Harde brok in de anus
De anus is een opening in het onderste deel van het spijsverteringskanaal. Het wordt gescheiden van het rectum (waar de ontlasting wordt vastgehouden) door de interne anale sluitspier.
Wanneer ontlasting het rectum vult, ontspant de sluitspier en laat de ontlasting door de anus en uit het lichaam gaan. De externe anale sluitspier sluit de anus af als de ontlasting is verstreken.
Knobbeltjes die zich om verschillende redenen rond de anus vormen, kunnen ervoor zorgen dat deze hard aanvoelt. Er kan ook zwelling, pijn en afscheiding zijn.
Harde anusoorzaken
De anus bestaat uit huid en inwendig darmweefsel, dat bestaat uit slijmklieren, bloedvaten, lymfeklieren en gevoelige zenuwuiteinden. Wanneer deze dingen geïrriteerd, geïnfecteerd of geblokkeerd raken, kunnen er klonten ontstaan, waardoor de anus hard aanvoelt.
In de meeste gevallen zijn anale knobbels niet levensbedreigend, maar ze moeten nog steeds worden geëvalueerd. Raadpleeg echter onmiddellijk een arts als u aanhoudende bloeding of anale pijn opmerkt die erger wordt, zich verspreidt of optreedt bij koorts.
Enkele oorzaken van anale hardheid of knobbels zijn onder meer:
Externe aambeien
Aambeien zijn verwijde bloedvaten die zich in de anale voering vormen en kunnen verschijnen als knobbeltjes.
Ze komen vaak voor - volgens het American College of Gastroenterology heeft 50 procent van de Amerikanen er op 50-jarige leeftijd een gehad.
Aambeien worden veroorzaakt door hoge druk in de vaatwand, die kan optreden bij zwangerschap, inspanning tijdens een stoelgang of zwaar tillen. Symptomen zijn onder meer:
- gezwollen, uitpuilende bult
- pijn
- jeuk
- bloeden
Perianale hidradenitis suppurativa (HS)
Perianal HS is een inflammatoire huidaandoening die haar- en zweetklieren in de anus aantast.
In een studie gepubliceerd in het tijdschrift Clinics in Colon and Rectal Surgery, was 93 procent van de mensen die het hadden mannelijk, terwijl Afro-Amerikaanse mannen een hoger risico liepen.
Perianal HS verschijnt als pijnlijke knobbeltjes net onder de huid. Ze:
- vormen pus en ruiken wanneer uitgelekt
- littekens veroorzaken
- worden geassocieerd met ontstekingsziekten, zoals de ziekte van Crohn, die een ontsteking van het spijsverteringskanaal veroorzaakt
Perianaal hematoom
Een perianaal hematoom is een bloedvat in het anale gebied dat is gesprongen, meestal vanwege inspanning om een stoelgang te hebben, krachtig hoesten of zwaar tillen. Symptomen zijn:
- pijn
- gezwollen, paarsachtige bult rond de anus, die zo groot kan zijn als een honkbal
Anale wratten
Ook wel condyloma acuminata genoemd, worden anale wratten, die in en rond de anus voorkomen, veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). HPV wordt meestal overgedragen via geslachtsgemeenschap, hoewel het ook kan worden opgelopen door de lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon.
Deze zachte, vochtige, huidkleurige brokken kunnen:
- jeuk
- slijm produceren
- bloeden
- variëren in grootte (ze kunnen beginnen met de grootte van een speldenknop en groeien om de hele anus te bedekken)
Molluscum contagiosum
Dit is een huidinfectie die het gevolg is van het molluscum contagiosum-virus. De laesies kunnen overal op het lichaam verschijnen waar de huid in contact is gekomen met het virus.
Het virus kan zich via seksueel contact naar de anus verspreiden, door je anus aan te raken nadat je ergens anders op je lichaam een laesie hebt aangeraakt, of door lakens of handdoeken te delen die door een ander zijn besmet.
De laesies zijn:
- over het algemeen klein, variërend van de grootte van een speldenknop tot een potloodwisser
- roze, vleeskleurig of wit, en verhoogd met een pit in het midden
- soms jeukende en gezwollen
- meestal onschadelijk
Het kan zes maanden tot vijf jaar duren voordat de laesies verdwijnen.
Constipatie
Onregelmatige stoelgang hebben of harde, droge ontlasting passeren, kan een vol gevoel in uw anale gebied creëren, waardoor u de indruk krijgt dat u een harde anus heeft. Obstipatie wordt vaak veroorzaakt door het eten van een vezelarm dieet en onvoldoende drinken. Het is technisch gedefinieerd als:
- minder dan drie ontlasting per week passeren
- inspanning om ontlasting te passeren
- met ontlasting die hard en klonterig is
Anale kanker
Anale kanker is zeldzaam en treft slechts 1 op de 500 mensen, volgens de American Society of Colon and Rectal Surgeons. Ter vergelijking: 1 op de 22 heeft darmkanker. De incidentie van anale kanker neemt echter toe.
De grootste risicofactor is het hebben van HPV, maar andere dingen die uw kans op het krijgen van anale kanker vergroten, zijn roken, meerdere sekspartners hebben en een chronische, ontstoken huid rond de anus. Symptomen van anale kanker zijn onder meer:
- massa bij of in de anus
- pijn
- anale bloeding
- anale jeuk
- stoelgang verandert
Vreemd voorwerp
Dingen zoals ingeslikte botten, klysma-tips, thermometers en seksspeeltjes kunnen onbedoeld vast komen te zitten in de anus, wat druk en een hard gevoel veroorzaakt.
Harde bult op de anus en geen pijn
Niet elke hobbel en klont zal pijn veroorzaken. Sommige die dat meestal niet zijn, zijn:
- anale wratten
- molluscum contagiosum
- sommige aambeien
Diagnose van harde anus
Artsen hebben verschillende hulpmiddelen beschikbaar om anale aandoeningen, waaronder anale knobbeltjes, te diagnosticeren.
Aambeien, anale wratten en contagiosum van molluscum kunnen meestal worden gezien of gevoeld tijdens een lichamelijk onderzoek. Een arts kan een gehandschoende vinger in uw anus steken, een zogenaamd digitaal onderzoek, om groei te voelen.
Bij een anoscopie kunnen artsen met een stijf, verlicht instrument uw anus en rectum bekijken.
Als uw arts uw spijsverteringskanaal verder wil opzoeken en zaken als darmkanker wil uitsluiten, kunnen ze een van deze procedures aanbevelen:
- bariumklysma, dat in wezen een röntgenfoto van de dikke darm is
- sigmoïdoscopie, een procedure waarbij een lange, flexibele buis met een lampje en een camera wordt gebruikt om uw onderste darmkanaal te visualiseren
- colonoscopie, waarbij uw arts een verlicht apparaat, een colonoscoop genaamd, gebruikt om uw dikke darm te bekijken en te zoeken naar zaken als zweren en gezwellen
Behandeling met harde anus
De behandeling varieert afhankelijk van de aandoening die uw anus beïnvloedt.
Externe aambeien
- vrij verkrijgbare pijnstillers (OTC)
- koude kompressen
- zitbaden
- aambei crèmes, die een verdovend middel bevatten om de pijn te verzachten
- chirurgisch de aambei wegsnijden, vooral als deze een bloedstolsel bevat
- banding, waarbij een arts een kleine rubberen band rond de basis van de aambei zal binden om de bloedtoevoer af te sluiten en te laten krimpen
- sclerotherapie, waarbij de aambei wordt geïnjecteerd met een chemische stof die het verbrandt (en het effectief krimpt)
Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Gastroenterology & Hepatology heeft een aambei behandeld met sclerotherapie een kans van 30 procent om binnen vier jaar terug te keren.
Perianale hidradenitis suppurativa (HS)
- antibiotica om ontstekingen en infecties te bestrijden
- cortison om zwelling en irritatie te verminderen
- adalimumab (Humira) om de ontstekingsreactie van het lichaam te verminderen
Perianaal hematoom
- OTC-pijnstillers
- koude kompressen
- chirurgische drainage als de pijn ernstig of aanhoudend is
Anale wratten
Omdat het virus dat anale wratten veroorzaakt, in het lichaam kan slapen, zijn recidieven niet ongebruikelijk. Mogelijk hebt u herhaalprocedures nodig als er nieuwe wratten ontstaan.
- cryochirurgie, waarbij de wratten worden geïnjecteerd met vloeibare stikstof om ze te bevriezen en te verkleinen
- chirurgische verwijdering (meestal gedaan onder plaatselijke verdoving op poliklinische basis)
- fulguration (met behulp van een hoogfrequente elektrische stroom om de wrat te verbranden)
- podophyllin, trichloorazijnzuur en bichloorazijnzuur (als de wratten klein en uitwendig zijn)
Molluscum contagiosum
crème op recept die imiquimod bevat, een medicijn dat het immuunsysteem helpt het virus te bestrijden dat deze wratachtige laesies veroorzaakt
Constipatie
- OTC-laxeermiddelen en verzachters voor ontlasting
- lubiprostone (Amitiza), dat water aan uw ontlasting toevoegt, waardoor ze gemakkelijker te passeren zijn
- meer vezels eten (streef naar 25 tot 35 gram) door voedingsmiddelen zoals vers fruit, groenten en volle granen aan uw dieet toe te voegen
- meer water drinken
Anale kanker
- chirurgische verwijdering van de tumor
- straling
- chemotherapie
Vreemd voorwerp
Laaggelegen objecten kunnen worden verwijderd met een instrument zoals een tang. Voorwerpen die niet gemakkelijk handmatig kunnen worden verwijderd, moeten mogelijk worden geopereerd. Anale verwijding onder algemene anesthesie wordt vaak uitgevoerd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Hardheid rond de anus wordt meestal veroorzaakt door goedaardige gezwellen en gezwellen. Maar omdat deze knobbels pijnlijk en zorgwekkend kunnen zijn, is het een goed idee om ze te laten controleren. Stel geen medische behandeling uit als u:
- bloeden die niet stopt
- pijn die erger lijkt te worden of zich verspreidt naar andere delen van uw lichaam
- veranderingen in uw stoelgang
- anale pijn of bloeding die gepaard gaat met koorts
Afhalen
Anale hardheid kan gepaard gaan met pijn, knobbels en een bloederige afscheiding - zorgwekkende symptomen voor iedereen. Maar de meeste oorzaken van anale hardheid zijn niet-kankerachtig en behandelbaar met medicijnen, chirurgische ingrepen en huismiddeltjes.
