Wat is lymfangiosclerose?
Lymfangiosclerose is een aandoening waarbij het lymfevat verhardt dat is verbonden met een ader in uw penis. Het ziet er vaak uit als een dik koord dat zich om de onderkant van het hoofd van je penis wikkelt of over de hele lengte van je penisschacht.
Deze aandoening staat ook bekend als sclerotische lymfangitis. Lymfangiosclerose is een zeldzame aandoening, maar is meestal niet ernstig. In veel gevallen verdwijnt het vanzelf.
Lees verder voor meer informatie over hoe u deze aandoening kunt herkennen, wat de oorzaak is en hoe deze wordt behandeld.
Wat zijn de symptomen?
Op het eerste gezicht kan lymfangiosclerose eruit zien als een uitpuilende ader in je penis. Houd er rekening mee dat de aderen in uw penis er na zware seksuele activiteit groter uit kunnen zien.
Om lymfangiosclerose te onderscheiden van een vergrote ader, controleert u op deze extra symptomen rond de koordachtige structuur:
- pijnloos bij aanraking
- ongeveer een centimeter of minder in de breedte
- stevig aanvoelt, geeft niet als je erop drukt
- dezelfde kleur als de omringende huid
- verdwijnt niet onder de huid als de penis slap wordt
Deze aandoening is meestal goedaardig. Dit betekent dat het je weinig tot geen pijn, ongemak of schade zal bezorgen.
Het is echter soms gekoppeld aan een seksueel overdraagbare infectie (soa). In dit geval merkt u mogelijk ook:
- pijn tijdens het plassen, rechtopstaand of tijdens ejaculatie
- pijn in uw onderbuik of rug
- zwelling van de zaadbal
- roodheid, jeuk of irritatie van de penis, het scrotum, de bovenbenen of de anus
- duidelijke of troebele afscheiding uit de penis
- vermoeidheid
- koorts
Wat veroorzaakt het?
Lymfangiosclerose wordt veroorzaakt door de verdikking of verharding van een lymfevat dat is verbonden met een ader in uw penis. Lymfevaten dragen een vloeistof genaamd lymfe, die vol witte bloedcellen zit, door uw hele lichaam om infecties te helpen bestrijden.
Deze verharding is meestal een reactie op een soort verwonding waarbij de penis betrokken is. Dit kan de stroom van lymfevocht of bloed in uw penis beperken of blokkeren.
Verschillende dingen kunnen bijdragen aan lymfangiosclerose, zoals:
- krachtige seksuele activiteit
- onbesneden zijn of besnijdenisgerelateerde littekens hebben
- SOA's, zoals syfilis, die weefselschade in de penis veroorzaken
Hoe wordt deze aandoening gediagnosticeerd?
Lymfangiosclerose is een zeldzame aandoening die het voor artsen moeilijker kan maken om ze te herkennen. De kleur van het gebied kan uw arts echter helpen een onderliggende oorzaak te achterhalen. Het uitpuilende gebied geassocieerd met lymfangiosclerose heeft meestal dezelfde kleur als de rest van je huid, terwijl aders er meestal donkerblauw uitzien.
Om tot een diagnose te komen, kan uw arts ook:
- bestel een volledig bloedbeeld om te controleren op antilichamen of een hoog aantal witte bloedcellen, beide tekenen van een infectie
- neem een klein weefselmonster van de nabijgelegen huid om andere aandoeningen, waaronder kanker, uit te sluiten
- neem een urine- of spermamonster om te controleren op tekenen van een soa
Hoe wordt het behandeld?
De meeste gevallen van lymfangiosclerose verdwijnen binnen enkele weken zonder enige behandeling.
Als het echter te wijten is aan een soa, moet u waarschijnlijk een antibioticum nemen. Bovendien moet u seks vermijden totdat de infectie volledig is verdwenen en u klaar bent met het nemen van een volledige antibioticakuur. U moet ook eventuele recente seksuele partners vertellen zodat ze kunnen worden getest en indien nodig kunnen beginnen met het nemen van antibiotica.
Ongeacht de oorzaak kan lymfangiosclerose het krijgen van een erectie of seks ongemakkelijk maken. Dit zou moeten stoppen zodra de aandoening verdwijnt. Ondertussen kun je proberen om een glijmiddel op waterbasis te gebruiken tijdens seks of masturbatie om druk en wrijving te verminderen.
Chirurgie is meestal niet nodig om deze aandoening te behandelen, maar uw arts kan voorstellen om het lymfevat operatief te verwijderen als het blijft verharden.
De afhaalmaaltijd
Lymfangiosclerose is een zeldzame maar meestal ongevaarlijke aandoening. Als het niet wordt geassocieerd met een onderliggende soa, moet het binnen enkele weken vanzelf oplossen. Als het niet lijkt te verbeteren, maak dan een afspraak met uw arts. Ze kunnen testen op onderliggende oorzaken die behandeling nodig hebben.
