van uw lichaam aanmaakt. Het kan het gezonde weefsel in uw lichaam aantasten.

Hogere niveaus van RF betekenen ook ernstigere symptomen en snellere progressie. Maar RF-tests kunnen niet worden gebruikt om RA alleen te diagnosticeren.

Sommige mensen met RA testen negatief op RF, terwijl andere mensen zonder RA positief testen op RF.

Anticitrullinated protein antilichaam test (anti-CCP)

Een anti-CCP-test, ook bekend als ACPA, test op een antilichaam dat is geassocieerd met RA.

Volgens een studie uit 2007 is de anti-CCP-test nuttig voor vroege diagnose. Het kan mensen identificeren die meer kans hebben op ernstige en onomkeerbare schade als gevolg van RA.

Als u positief test op anti-CCP, is de kans groot dat u RA heeft. Een positieve test geeft ook aan dat RA waarschijnlijk sneller vooruitgaat.

Mensen zonder RA testen bijna nooit positief voor anti-CCP. Mensen met RA kunnen echter negatief testen op anti-CCP.

Om RA te bevestigen, zal uw arts dit testresultaat bekijken in combinatie met andere tests en klinische bevindingen.

Antinucleaire antilichaamtest (ANA)

ANA-tests zijn een algemene indicator van auto-immuunziekte.

Een positieve ANA-test betekent dat uw lichaam antilichamen aanmaakt. Een verhoogd niveau van dit antilichaam kan betekenen dat het immuunsysteem van uw lichaam zichzelf aanvalt.

Omdat RA een auto-immuunziekte is, hebben veel mensen met RA positieve ANA-tests. Een positieve test betekent echter niet dat je RA hebt.

Veel mensen hebben positieve ANA-tests op laag niveau zonder klinisch bewijs van RA.

Erytrocytenbezinkingssnelheid (sed-snelheid)

Ook wel ESR genoemd, de sed-snelheidstest controleert op ontsteking. Het laboratorium zal kijken naar de sed-snelheid, die meet hoe snel uw rode bloedcellen klonteren en naar de bodem van de reageerbuis zakken.

Er is meestal een directe correlatie tussen het niveau van de sed-snelheid en de mate van ontsteking.

C-reactieve proteïne-test (CRP)

CRP is een test die wordt gebruikt om naar ontstekingen te zoeken. CRP wordt geproduceerd in de lever wanneer er een ernstige ontsteking of infectie in het lichaam is. Hoge CRP-waarden kunnen duiden op ontstekingen in de gewrichten.

C-reactieve eiwitniveaus veranderen sneller dan sed-snelheden. Daarom wordt deze test soms gebruikt om de effectiviteit van RA-medicijnen te meten, naast het diagnosticeren van RA.

Andere tests voor reumatoïde artritis

Naast bloedonderzoek voor RA kunnen ook andere tests worden gebruikt om door de ziekte veroorzaakte schade op te sporen.

röntgenstralen

Röntgenfoto's kunnen worden gebruikt om foto's te maken van gewrichten die zijn aangetast door RA.

Uw arts zal deze afbeeldingen bekijken om de mate van schade aan het kraakbeen, pezen en botten te beoordelen. Deze evaluatie kan ook helpen bij het bepalen van de beste behandelmethode.

Röntgenstralen kunnen echter alleen worden gebruikt om meer geavanceerde RA te detecteren. Vroege ontsteking van zacht weefsel verschijnt niet op de scans. Een reeks röntgenfoto's over een periode van weken of maanden kan ook helpen bij het volgen van RA-progressie.

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)

MRI's gebruiken een krachtig magnetisch veld om een foto van de binnenkant van het lichaam te maken. In tegenstelling tot röntgenfoto's kunnen MRI's afbeeldingen van zachte weefsels maken.

Deze afbeeldingen worden gebruikt om te zoeken naar ontsteking van het synovium. Het synovium is het membraan dat de gewrichten bekleedt. Het is wat het immuunsysteem aanvalt tijdens RA.

MRI's kunnen ontstekingen als gevolg van RA veel eerder detecteren dan een röntgenfoto. Ze worden echter niet veel gebruikt bij de diagnose.

Volgende stappen voor reumatoïde artritis

Een diagnose van RA is nog maar het begin. RA is een levenslange aandoening die voornamelijk de gewrichten aantast, maar het kan ook andere organen zoals de ogen, huid, longen, hart en bloedvaten aantasten.

Behandeling is het meest effectief in de vroege stadia en kan de progressie van RA helpen vertragen.

Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u vermoedt dat u RA heeft. Ze kunnen behandelingsopties aanbevelen om uw symptomen onder controle te houden.

Verdovende middelen

Mogelijk kunt u de gewrichtspijn van RA onder controle houden met vrij verkrijgbare ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen. Uw arts kan ook een corticosteroïdmedicijn voorstellen om ontstekingen te verminderen.

Geneesmiddelen die de progressie van RA helpen vertragen, omvatten DMARD's of ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen, zoals:

• methotrexaat
• leflunomide (Arava)
• hydroxychloroquine (Plaquenil)

Andere geneesmiddelen die worden gebruikt om RA te behandelen, zijn biologische middelen - geneesmiddelen die in levende cellen worden gemaakt. Deze omvatten abatacept (Orencia) en adalimumab (Humira). Deze worden vaak voorgeschreven als DMARD's niet werken.

Chirurgie

Uw arts kan een operatie aanbevelen als medicatie uw toestand niet verbetert. Een totale gewrichtsvervanging of gewrichtsfusie kan de aangetaste gewrichten stabiliseren en opnieuw uitlijnen.

Alternatieve behandelingen

Fysiotherapie kan een effectieve behandeling zijn om de gewrichtsflexibiliteit te verbeteren.

Visoliesupplementen en kruidenmedicijnen kunnen ook verlichting bieden bij pijn en ontstekingen. Praat met uw arts voordat u iets nieuws probeert, want supplementen zijn niet gereguleerd en kunnen sommige medicijnen verstoren.

RA kan een levenslange aandoening zijn, maar u kunt na diagnose nog steeds een gezond, actief leven leiden. U zult het beste resultaat en de kans op remissie vinden als u actief blijft en het behandelplan volgt dat door uw arts wordt aanbevolen.