Hoe dicht zijn we bij een genezing?
Colitis ulcerosa (UC) is een inflammatoire darmaandoening die voornamelijk de bekleding van de dikke darm (dikke darm) aantast. Deze auto-immuunziekte heeft een relapsing-remitting-verloop, wat betekent dat periodes van opflakkeringen worden gevolgd door periodes van remissie.
Op dit moment is er geen medische remedie voor UC. De huidige medische behandelingen zijn erop gericht de tijd tussen opflakkeringen te verlengen en opflakkeringen minder ernstig te maken. Dit kan een verscheidenheid aan medicijnen of operaties omvatten.
Toch blijft UC-onderzoek andere methoden onderzoeken om de ontsteking geassocieerd met deze auto-immuunziekte te verminderen. Lees meer over de nieuwe UC-behandelingen die onlangs op de markt zijn gekomen, evenals opkomende therapieën die in de toekomst andere opties zouden kunnen zijn.
Nieuwe behandelingen voor UC
Er zijn de afgelopen jaren twee nieuwe soorten medicijnen voor UC ontstaan: biosimilars en Janus kinase (JAK) -remmers.
Biosimilars
Biosimilars zijn een nieuwere klasse van UC-medicijnen. Dit zijn kopieën van de antilichamen die worden gebruikt in een algemeen type UC-medicijn dat biologische geneesmiddelen worden genoemd.
Biologics zijn op proteïnen gebaseerde therapieën die matige tot ernstige UC helpen door antilichamen te gebruiken om het ontstekingsproces te beheersen.
Biosimilars werken op dezelfde manier als biologische geneesmiddelen. Het enige verschil is dat biosimilars kopieën zijn van de antilichamen die in biologische geneesmiddelen worden gebruikt, en niet het oorspronkelijke medicijn.
Voorbeelden van biosimilars zijn:
- adalimumab-adbm (Cyltezo)
- adalimumab-atto (Amjevita)
- infliximab-abda (Renflexis)
- infliximab-dyyb (Inflectra)
- infliximab-qbtx (Ixifi)
JAK-remmers
In 2018 keurde de FDA een nieuw type JAK-remmer voor ernstige UC goed, tofacitinib (Xeljanz) genaamd. Tofacitinib is het eerste orale medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van ernstige UC. Het was eerder goedgekeurd voor de behandeling van reumatoïde en artritis psoriatica.
Xeljanz werkt door JAK-enzymen te blokkeren om ontstekingen onder controle te houden. In tegenstelling tot andere combinatietherapieën, is dit medicijn niet bedoeld voor gebruik met immunosuppressiva of biologische geneesmiddelen.
Therapieën aan de horizon
Afgezien van medicijnen onderzoeken onderzoekers de mogelijkheid van andere behandelingsmaatregelen om gastro-intestinale ontsteking veroorzaakt door UC te helpen voorkomen en behandelen.
Er zijn ook klinische proeven gaande met de volgende opkomende behandelingen:
- stamceltherapie, die kan helpen het immuunsysteem te resetten om ontstekingen te verminderen en tot weefselherstel te leiden
- ontlastingstransplantatie (ook wel fecale transplantatie genoemd), waarbij gezonde ontlasting van een donor wordt geïmplanteerd om een gezond darmmicrobioom te helpen herstellen
- cannabis, wat kan helpen de algehele lichaamsontsteking te verminderen - inclusief de ontsteking geassocieerd met UC
Huidige behandelingen voor UC
De huidige behandeling voor UC omvat een combinatie van medicijnen of corrigerende operaties. Praat met uw arts over de volgende opties.
Medicijnen voor UC
Er zijn een aantal medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van UC, elk met als doel ontstekingen in de dikke darm onder controle te houden om weefselbeschadiging te stoppen en uw symptomen onder controle te houden.
Gevestigde medicijnen zijn meestal het meest nuttig voor milde tot matige UC. Uw arts kan een of een combinatie van het volgende aanbevelen:
- corticosteroïden
- biologische geneesmiddelen
- aminosalicylaten (5-ASA)
- immunomodulatoren
Curatieve chirurgie
Naar schatting zal tot een derde van de mensen met UC uiteindelijk een operatie nodig hebben. De symptomen die doorgaans worden geassocieerd met UC - zoals krampen, bloederige diarree en darmontsteking - kunnen met een operatie worden gestopt.
Het verwijderen van de gehele dikke darm (totale colectomie) zal de UC-colonsymptomen volledig stoppen.
Een totale colectomie gaat echter gepaard met andere nadelige effecten. Daarom wordt in plaats daarvan soms een gedeeltelijke colectomie uitgevoerd, waarbij alleen het zieke deel van de dikke darm wordt verwijderd.
Natuurlijk is een operatie niet voor iedereen. Een gedeeltelijke of totale colectomie is meestal gereserveerd voor mensen met ernstige UC.
Darmresectie-chirurgie kan een optie zijn voor diegenen die niet goed hebben gereageerd op medische therapie voor UC. Dit is meestal na jaren van medische therapie, waarbij bijwerkingen of een verminderd vermogen van de medicijnen om de ziekte onder controle te houden hebben geleid tot een slechte kwaliteit van leven.
Gedeeltelijke of totale colonresectie
Bij een totale resectie wordt de gehele dikke darm verwijderd. Hoewel dit de enige echte remedie is voor UC, kan het de kwaliteit van leven verminderen.
Bij een gedeeltelijke resectie verwijderen colorectale chirurgen het aangetaste gebied van de dikke darm met aan weerszijden een marge gezond weefsel. Waar mogelijk worden de twee overgebleven uiteinden van de dikke darm chirurgisch verenigd, waardoor het spijsverteringsstelsel opnieuw wordt verbonden.
Wanneer dit niet mogelijk is, wordt de darm naar de buikwand geleid en verlaat het afval het lichaam in een ileostoma of colostomiezak.
Met moderne chirurgische technieken is het mogelijk om de resterende darm opnieuw te verbinden met de anus, hetzij tijdens de eerste resectie-operatie of na een genezingsperiode.
Noodgeval operatie
Hoewel de operatie vaak wordt uitgesteld totdat UC ernstig wordt of tot dysplastische veranderingen die tot het punt van kanker leiden, zijn opgetreden, kunnen sommige mensen een opkomende operatie voor de verwijdering van de dikke darm nodig hebben omdat het risico om de zieke darm te houden te groot is.
Mensen met UC hebben mogelijk een opkomende operatie nodig als ze ervaren:
- giftige megacolon (levensbedreigende verwijding van de dikke darm)
- ongecontroleerde bloeding in de dikke darm
- colon perforatie
Een spoedoperatie ondergaan brengt een groter aantal risico's en complicaties met zich mee. Het is ook waarschijnlijker dat patiënten die een spoedoperatie ondergaan, op zijn minst tijdelijk een ileostoma of colostomie nodig hebben.
Mogelijke complicaties door een operatie
Een deel van de darmchirurgie omvat het maken van een buidel nabij de anus, die afval verzamelt voorafgaand aan de ontlasting.
Een van de complicaties van een operatie is dat het zakje ontstoken kan raken, wat diarree, krampen en koorts veroorzaakt. Dit wordt pouchitis genoemd en kan worden behandeld met een uitgebreide antibioticakuur.
De andere belangrijkste complicatie van darmresectie is obstructie van de dunne darm. Een obstructie van de dunne darm wordt eerst behandeld met intraveneuze vloeistof en darmsteun (en mogelijk nasogastrische buisafzuiging voor decompressie). Het kan echter nodig zijn om een ernstige obstructie van de dunne darm chirurgisch te behandelen.
Hoewel een operatie de gastro-intestinale symptomen van UC kan genezen, geneest het mogelijk niet altijd andere getroffen plaatsen. Af en toe hebben mensen met UC een ontsteking van de ogen, huid of gewrichten.
Deze soorten ontstekingen kunnen aanhouden, zelfs nadat de darm volledig is verwijderd. Hoewel dit ongebruikelijk is, is het iets om te overwegen voordat u een operatie ondergaat.
De afhaalmaaltijd
Hoewel er geen medische remedie is voor UC, kunnen nieuwe medicijnen het aantal opflakkeringen helpen verminderen en tegelijkertijd uw algehele kwaliteit van leven verbeteren.
Als UC overmatig actief is, kan een operatie nodig zijn om de onderliggende ontsteking te helpen corrigeren. Dit is de enige manier waarop UC kan worden 'genezen'.
Tegelijkertijd worden alternatieve facetten van UC-behandeling voortdurend onderzocht op mogelijke genezingen. Dit omvat andere soorten operaties, evenals alternatieve therapieën, zoals cannabis.
Totdat er een medische remedie is, is het belangrijk om agressief te zijn in het voorkomen van opflakkeringen, zodat u weefselbeschadiging kunt voorkomen. Praat met uw arts over uw opties om te zien wat voor u het beste kan werken.
