Wat is een spontane vaginale bevalling?
Vaginale bevalling is de bevallingsmethode die de meeste gezondheidsdeskundigen aanbevelen voor vrouwen van wie de baby de voldragen tijd heeft bereikt. In vergelijking met andere bevallingsmethoden, zoals een keizersnede en geïnduceerde bevalling, is dit het eenvoudigste soort bevallingsproces.
Een spontane vaginale bevalling is een vaginale bevalling die vanzelf gebeurt, zonder dat artsen gereedschap nodig hebben om de baby eruit te trekken. Dit gebeurt nadat een zwangere vrouw bevallen is. De weeën openen of verwijden haar baarmoederhals tot minimaal 10 centimeter.
De bevalling begint meestal met het passeren van de slijmprop van een vrouw. Dit is een stolsel van slijm dat de baarmoeder tijdens de zwangerschap beschermt tegen bacteriën. Kort daarna kan het water van een vrouw breken. Dit wordt ook wel een breuk van de vliezen genoemd. Het water breekt mogelijk pas lang nadat de bevalling is vastgesteld, zelfs vlak voor de bevalling. Naarmate de bevalling vordert, helpen sterke weeën de baby het geboortekanaal in te duwen.
De lengte van het arbeidsproces varieert van vrouw tot vrouw. Vrouwen die voor het eerst bevallen, hebben de neiging om 12 tot 24 uur te bevallen, terwijl vrouwen die eerder een kind hebben gekregen slechts 6 tot 8 uur moeten bevallen.
Dit zijn de drie arbeidsfasen die aangeven dat er een spontane vaginale bevalling staat te gebeuren:
- Contracties verzachten en verwijden de baarmoederhals totdat deze flexibel en breed genoeg is voor de baby om de baarmoeder van de moeder te verlaten.
- De moeder moet aandringen om haar baby langs haar geboortekanaal te bewegen totdat het geboren is.
- Binnen een uur duwt de moeder haar placenta naar buiten, het orgaan dat de moeder en de baby verbindt via de navelstreng en zorgt voor voeding en zuurstof.
Moet u een spontane vaginale bevalling krijgen?
Van de bijna 4 miljoen geboorten die elk jaar in de Verenigde Staten plaatsvinden, zijn de meeste spontane vaginale bevallingen. Echter, spontane vaginale bevallingen worden niet aanbevolen voor alle zwangere vrouwen.
Vanwege mogelijke gezondheidsrisico's voor de moeder, het kind of beide raden deskundigen aan dat vrouwen met de volgende aandoeningen spontane vaginale bevallingen vermijden:
- volledige placenta previa, of wanneer de placenta van een baby de baarmoederhals van zijn moeder volledig bedekt
- herpesvirus met actieve laesies
- onbehandelde hiv-infectie
- meer dan een of twee eerdere keizersnedes of baarmoederoperaties
Keizersnede is het gewenste alternatief voor vrouwen met deze aandoeningen.
Hoe bereid je je voor op een spontane vaginale bevalling?
Bevallingslessen kunnen je meer zelfvertrouwen geven voordat het tijd is om te gaan bevallen en je baby te bevallen. In deze lessen kun je vragen stellen over het arbeids- en leveringsproces. Je zal leren:
- hoe te vertellen wanneer u gaat bevallen
- uw opties voor pijnbehandeling (van ontspannings- en visualisatiemethoden tot medicijnen zoals epidurale blokkades)
- over mogelijke complicaties die kunnen optreden tijdens de bevalling en bevalling
- hoe te zorgen voor een pasgeborene
- hoe u met uw partner of arbeidscoach kunt werken
Wanneer de bevalling begint, moet u proberen uit te rusten, gehydrateerd te blijven, licht te eten en vrienden en familieleden te verzamelen om u te helpen bij het geboorteproces. Het is belangrijk om kalm, ontspannen en positief te blijven. Gevoelens van angst, nervositeit en spanning kunnen de afgifte van adrenaline veroorzaken en het arbeidsproces vertragen.
Je bent in actieve arbeid wanneer de weeën langer, sterker en dichter bij elkaar komen. Bel uw geboortecentrum, ziekenhuis of verloskundige als u vragen heeft terwijl u aan het bevallen bent. Laat iemand u naar het ziekenhuis brengen als u tijdens uw weeën moeilijk kunt praten, lopen of bewegen of als uw water breekt. Vergeet niet dat het altijd beter is om te vroeg naar het ziekenhuis te gaan - en weer naar huis te worden gestuurd - dan naar het ziekenhuis te gaan als uw bevalling te ver is.
