Wat is een mediale fractuur van de malleolus?
Je kent de mediale malleolus waarschijnlijk als de bult die uitsteekt aan de binnenkant van je enkel. Het is eigenlijk geen apart bot, maar het einde van je grotere beenbot - het scheenbeen of scheenbeen.
De mediale malleolus is het grootste van de drie botten die uw enkel vormen. De andere twee zijn de laterale en de achterste malleolus.
Wanneer een mediale malleolusfractuur vanzelf optreedt, wordt dit een 'geïsoleerde' fractuur genoemd. Maar een mediale malleolusfractuur maakt vaker deel uit van een samengestelde verwonding waarbij een of beide andere enkeldelen betrokken zijn. Het kan ook leiden tot letsel aan een ligament van het been.
Wanneer het bot een scheur ontwikkelt of breekt, maar de delen niet van elkaar weg bewegen, wordt dit een "stress" of haarscheurtje genoemd.
Stressfracturen van de mediale malleolus kunnen moeilijk te detecteren zijn.
Enkelfracturen behoren tot de meest voorkomende fracturen bij volwassenen en de mediale malleolus is vaak betrokken. Deze fracturen komen vaker voor bij vrouwen (bijna 60 procent) dan bij mannen. Iets meer dan de helft van alle volwassen enkelfracturen is het gevolg van vallen en 20 procent is het gevolg van auto-ongelukken.
Enkelfracturen zijn ook een veel voorkomende blessure bij kinderen. De piekleeftijd voor letsel is 11 tot 12 jaar. Deze breuken komen vaak voor bij sporten waarbij een plotselinge richtingsverandering optreedt.
Symptomen
Symptomen van een mediale malleolusfractuur kunnen zijn:
- onmiddellijke hevige pijn
- zwelling rond de enkel
- blauwe plekken
- tederheid onder druk
- onvermogen om de gewonde kant te belasten
- zichtbare verplaatsing of misvorming van de enkelbotten
Diagnose
Uw arts zal uw enkel diagnosticeren door lichamelijk onderzoek en manipulatie van de enkel, mogelijk gevolgd door röntgenfoto's.
Er is enige controverse over de vraag of röntgenfoto's nodig zijn om te bepalen of de enkelblessure inderdaad een fractuur is.
Als de zwelling niet ernstig is en de enkel gewicht kan dragen, is het zeer onwaarschijnlijk dat het een breuk is.
Een medisch protocol genaamd de Ottawa-enkelregels wordt vaak gebruikt om artsen te helpen bepalen of röntgenfoto's nodig zijn.
Ottawa enkel regels
De enkelregels in Ottawa zijn in de jaren negentig ontwikkeld in een poging de kosten en tijdsbelasting van de spoedeisende hulp van ziekenhuizen te verminderen. Volgens deze regels worden enkel röntgenfoto's gemaakt als:
Onderzoek toont aan dat er pijn is rond de malleolus en op specifieke punten op de tibia of fibula (beenbotten)
OF
Je kunt niet op je enkel staan vlak na de blessure en je kunt niet vier stappen lopen op het moment dat je door de dokter wordt onderzocht
De enkelregels van Ottawa helpen ook om te bepalen of röntgenfoto's van de voet ook nodig zijn.
Studies hebben aangetoond dat het volgen van de enkelregels van Ottawa de overgrote meerderheid van enkelbotfracturen opvangt en geld en tijd bespaart op de eerste hulp. Maar een klein aantal breuken kan worden gemist als de Ottawa-regels worden gevolgd.
Behandeling
Spoedeisende behandeling
Het is belangrijk om snel een spoedbehandeling te zoeken wanneer een enkelfractuur van welk type dan ook wordt vermoed.
Als er een wond is, moet deze worden bedekt met nat steriel gaas. Icing wordt niet aanbevolen voor een ernstige breuk met dislocatie, omdat de kou de zachte weefsels kan beschadigen. Lees meer over eerste hulp bij gebroken botten en breuken.
Als een breuk wordt vermoed, zal het medisch personeel voor noodgevallen de enkel stabiliseren met een spalk.
Als er duidelijke interne schade en dislocatie van het gewricht is, kan een spoedarts of paramedicus proberen het gewricht ter plaatse te plaatsen (verminderen). Dit is om letsel aan de zachte weefsels te voorkomen, wat een vertraging van de operatie of erger schade kan veroorzaken.
Een donkere verkleuring van de voet, wat duidt op een beperking van de bloedstroom, is een teken dat een dergelijke maatregel nodig kan zijn. De reistijd naar een eerstehulpafdeling wordt ook in aanmerking genomen.
Behandeling in het ziekenhuis
Als een breuk wordt gedetecteerd, betekent dit niet dat u een operatie nodig heeft. Minder ernstige fracturen worden behandeld door conservatieve (niet-chirurgische) behandeling.
U kunt worden behandeld met een gipsverband met korte benen of een verwijderbare beugel.
Als er zenuwen of bloedvaten zijn beschadigd, moet een orthopedisch specialist de beschadigde botten zo snel mogelijk resetten. Het opnieuw uitlijnen van de botten zonder operatie staat bekend als gesloten reductie.
Vervolgens wordt een spalk aangebracht om de botten recht te houden terwijl ze genezen. Als de breuk ernstiger is, krijgt u mogelijk een breukbeugel (laars) of gips.
Mogelijk krijgt u antibiotica om infectie te voorkomen, vooral als er een uitwendige wond is.
Chirurgie
De meeste mediale fracturen vereisen een operatie, zelfs bij minimaal verplaatste fracturen (waarbij er 2 millimeter of meer scheiding van de fractuurfragmenten is). Dit komt omdat de voering van het bot, het periosteum genoemd, op het moment van het letsel in de breukplaats zal vouwen, wat niet te zien is op een röntgenfoto. Als dit membraan niet tussen de botfragmenten wordt verwijderd, geneest de fractuur mogelijk niet en kan er een niet-samenkomende fractuur ontstaan.
U krijgt over het algemeen algemene of regionale anesthesie voor een operatie. Dergelijke operaties worden meestal gedaan als poliklinische procedures - dat wil zeggen dat u niet 's nachts in een ziekenhuis hoeft te blijven.
Als de verwonding de botten op hun plaats heeft geduwd, kunnen uw artsen besluiten een type operatie te gebruiken dat bekend staat als open reductie en interne fixatie (ORIF).
Open reductie betekent dat de chirurg het gebroken bot tijdens de operatie verplaatst, terwijl het zichtbaar is.
Interne fixatie betekent het gebruik van speciale schroeven, staven, platen of draden om de botten op hun plaats te houden terwijl ze genezen.
Complicaties
Blauwe plekken (hematoom) en celdood (necrose) aan de rand van de wond zijn de meest voorkomende complicaties.
U heeft een kans van 2 procent op een infectie na de operatie.
In het geval van een ernstige fractuur met botverplaatsing, kan inwendige druk cellen van het zachte weefsel rond de enkel doden (necrose). Dit kan blijvende schade veroorzaken.
Na een fractuur is er ongeveer 10 procent kans dat u in de loop van uw leven enige mate van artritis in de enkel krijgt.
Herstel
Zonder operatie
Zelfs bij conservatieve behandeling zal het enige tijd duren om terug te keren naar normale activiteit. Na conservatieve behandeling kunnen sommige mensen meteen een kleine hoeveelheid gewicht dragen. Uw arts en fysiotherapeut zullen u vertellen hoeveel en hoe snel. Door gewicht op de gewonde enkel te zetten, kan de genezing worden vertraagd of kan nieuw letsel ontstaan.
Het duurt minstens zes weken voordat botten genezen. Uw arts zal röntgenfoto's gebruiken om de botgenezing te controleren. Deze kunnen vaker voorkomen als de fractuur zonder operatie is aangebracht.
Met operatie
Als u een operatie ondergaat, kan het herstel langer duren. De meeste mensen kunnen binnen 9 tot 12 weken na de operatie weer autorijden en binnen 3 tot 4 maanden terugkeren naar de meeste dagelijkse bezigheden. Bij sport duurt het wat langer.
Een fysiotherapeut kan u na een operatie in het ziekenhuis bezoeken om u te helpen uit bed te komen en te lopen of te lopen. Uw orthopedisch chirurg bepaalt de hoeveelheid gewicht die u op uw been kunt toepassen en kan dit in de loop van de tijd aanpassen. Later zal een therapeut met u samenwerken om de beweging van uw enkel en de kracht van de betrokken spieren te herstellen.
U zult na de operatie waarschijnlijk een gipsverband of verwijderbare beugel dragen.
Behalve bij kinderen blijven eventuele schroeven of platen op hun plaats, tenzij dit een probleem veroorzaakt.
Uw arts zal u begeleiden bij pijnbehandeling. Dit kunnen zowel vrij verkrijgbare pijnstillers als voorgeschreven pijnstillers zijn.
Outlook
Hoewel een fractuur van de mediale malleolus een ernstig letsel kan zijn, zijn de vooruitzichten voor herstel goed en zijn complicaties zeldzaam.
Het is erg belangrijk om de aanwijzingen van uw arts en fysiotherapeut op te volgen en niet te overdrijven. Als u probeert uw herstel te versnellen, kan dit tot nieuwe problemen leiden en zelfs tot een tweede operatie.
