Wat zijn overactieve blaas en urine-incontinentie?
Overactieve blaas (OAB) is een aandoening waarbij de blaas de urine niet meer normaal kan vasthouden. Als u een overactieve blaas heeft, voelt u vaak een plotselinge drang om te plassen of krijgt u een ongeluk.
Urine-incontinentie is wanneer u de controle over uw blaas verliest. Het is geen voorwaarde; het is een symptoom. Incontinentie kan een teken zijn van iets eenvoudigs, zoals te veel vochtconsumptie. Het kan ook een ernstiger probleem signaleren, zoals een urineweginfectie (UTI).
Oorzaken van OAB en UTI
OAB: Leefstijloorzaken
OAB treedt op wanneer de spieren die de blaasfunctie regelen onvrijwillig beginnen te werken. Er zijn veel mogelijke redenen voor OAB, waaronder levensstijl. U kunt bijvoorbeeld OAB ervaren als u in grote hoeveelheden alcohol en cafeïne drinkt.
Alcohol en cafeïne werken als diuretica, waardoor het lichaam meer urine produceert. Gewoon veel vloeistoffen drinken in het algemeen - cafeïnehoudend, alcoholisch of niet - kan bijdragen aan OAB-symptomen.
OAB: medische oorzaken
Ernstige gezondheidsproblemen kunnen ook leiden tot OAB. Een beroerte of problemen met het zenuwstelsel, zoals multiple sclerose (MS) of de ziekte van Parkinson, kunnen OAB veroorzaken. Diabetes en nieraandoeningen kunnen dat ook.
Bij mannen resulteert een vergrote prostaat vaak in OAB. Acute UTI's kunnen leiden tot symptomen die vergelijkbaar zijn met die van OAB bij zowel mannen als vrouwen.
UTI's
De meest voorkomende UTI's komen voor wanneer bacteriën door de urethra reizen, de buis die verbinding maakt met uw blaas en urine uit uw lichaam leidt. Vrouwen hebben een kortere urethra, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen bereiken en kunnen groeien in vergelijking met mannen. Ongeveer 50-60 procent van de vrouwen krijgt tijdens hun leven een UTI.
Cystitis is het meest voorkomende type UTI bij volwassen premenopauzale vrouwen. De infectie heeft alleen betrekking op de blaas en urethra. Deze infecties treden meestal op wanneer bacteriën zich vanuit de anus naar de urethra verspreiden.
Sommige vrouwen zijn vatbaarder voor deze infecties na seksuele activiteit. Ook maakt het verlies van oestrogeen na de menopauze de urinewegen kwetsbaarder voor infectie.
OAB en UTI behandelen
OAB
Behandelingsopties voor OAB variëren. Bekkenbodemoefeningen kunnen helpen door de spieren rond de blaashals en urethra te versterken. Gewichtsverlies en de timing van vochtinname kunnen ook helpen.
Uw arts kan orale medicatie voorschrijven om de symptomen te verlichten. Meer invasieve behandelingen omvatten Botox-injecties in de blaas om de spierbeweging beter onder controle te houden.
UTI
Omdat een verscheidenheid aan bacteriën urineweginfecties veroorzaakt, zijn antibiotica de eerste behandelingslijn. Het type antibioticum dat uw arts heeft voorgeschreven, hangt af van uw huidige gezondheid, de ernst van uw UTI en het soort bacteriën dat u heeft. Antibiotica die gewoonlijk worden aanbevolen voor UTI's zijn onder meer:
- Trimethoprim / sulfamethoxazol (Bactrim, Septra)
- Fosfomycin (Monurol)
- Nitrofurantoïne (Macrodantin, Macrobid)
- Ciprofloxacine (Cipro)
- Levofloxacin (Levaquin)
- Cephalexin (Keflex)
- Ceftriaxon (Rocephin)
- Azithromycin (Zithromax, Zmax)
- Doxycycline (Monodox, Vibramycin)
Uw arts kan gedurende een bepaalde periode laaggedoseerde antibiotica aanbevelen als u vatbaar bent voor frequente UTI's. Antibioticaresistentie is een groeiend probleem, dus het wordt aanbevolen dat u een zo kort mogelijke antibioticakuur volgt.
Voor vrouwen die vatbaar zijn voor UTI's, kunnen vaginaal oestrogeen en cranberrysap of -tabletten worden gebruikt om het risico op het ontwikkelen van toekomstige UTI's te helpen verminderen.
Ziekenhuisopname kan worden aanbevolen als een UTI ernstig genoeg is om de nieren te betrekken of intraveneuze antibiotica nodig heeft.
Risico's van UTI's
Een UTI kan beperkt zijn tot de urethra en de blaas, of kan via de urineleiders naar de nieren reiken. Als de nieren geïnfecteerd raken, kunnen uw organen ernstigere verwondingen oplopen.
Als de UTI echter beperkt is tot de urethra en blaas, is het resultaat meestal beperkt tot ongemak totdat de infectie is verdwenen. Als een UTI niet snel wordt behandeld, kan deze zich ook door het urinestelsel en in de bloedbaan verspreiden. Dit kan leiden tot een levensbedreigende infectie die bekend staat als sepsis.
UTI en andere symptomen
Urine-incontinentie is een veelvoorkomend teken van een UTI. Andere symptomen treden meestal op samen met de frequente drang om te plassen. Iemand met een UTI kan ook een branderig gevoel ervaren tijdens het plassen of bloed in hun urine opmerken. Urine kan ook een sterke geur of een donkere kleur hebben.
Mannen met UTI's kunnen rectale pijn ervaren, terwijl vrouwen met UTI's rug- of bekkenpijn kunnen hebben.
Als u een van deze symptomen heeft, moet u door een arts worden beoordeeld. Als de diagnose UTI wordt gesteld, zal uw arts een antibioticakuur voorschrijven.
Afhalen
De plotselinge en frequente drang om te plassen komt vaak voor bij zowel OAB als een UTI. Als u geen andere symptomen heeft, zoals ongemak tijdens het urineren, ervaart u mogelijk een OAB in plaats van een UTI.
De symptomen van OAB zullen aanhouden, terwijl de symptomen van een UTI plotseling zijn en mogelijk ook gepaard gaan met koorts.
Hoewel beide problemen vervelend kunnen zijn, zijn ze te behandelen en hebben ze medische aandacht nodig voor de juiste diagnose en behandeling. Praat met uw arts als u veranderingen in uw plaspatronen ervaart, inclusief frequentie en urgentie.
