Zenker's Divertikel: Symptomen, Chirurgie, Oorzaken

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is het divertikel van Zenker?

Diverticulum is een medische term die verwijst naar een abnormale, buidelachtige structuur. Divertikels kunnen zich in bijna alle delen van het spijsverteringskanaal vormen.

Wanneer een buidel zich vormt op de kruising van de keelholte en de slokdarm, wordt dit het divertikel van Zenker genoemd. De keelholte bevindt zich aan de achterkant van uw keel, achter uw neusholte en mond.

Het divertikel van Zenker verschijnt meestal in de hypofarynx. Dit is het onderste deel van de keelholte, waar het samenkomt met de buis (slokdarm) die naar de maag leidt. Het divertikel van Zenker verschijnt meestal in een gebied dat bekend staat als de driehoek van Killian.

Het divertikel van Zenker is zeldzaam en treft tussen 0,01 en 0,11 procent van de bevolking. Het komt meestal voor bij middelbare en oudere volwassenen, vooral bij mensen in de jaren 70 en 80. Het divertikel van Zenker is zeldzaam bij mensen onder de 40. Het treft mannen vaker dan vrouwen.

Het wordt ook wel faryngoesophageal diverticulum, hypopharyngeal diverticulum of pharyngeal pouch genoemd.

Stadia

Er zijn verschillende systemen om het diverticulum van Zenker te classificeren:

	Lahey-systeem	Brombart en Monges-systeem	Morton en Bartley-systeem	van Overbeek en Groote systeem
Fase 1	klein, rond uitsteeksel	doornachtig divertikel 2-3 millimeter (mm) longitudinale as	<2 centimeter (cm)	1 wervellichaam
Stage 2	peervormig	clubachtig divertikel 7-8 mm lengteas	2-4 cm	1-3 wervellichamen
Fase 3	gevormd als een gehandschoende vinger	zakvormig divertikel naar beneden wijzend > 1 cm lang	> 4 cm	> 3 wervellichamen
Stap 4	geen fase 4	oesofageale compressie	geen fase 4	geen fase 4

Wat zijn de symptomen?

Slikmoeilijkheden, ook bekend als dysfagie, is het meest voorkomende symptoom van het divertikel van Zenker. Het verschijnt bij naar schatting 80 tot 90 procent van de mensen met het divertikel van Zenker.

Andere tekenen en symptomen van het divertikel van Zenker zijn:

• oprispingen van voedsel of orale medicatie
• slechte adem (halitose)
• Schorre stem
• aanhoudende hoest
• het inslikken van vloeistoffen of voedsel "via de verkeerde leiding" (aspiratie)
• gevoel van een brok in je keel

Indien onbehandeld, kunnen de symptomen van Zenker's divertikel na verloop van tijd verergeren.

Waardoor wordt dit veroorzaakt?

Slikken is een complex proces dat coördinatie vereist van de spieren in de mond, keelholte en slokdarm. Wanneer u slikt, gaat een cirkelvormige spier, de bovenste slokdarmsfincter genoemd, open om gekauwd voedsel door te laten. Na het slikken sluit de bovenste slokdarmsfincter om te voorkomen dat ingeademde lucht de slokdarm binnendringt.

De vorming van het divertikel van Zenker houdt verband met disfunctie van de bovenste slokdarmsfincter. Wanneer de bovenste slokdarmsfincter niet helemaal opengaat, wordt er druk uitgeoefend op een gebied van de keelholte. Deze overmatige druk duwt het weefsel geleidelijk naar buiten, waardoor het divertikel wordt gevormd.

Men denkt dat gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en leeftijdsgebonden veranderingen in weefselsamenstelling en spierspanning een rol spelen in dit proces.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Praat met uw arts als u of iemand voor wie u zorgt symptomen van het diverticulum van Zenker ervaart.

Het divertikel van Zenker wordt gediagnosticeerd met een test die bariumzwaluw wordt genoemd. Een bariumzwaluw is een speciale röntgenfoto die de binnenkant van je mond, keelholte en slokdarm benadrukt. Met een bariumzwaluw-fluoroscopie kan uw arts zien hoe u in beweging slikt.

Soms zijn er naast Zenker's diverticulum andere aandoeningen aanwezig. Uw arts kan aanvullende tests voorstellen om andere aandoeningen op te sporen of uit te sluiten. Een bovenste endoscopie is een procedure waarbij een dunne, met een camera uitgeruste scoop wordt gebruikt om naar de keel en slokdarm te kijken. Slokdarmmanometrie is een test die de druk in de slokdarm meet.

'Afwachten' aanpak

Milde gevallen van het divertikel van Zenker vereisen mogelijk geen onmiddellijke behandeling. Afhankelijk van uw symptomen en de grootte van het divertikel, kan uw arts een afwachtende houding voorstellen.

Het veranderen van uw eetgewoonten kan soms de symptomen helpen verbeteren. Probeer in één keer kleinere hoeveelheden voedsel te eten, goed te kauwen en tussendoor te drinken.

Chirurgische behandeling

Matige tot ernstige gevallen van het divertikel van Zenker vereisen meestal een operatie. Er zijn een paar chirurgische opties. Uw arts kan u helpen te begrijpen welke optie het beste bij u past.

Endoscopische procedures

Tijdens een endoscopie steekt een chirurg een dun, buisvormig instrument in, een endoscoop genaamd, in uw mond. De endoscoop is voorzien van een lampje en een camera. Het kan worden gebruikt om een incisie in de muur te maken die het divertikel scheidt van de bekleding van de slokdarm.

Endoscopieën voor het divertikel van Zenker kunnen rigide of flexibel zijn. Een rigide endoscopie maakt gebruik van een niet-buigzame endoscoop en vereist algehele anesthesie. Stijve endoscopieën vereisen een aanzienlijke nekverlenging.

Vanwege het risico op complicaties wordt deze procedure niet aanbevolen voor mensen die:

• een klein divertikel
• een hoge body mass index
• moeite om hun nek te verlengen

Een flexibele endoscopie maakt gebruik van een buigbare endoscoop en kan zonder algehele verdoving worden uitgevoerd. Het is de minst invasieve chirurgische optie die beschikbaar is om het divertikel van Zenker te behandelen. Het is meestal een poliklinische procedure met een laag risico op complicaties.

Hoewel flexibele endoscopieën de symptomen van Zenker's divertikel kunnen verlichten, kunnen de recidiefpercentages hoog zijn. Er kunnen meerdere flexibele endoscopieprocedures worden gebruikt om terugkerende symptomen aan te pakken.

Open operatie

Wanneer een endoscopie niet mogelijk is of het divertikel is groot, is open chirurgie de volgende optie. Chirurgie voor het diverticulum van Zenker wordt gedaan onder algemene verdoving.

De chirurg maakt een kleine incisie in uw nek om een diverticulectomie uit te voeren. Dit omvat het scheiden van het divertikel van uw slokdarmwand. In andere gevallen voert de chirurg een diverticulopexy of diverticulaire inversie uit. Deze procedures omvatten het veranderen van de positie van het divertikel en het op zijn plaats naaien.

Open chirurgie heeft een hoog slagingspercentage, waarbij het onwaarschijnlijk is dat de symptomen op lange termijn zullen terugkeren. Het vereist echter een verblijf van meerdere dagen in het ziekenhuis en soms een terugkeer naar het ziekenhuis om hechtingen te verwijderen. Mogelijk moet u gedurende een week of langer een voedingssonde gebruiken volgens de procedure. Uw arts kan u aanraden een speciaal dieet te volgen terwijl u geneest.

Wat zijn de complicaties?

Indien onbehandeld, kan het divertikel van Zenker in omvang toenemen, waardoor uw symptomen erger worden. Na verloop van tijd kunnen ernstige symptomen zoals slikproblemen en oprispingen het moeilijk maken om gezond te blijven. U kunt ondervoeding krijgen.

Aspiratie is een symptoom van Zenker's divertikel. Het komt voor wanneer u voedsel of andere materie in de longen inhaleert in plaats van het in de slokdarm in te slikken. Complicaties van aspiratie zijn onder meer aspiratiepneumonie, een infectie die optreedt wanneer voedsel, speeksel of andere stoffen vast komen te zitten in uw longen.

Andere zeldzame complicaties van het divertikel van Zenker zijn:

• slokdarmobstructie (verstikking)
• bloeding (bloeding)
• stembandverlamming
• plaveiselcelcarcinoom
• fistels

Ongeveer 10 tot 30 procent van de mensen die een open operatie ondergaan voor het divertikel van Zenker, ondervindt complicaties. Mogelijke complicaties zijn onder meer:

• longontsteking
• mediastinitis
• zenuwbeschadiging (verlamming)
• bloeding (bloeding)
• fistelvorming
• infectie
• stenose

Praat met uw arts over de risico's van open chirurgie voor het divertikel van Zenker.

Outlook

Het divertikel van Zenker is een zeldzame aandoening die typisch oudere volwassenen treft. Het komt voor wanneer zich een zakje weefsel vormt waar de keelholte de slokdarm raakt.

Milde vormen van het divertikel van Zenker behoeven mogelijk geen behandeling. Behandeling voor matige tot ernstige vormen van Zenker's divertikel omvat doorgaans een operatie.

De vooruitzichten op lange termijn voor het diverticulum van Zenker zijn goed. Met behandeling ervaren de meeste mensen een verbetering van de symptomen.