Er is een enorme druk op moeders om na de bevalling "terug te stuiteren", en niemand weet dat meer dan een koninklijke nieuwe moeder. Toen Meghan Markle voor het eerst met de verse en heerlijke kleine Baby Sussex naar buiten stapte, klonk er evenveel gepraat over haar resterende 'babybuil' als haar bundel van vreugde.
Terwijl veel moeders (waaronder ikzelf) Meghan toejuichten omdat ze een geul met gordel wiegde die haar postpartum bod accentueerde (want hallo, dat is het echte leven), waren het de vervolgcommentaren die ik hoorde die me ineenkrimpen.
'Oh, dat is normaal, maar ze zal dat gewicht zo snel laten vallen als ze borstvoeding geeft.'
Borstvoeding kan je helpen af te vallen, zeiden ze
Ach ja, die belofte kende ik maar al te goed. Ook ik werd ertoe gebracht te geloven dat borstvoeding thuis het equivalent was van een minder pijnlijke 'grootste verliezersuitdaging' (of misschien pijnlijker als je een babybijter zoals ik had).
Ik kreeg te horen dat bij elke sessie bij de boob die liefdeshandvatten en de buik van de hond gewoon zouden wegsmelten en dat ik binnen de kortste keren mijn pre-baby, pre-vruchtbaarheidsbehandelingen en pre-wedding jeans zou rocken.
Heck, sommige moeders in mijn Facebook-groepen vertelden me dat ze weer in hun middelbare schoolkleding konden passen, en toch verlieten ze amper hun bank. Ja! Eindelijk een overwinning voor vrouwelijkheid!
Al deze moederwijsheid was volkomen logisch voor mijn door wetenschap gedreven geest, omdat het wordt geschat dat je ongeveer 20 calorieën verbrandt per ounce moedermelk die je produceert. Om dat persoonlijk te zeggen, voor het grootste deel van mijn borstvoedingsreis pompte ik ongeveer 1.300 milliliter moedermelk per dag, wat neer zou komen op ongeveer 900 extra verbrande calorieën.
Doe een beetje kras-wiskunde en ik zou theoretisch elke maand meer dan zeven pond moeten laten vallen zonder mijn dieet of trainingsregime te veranderen. Vergeet Barry's Bootcamp, geboorte een baby en krijg ze op de boob.
Blijkt, het is niet de belofte van gewichtsverlies van mijn postpartumdromen
Maar helaas, ons lichaam werkt niet zoals in de calculusklasse, vooral als er hormonen bij betrokken zijn. Voorbeeld: ik ben een diëtist en hoe meer ik borstvoeding gaf, hoe meer mijn gewichtsverlies vastliep en ik vet begon te worden.
En ik ben blijkbaar niet de enige. Een onderzoek uit 2013 wees uit dat het leeuwendeel van de onderzoeken naar borstvoeding en gewichtsverlies na de bevalling uitwees dat borstvoeding het aantal op de schaal niet veranderde.
Umm wat? Na het ondergaan van ochtendmisselijkheid, slapeloosheid, geboorte en de wreedheid van een tandeloze pasgeborene die een dozijn keer per dag aan je rauwe gescheurde tepel kauwt, zou je denken dat het universum ons een beetje slap zou maken.
Dus waarom klopt de wiskunde niet? Laten we eens kijken naar de belangrijkste redenen waarom borstvoeding niet het geheim is om gewicht te verliezen zoals beloofd wordt.
1. Je 'at voor twee' (letterlijk)
Voordat de folklore van borstvoeding om af te vallen ontstond, ontstond het idee dat we tijdens de zwangerschap moeten "eten voor twee". Hoewel die overtuiging zwangerschap wenselijker kan maken, vertellen de Centers for Disease Control and Prevention ons dat de meeste zwangere vrouwen slechts ongeveer 340 extra calorieën nodig hebben in hun tweede trimester en 450 extra calorieën in hun derde trimester.
Vertaling? Dat is eigenlijk gewoon een glas melk en een muffin. Het is niet verrassend dat volgens een onderzoek uit 2015 bijna de helft van de zwangere vrouwen tijdens de zwangerschap meer gewicht kreeg dan aanbevolen, met een groot overzicht van onderzoeken die dit koppelen aan een extra gewichtstoename van 10 pond 15 jaar later.
Ongetwijfeld is het niet aankomen van voldoende gewicht of een dieet in het algemeen tijdens de zwangerschap nog problematischer omdat het in verband is gebracht met ontwikkelingsproblemen en een risico op metabole stoornissen bij de baby en, in ernstige gevallen, kindersterfte.
Dus in plaats van het tellen van calorieën of het behandelen van elke maaltijd van die negen maanden als een marathon, raad ik aan om je gewoon te concentreren op het luisteren naar je lichaam voor die subtiele verschuivingen in honger die gepaard gaan met je verhoogde behoeften.
2. Je hebt echt honger
Ik heb altijd een behoorlijke eetlust gehad, maar niets kon me (of mijn man of iemand anders om me heen) voorbereiden op de woedende honger die ik ervoer na de bevalling. Binnen een dag nadat mijn melk binnenkwam, realiseerde ik me onmiddellijk dat mijn sierlijke kom met staal gesneden haver met bessen en een klein beetje hennepharten mijn hongerbeest niet zou stillen.
In mijn diëtetiekpraktijk zou ik mensen aanraden om goed op hun vroege hongeraanwijzingen te letten om te voorkomen dat je jezelf zo uitgehongerd krijgt, dat je onvermijdelijk overbelast raakt. Nou, totdat ik voelde dat ik een betere grip had op het anticiperen op mijn Michael Phelps-achtige honger, zou het niet moeilijk zijn geweest om voorbij te schieten.
Het is ook niet ongebruikelijk dat vrouwen te veel eten uit angst hun voorraad te verliezen, aangezien het advies in kringen voor ondersteuning van borstvoeding is "eet als een koningin" om "melk te laten regenen".
Als diëtiste die hard worstelde met de bevoorrading en borstvoeding in het algemeen, zou ik elke dag van de week met plezier mijn behoeften hebben overschreden, waarbij ik had geaccepteerd dat het de moeite waard was om wat extra gewicht vast te houden.
Gelukkig hoef je geen wiskundige te zijn om je exacte caloriebehoeften te achterhalen - borstvoeding geven of niet. Je hoeft alleen maar naar je lichaam te luisteren. Door intuïtief te eten en bij de eerste tekenen op honger te reageren, kunt u uw consumptie beter afstemmen op uw behoeften zonder al het eten in één keer naar binnen te schuiven.
3. Je beknibbelt op slaap (uiteraard …)
We weten dat dit op dit moment niet echt een 'levensstijlkeuze' is, maar chronische slaapgebrek heeft nooit iets goeds gedaan om een gezond gewicht te behouden.
Onderzoek heeft consequent aangetoond dat wanneer we beknibbelen op gesloten ogen, we een boost zien in ons hongerhormoon (ghreline) en een duik in ons verzadigingshormoon (leptine), waardoor de eetlust toeneemt.
Om nog erger te maken, ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Californië ook dat mensen die slaapstoornissen hebben de neiging hebben om voedsel met een hoger caloriegehalte te bereiken in vergelijking met hun goed uitgeruste tegenhangers.
Praktisch gezien zijn er nog meer stukjes in dit verontrustende verhaal. Naast een over het algemeen woedende eetlust en een onmiskenbaar verlangen naar cupcakes bij het ontbijt, zijn velen van ons ook midden in de nacht wakker met een huilende, hongerige baby.
En als je denkt dat je jezelf om 2 uur 's ochtends een uitgebalanceerde kom met groenten gaat bereiden voor een kleine snack in je semi-gestoorde slaapgebrek, ben je een ander niveau van bovenmenselijk.
Granen, zoute noten, chips en crackers. Als het een plankstabiele kool was die ik bij mijn bed kon houden, werd het voor het ochtendgloren schaamteloos in mijn mond geduwd.
4. Hormonen, schmormonen
Oké, dus hoewel we het er allemaal over eens zijn dat vrouwelijke hormonen de ergste kunnen zijn, doen ze aantoonbaar gewoon hun werk om je borstgevoede baby te voeden. Prolactine, soms liefkozend bekend als het 'vetopslaghormoon', wordt postpartum uitgescheiden om de melkproductie te stimuleren.
Terwijl onderzoek naar dit gebied van prolactine in schaars opzicht, veronderstellen talloze lactatiekundigen, gezondheidswerkers en ontevreden moeders dat ons lichaam metabole aanpassingen ondergaat om overtollig vet vast te houden als 'verzekering' voor de baby.
Met andere woorden, als u tijdelijk zonder voedsel op een verlaten eiland was gestrand, zal er in ieder geval iets zijn om uw baby te voeden.
5. Je bent (niet verrassend) gestrest
Als we kijken naar het gebrek aan slaap, pijn na de bevalling, problemen bij pasgeborenen, hormoonverschuivingen en de steile leercurve voor borstvoeding, is het veilig om te zeggen dat het 'vierde trimester' stressvol is. Het is niet verrassend dat onderzoekers hebben ontdekt dat algehele levensstress, en met name maternale stress, een belangrijke risicofactor is voor het vasthouden van gewicht later na de geboorte.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat verhoogde cortisolspiegels (het hormoon geassocieerd met stress) in de eerste 12 maanden na de bevalling in verband zijn gebracht met het vasthouden van gewicht.
Ik wou dat ik een gemakkelijke suggestie had om te ontspannen, maar realistisch gezien is het de eerste paar maanden vaak een beetje een rotzooi. Probeer wat "jij" -tijd te verdelen door je partner, vriend of familie te laten helpen. En weet het, er is een licht aan het einde van de tunnel.
6. Je worstelt met het aanbod
Veel vrouwen vinden hun borstvoedingsreis helemaal niet gemakkelijk of 'natuurlijk', en wenden zich tot medicijnen en supplementen om hun aanbod te vergroten. Zowel metoclopramide (Reglan) als domperidon (Motilium) worden vaak voorgeschreven aan moeders als afwijkende lactatiehulpmiddelen, maar worden in de algemene bevolking gebruikt om vertraagde maaglediging te behandelen.
Helaas, als je deze medicijnen gebruikt zonder maagledigingsproblemen, krijg je echt honger, heel snel. Alsof borstvoeding alleen niet genoeg was om je te dwingen om jezelf permanent in de voorraadkast te parkeren, is er een medicijn waardoor je alles moet eten. Van. De tijd.
Het is niet verrassend dat gewichtstoename een veel voorkomende bijwerking is van het gebruik van de medicijnen, en de meeste vrouwen beweren dat ze geen babygewicht kunnen verliezen totdat ze zichzelf van de medicijnen hebben afgehaald.
Wat is er met mij gebeurd?
Ik ging ervan uit dat ik zou afvallen als ik van domperidon afstapte, maar tegen die tijd was het alsof mijn lichaam zijn hongeraanvallen had verlaagd en ik niets op de schaal merkte. Toen, ongeveer een week nadat ik mijn laatste fles melk had gepompt, werd ik wakker en was mijn hele lichaam naar voren gebogen. Ik merkte ook dat ik merkbaar minder honger had, dus ik was niet geïnteresseerd in snacken de hele dag.
Maar het belangrijkste was dat ik gewoon een golf van energie en geluk voelde die ik in bijna twee jaar niet had ervaren. Het was een van de meest bevrijdende weken van mijn leven. Dus, hoewel ja, er zijn vaak meerdere factoren in het spel als het gaat om lichaamsgewichtregulatie, ik ben er een groot voorstander van dat je lichaam een "instelpunt" heeft waar het vanzelf in terecht komt als je slaap, hormonen en voeding goed zijn evenwichtig en afgestemd.
Het beste advies dat ik mezelf kan geven in de hoopvolle gebeurtenis van de tweede ronde is om naar mijn lichaam te luisteren, het naar mijn beste vermogen te voeden met voedzaam voedsel en aardig te zijn voor mezelf in deze unieke levensfase.
Borstvoeding, zoals zwangerschap, is niet het moment om op dieet te gaan, calorieën te verminderen of te reinigen (niet dat daar echt een goede tijd voor is). Houd de prijs in de gaten: die zachte melkdronken babe. Deze fase gaat voorbij.
Abbey Sharp is een geregistreerde diëtist, tv- en radio-persoonlijkheid, foodblogger en de oprichter van Abbey's Kitchen Inc. Ze is de auteur van het Mindful Glow Cookbook, een kookboek zonder dieet dat is ontworpen om vrouwen te inspireren om hun relatie met voedsel nieuw leven in te blazen. Ze heeft onlangs een Facebook-groep voor ouderschap gelanceerd, de Millennial Mom's Guide to Mindful Meal Planning.
