Wat uw zuurstofniveau in het bloed laat zien
Uw bloedzuurstofniveau is een maat voor hoeveel zuurstof uw rode bloedcellen vervoeren. Je lichaam reguleert nauw het zuurstofgehalte in je bloed. Het handhaven van de precieze balans van met zuurstof verzadigd bloed is van vitaal belang voor uw gezondheid.
De meeste kinderen en volwassenen hoeven hun zuurstofgehalte in het bloed niet te controleren. Veel artsen zullen het zelfs niet controleren, tenzij u tekenen van een probleem vertoont, zoals kortademigheid of pijn op de borst.
Mensen met chronische gezondheidsproblemen moeten echter hun zuurstofgehalte in het bloed controleren. Dit omvat astma, hartaandoeningen en chronische obstructieve longziekte (COPD).
In deze gevallen kan het controleren van uw bloedzuurstofniveau helpen bepalen of behandelingen werken of dat ze moeten worden aangepast.
Blijf lezen om te leren waar uw zuurstofgehalte in het bloed moet zijn, welke symptomen u kunt ervaren als uw niveau is uitgeschakeld en wat er daarna gebeurt.
Hoe uw bloedzuurstofniveau wordt gemeten
Uw bloedzuurstofniveau kan worden gemeten met twee verschillende tests:
Arterieel bloedgas
Een arteriële bloedgas (ABG) -test is een bloedtest. Het meet het zuurstofgehalte van uw bloed. Het kan ook het niveau van andere gassen in uw bloed detecteren, evenals de pH (zuur- / baseniveau). Een ABG is zeer nauwkeurig, maar invasief.
Om een ABG-meting te krijgen, zal uw arts bloed uit een ader halen in plaats van uit een ader. In tegenstelling tot aderen hebben slagaders een puls die voelbaar is. Ook wordt bloed dat uit slagaders wordt getrokken zuurstofrijk gemaakt. Bloed in je aderen is dat niet.
De ader in je pols wordt gebruikt omdat hij gemakkelijk te voelen is in vergelijking met andere in je lichaam.
De pols is een gevoelig gebied, waardoor een bloedafname daar ongemakkelijker is in vergelijking met een ader bij uw elleboog. Slagaders zijn ook dieper dan aderen, wat het ongemak vergroot.
Pulsoximeter
Een pulsoximeter (pulse ox) is een niet-invasief apparaat dat de hoeveelheid zuurstof in uw bloed schat. Het doet dit door infrarood licht in haarvaten in uw vinger, teen of oorlel te sturen. Vervolgens meet het hoeveel licht wordt gereflecteerd door de gassen.
Een meting geeft aan welk percentage van uw bloed verzadigd is, bekend als het SpO2-niveau. Deze test heeft een foutvenster van 2 procent. Dat betekent dat de meting tot wel 2 procent hoger of lager kan zijn dan uw werkelijke zuurstofgehalte in het bloed.
Deze test is misschien iets minder nauwkeurig, maar het is voor artsen heel gemakkelijk om uit te voeren. Dus artsen vertrouwen erop voor snelle metingen.
Dingen zoals donkere nagellak of koude ledematen kunnen ervoor zorgen dat de pulsoxis lager leest dan normaal. Uw arts kan eventuele nagellak van uw nagels verwijderen voordat u de machine gebruikt of als uw lezing abnormaal laag lijkt.
Omdat een pulse ox niet invasief is, kunt u deze test zelf uitvoeren. U kunt pulse ox-apparaten kopen bij de meeste winkels met gezondheidsgerelateerde producten of online. Praat met uw arts voordat u een huishoudelijk apparaat gebruikt, zodat u begrijpt hoe u de resultaten moet interpreteren.
Waar uw zuurstofniveau in het bloed zou moeten dalen
Een meting van uw bloedzuurstof wordt uw zuurstofverzadigingsniveau genoemd. In medische afkorting hoor je het misschien een PaO 2 worden genoemd bij gebruik van een bloedgas en een O 2 sat (SpO2) bij het gebruik van een pulsox. Deze richtlijnen helpen u te begrijpen wat uw resultaat zou kunnen betekenen:
Normaal: Een normaal ABG-zuurstofgehalte voor gezonde longen ligt tussen 80 en 100 millimeter kwik (mm Hg). Als een pulsox uw zuurstofgehalte in het bloed (SpO2) heeft gemeten, ligt een normale waarde doorgaans tussen 95 en 100 procent.
Bij COPD of andere longaandoeningen zijn deze bereiken mogelijk niet van toepassing. Uw arts zal u laten weten wat normaal is voor uw specifieke aandoening. Het is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk dat mensen met ernstige COPD hun pulse ox-niveaus (SpO2) tussen 88 en 92 procent handhaven.
Onder normaal: Een onder normaal bloedzuurstofniveau wordt hypoxemie genoemd. Hypoxemie is vaak reden tot bezorgdheid. Hoe lager het zuurstofniveau, hoe ernstiger de hypoxemie. Dit kan leiden tot complicaties in lichaamsweefsel en organen.
Normaal gesproken wordt een PaO 2 -waarde onder 80 mm Hg of een pulsox (SpO2) onder 95 procent als laag beschouwd. Het is belangrijk om te weten wat voor jou normaal is, vooral als je een chronische longaandoening hebt.
Uw arts kan aanbevelingen doen over welke zuurstofbereiken voor u acceptabel zijn.
Boven normaal: als je ademhaling zonder hulp is, is het moeilijk voor je zuurstofniveaus om te hoog te zijn. In de meeste gevallen treden hoge zuurstofniveaus op bij mensen die aanvullende zuurstof gebruiken. Dit kan worden gedetecteerd op een ABG.
Wat gebeurt er als uw zuurstofniveau te laag is
Wanneer uw zuurstofniveau in het bloed buiten het normale bereik komt, kunt u symptomen gaan krijgen.
Dit bevat:
- kortademigheid
- pijn op de borst
- verwarring
- hoofdpijn
- hoge hartslag
Als u een laag zuurstofgehalte in het bloed blijft hebben, kunt u symptomen van cyanose vertonen. Het kenmerkende teken van deze aandoening is een blauwe verkleuring van uw nagelbedden, huid en slijmvliezen.
Cyanose wordt als een noodgeval beschouwd. Als u symptomen ervaart, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Cyanose kan leiden tot ademhalingsfalen, wat levensbedreigend kan zijn.
Hoe u uw zuurstofgehalte in het bloed kunt aanpassen
Als uw zuurstofgehalte in het bloed te laag is, moet u mogelijk uw zuurstofverzadiging verhogen. Dit wordt vaak gedaan met extra zuurstof.
Extra zuurstof thuis wordt beschouwd als een medicijn en uw arts moet het voorschrijven. Het is belangrijk om het specifieke advies van uw arts te volgen over hoe thuiszuurstof moet worden gebruikt om complicaties te voorkomen. Uw ziektekostenverzekering kan de kosten dekken.
Wat zorgt ervoor dat het zuurstofgehalte in het bloed laag is
Omstandigheden die uw zuurstofgehalte in het bloed negatief kunnen beïnvloeden, zijn onder meer:
- COPD, inclusief chronische bronchitis en emfyseem
- acute Respiratory distress Syndrome
- astma
- klaplong
- Bloedarmoede
- aangeboren hartafwijkingen
- hartziekte
- longembolie
Deze omstandigheden kunnen voorkomen dat uw longen zuurstofhoudende lucht voldoende inademen en kooldioxide uitademen. Evenzo kunnen bloedaandoeningen en problemen met uw bloedsomloop voorkomen dat uw bloed zuurstof opneemt en door uw lichaam transporteert.
Elk van deze problemen of aandoeningen kan leiden tot afnemende zuurstofverzadigingsniveaus. Naarmate uw zuurstofniveau daalt, kunt u symptomen van hypoxemie gaan ervaren.
Mensen die roken, hebben mogelijk een onnauwkeurig hoge pulsoxiswaarde. Roken zorgt ervoor dat koolmonoxide zich ophoopt in uw bloed. Een pulse ox kan het verschil niet zien tussen dit andere type gas en zuurstof.
Als u rookt en uw zuurstofgehalte in het bloed moet weten, is een ABG mogelijk de enige manier om een nauwkeurige meting te ontvangen.
het komt neer op
De meeste mensen hoeven hun zuurstofgehalte in het bloed niet regelmatig te controleren. Alleen mensen met gezondheidsproblemen die een laag zuurstofgehalte veroorzaken, worden meestal gevraagd om hun niveau te controleren. Zelfs dan is de minder invasieve pulsoximetriemethode vaak net zo nuttig als een invasieve ABG.
Hoewel het een foutmarge heeft, is een pulse ox-meting meestal nauwkeurig genoeg. Als uw arts een nauwkeurigere meting nodig heeft, kunnen ze een ABG-test uitvoeren.
