Als u risico loopt op vroeggeboorte, kunnen verschillende screeningstests u en uw arts helpen de omvang van uw risico te bepalen. Deze tests meten veranderingen die het begin van de bevalling aangeven en veranderingen die geassocieerd zijn met een verhoogd risico op vroeggeboorte. Deze tests kunnen worden uitgevoerd voordat u tekenen van vroegtijdige bevalling heeft of ze kunnen worden gebruikt nadat de bevalling is begonnen.
Wanneer een baby wordt geboren vóór de 37e week van de zwangerschap, wordt dit een premature bevalling genoemd. Sommige vroeggeboorte gebeurt vanzelf - een moeder gaat bevallen en haar baby komt vroeg. In andere gevallen zorgen de problemen met de zwangerschap ervoor dat artsen eerder een baby krijgen dan gepland. Ongeveer driekwart van de premature geboorten is spontaan en ongeveer een kwart komt voor als gevolg van medische complicaties. Over het algemeen levert ongeveer een op de acht zwangere vrouwen vroegtijdig.
| SCREENING TEST | WAT DE TEST DETECTEERT |
| Transvaginale echografie | verkorting en verwijding (opening) van de baarmoederhals |
| Baarmoedercontrole | baarmoeder samentrekkingen |
| Foetaal fibronectine | chemische veranderingen in de onderste baarmoeder |
| Testen op vaginale infecties | bacteriële vaginose (BV) |
Artsen weten nog niet hoeveel tests - of welke combinatie van tests - het meest nuttig zijn bij het bepalen van het risico op vroeggeboorte. Dit wordt nog bestudeerd. Ze weten echter wel dat hoe meer screeningtests een vrouw positief heeft, hoe groter haar risico op vroeggeboorte. Als een vrouw bijvoorbeeld in haar 24e week van de zwangerschap is zonder voorgeschiedenis van vroeggeboorte en geen actuele symptomen van bevalling, laat haar cervicale echografie zien dat haar baarmoederhals meer dan 3,5 cm lang is en haar foetale fibronectine negatief is, ze heeft een minder dan één procent kans om te bezorgen voor haar 32e week. Als dezelfde vrouw echter een voorgeschiedenis heeft van vroegtijdige bevalling, een positieve foetale fibronectinetest en haar baarmoederhals minder dan 2,5 cm lang is, heeft ze een kans van 50% om vóór haar 32e week te leveren.
Oorzaken van vroegtijdige levering
Vroegtijdige bevalling heeft verschillende oorzaken. Soms gaat een vrouw zonder duidelijke reden vroegtijdig bevallen. Op andere momenten kan er een medische reden zijn voor vroege bevalling en bevalling. De onderstaande tabel geeft een overzicht van de oorzaken van vroeggeboorte en de percentages van vrouwen die vroegtijdig bevallen vanwege elke oorzaak. In deze grafiek staat de categorie? Vroegtijdige bevalling? verwijst naar vrouwen die geen bekende reden hebben voor vroegtijdige bevalling en bevalling.
| OORZAAK VAN PRETERME LEVERING | PERCENTAGE VROUWEN DIE VROEG LEVEREN |
| Voortijdige breuk van membranen | 30% |
| Vroegtijdige bevalling (geen bekende oorzaak) | 25% |
| Bloeding tijdens de zwangerschap (antepartum bloeding) | 20% |
| Hypertensieve zwangerschapsstoornissen | 14% |
| Zwakke baarmoederhals (incompetente baarmoederhals) | 9% |
| Andere | 2% |
Waarom is vroegtijdige bevalling een ernstig probleem?
Ondanks opmerkelijke medische vooruitgang in de zorg voor premature baby's, kan de omgeving van de moederschoot niet worden geëvenaard. Elke week dat een foetus in de baarmoeder blijft, vergroot de overlevingskans. Bijvoorbeeld:
- Een voor 23 weken geboren foetus kan niet overleven buiten de moederschoot.
- Het vermogen van de foetus om buiten de baarmoeder te overleven neemt dramatisch toe tussen 24 en 28 weken, van ongeveer 50 procent aan het begin van de 24e week tot meer dan 80 procent vier weken later.
- Na 28 weken zwangerschap kan meer dan 90 procent van de baby's alleen overleven.
Er is ook een verband tussen de zwangerschapsduur van een baby bij de geboorte en de kans dat hij of zij complicaties krijgt na de geboorte. Bijvoorbeeld:
- Baby's die vóór 25 weken zijn geboren, lopen een zeer hoog risico op langdurige problemen, waaronder leerstoornissen en neurologische problemen. Ongeveer 20 procent van deze baby's wordt ernstig gehandicapt.
- Vóór de 28e week van de zwangerschap hebben bijna alle baby's complicaties op de korte termijn, zoals ademhalingsmoeilijkheden. Ongeveer 20 procent van de baby's heeft ook problemen op de lange termijn.
- Tussen de 28e en 32e week van de zwangerschap verbeteren baby's geleidelijk. Na 32 weken is het risico op langdurige problemen minder dan 10 procent.
- Na de 37e week van de zwangerschap heeft slechts een klein aantal baby's complicaties (zoals geelzucht, abnormale glucosespiegels of infectie), ook al zijn ze voldragen.
Volgens de March of Dimes kost het gemiddelde ziekenhuisverblijf voor een te vroeg geboren baby $ 57.000, vergeleken met $ 3.900 voor een voldragen baby. In een studie uit 1992 bedroegen de totale kosten voor zorgverzekeraars $ 4,7 miljard. Ondanks deze dramatische statistiek hebben veel technologische ontwikkelingen ervoor gezorgd dat zeer kleine baby's naar huis konden gaan, het goed konden doen en opgroeien tot gezonde kinderen.
