De externe halsslagaders leveren zuurstofrijk bloed aan het hoofdgebied. Er is een externe halsslagader aan de rechterkant van de nek en een aan de linkerkant van de nek.
Elk begint bij de gemeenschappelijke halsslagader en beweegt zich omhoog in de nek totdat deze zich splitst in de oppervlakkige temporale ader en de maxillaire ader. De occipitale ader, posterieure auriculaire ader, gezichtsslagader, superieure schildklierslagader en maxillaire ader vertakken zich allemaal van de externe halsslagader. Deze bloedvaten leveren bloed aan de schildklier, het strottenhoofd (stemkastje), de speekselklieren, de tong, neus, mond, nek, gezicht, oren en lagere delen van de schedel.
De externe halsslagader wordt soms aangetast door de halsslagaderziekte, die wordt veroorzaakt door een opeenhoping van tandplak. De opbouw van tandplak veroorzaakt een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen, wat kan leiden tot een beroerte. Vaak treden er vóór de beroerte geen symptomen op van de halsslagaderziekte. Halsslagaderziekte is de onderliggende oorzaak van ongeveer de helft van alle gevallen van een beroerte in de Verenigde Staten.
