Wat is stadium 2 prostaatkanker?
Prostaatkanker is kanker die begint in de prostaatklier. Het kan zich buiten de prostaat verspreiden naar nabijgelegen weefsel of via de lymfe- of bloedsystemen.
Het stadium van de kanker kan worden bepaald met behulp van:
- beeldvormingstests
- prostaatspecifiek antigeen (PSA) -niveau
- Gleason-score (2-10)
Het stadium beschrijft hoe agressief de kanker is en hoe ver deze zich heeft verspreid.
Als u is verteld dat u prostaatkanker in stadium 2 heeft, is het nog steeds gelokaliseerd. Het heeft zich niet buiten de prostaatklier verspreid, maar het is waarschijnlijker dan stadium 1 om te groeien en te uitzaaien.
Wat zijn de symptomen?
Vaak zijn er in de vroege stadia van prostaatkanker geen symptomen. Symptomen van stadium 2 kunnen nog steeds vrij mild zijn, maar kunnen zijn:
- moeite met plassen
- bloed in je sperma
- bekken ongemak
Hoe wordt stadium 2 prostaatkanker behandeld?
Uw arts zal behandeling aanbevelen op basis van verschillende factoren, waaronder uw leeftijd, algehele gezondheid en of u al dan niet symptomen heeft.
Uw arts kan actieve bewaking overwegen als u een langzaam groeiende kanker heeft en geen symptomen heeft. Dat betekent dat u de kanker niet echt zult behandelen, maar dat u deze nauwlettend zult volgen met uw arts. Dit kan inhouden dat u elke zes maanden uw arts moet bezoeken, waaronder een digitaal rectaal onderzoek en PSA-tests. Mogelijk hebt u ook een jaarlijkse prostaatbiopsie nodig.
Actief toezicht is alleen een optie als u zich kunt committeren aan opvolging zoals geadviseerd door uw arts. Behandeling wordt overwogen als er veranderingen zijn.
De behandeling kan een combinatie van therapieën omvatten, waarvan sommige zijn:
Radicale prostatectomie
Radicale prostatectomie is chirurgische verwijdering van de prostaat. Dit wordt gedaan via een abdominale incisie. U krijgt algemene anesthesie of een ruggenprik. Nabijgelegen lymfeklieren kunnen tegelijkertijd worden gebiopteerd.
Je hebt een katheter nodig, maar deze is slechts tijdelijk. Je bent een nacht of twee in het ziekenhuis en je zult je activiteiten enkele weken moeten beperken.
Soms kan de chirurg de incisie tussen de anus en het scrotum (perinea) maken in plaats van via de buik. Deze methode wordt niet zo vaak gebruikt omdat deze geen toegang geeft tot de lymfeklieren.
De operatie kan ook laparoscopisch worden uitgevoerd, wat een paar kleine abdominale incisies met zich meebrengt en een wat gemakkelijker herstel.
Mogelijke bijwerkingen van prostaatchirurgie zijn onder meer:
- slechte reactie op anesthesie
- bloeding, infectie of bloedstolsels
- schade aan nabijgelegen organen
- urine-incontinentie
- erectiestoornissen
- lymfoedeem, een vochtophoping door verwijdering van de lymfeklieren
Bestralingstherapie
Stralingstherapie wordt gebruikt om kankercellen te vernietigen. Bij uitwendige radiotherapie (EBRT) komen stralingsbundels van een machine buiten het lichaam. De behandeling wordt gewoonlijk gedurende enkele weken vijf dagen per week gegeven. Soorten EBRT zijn onder meer:
- driedimensionale conforme bestralingstherapie (3D-CRT)
- intensiteit gemoduleerde bestralingstherapie (IMRT)
- stereotactische lichaamsstralingstherapie (SBRT)
- protonenbundel stralingstherapie
Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- huidirritatie
- urinaire problemen
- darmproblemen
- erectieproblemen
- vermoeidheid
- lymfoedeem
Brachytherapie is interne bestralingstherapie, waarbij u veel minder tijd nodig heeft. Een chirurg brengt radioactieve pellets rechtstreeks in uw prostaat in. Een permanent lage dosis (LDR) geeft straling af tot een paar maanden. Als alternatief is er een tijdelijke hoge dosis (HDR) die slechts een paar dagen duurt.
Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- beweging van de zaden
- urinaire problemen
- darmproblemen
- erectieproblemen
Hormoontherapie
Hormoontherapie wordt gebruikt om de mannelijke hormoonspiegels te verlagen of te voorkomen dat ze kankercellen van brandstof voorzien. Het is geen remedie voor prostaatkanker, maar het werkt goed om tumoren te verkleinen en de groei te vertragen.
Een manier om dit te bereiken is door chirurgische castratie (orchidectomie), omdat de meeste mannelijke hormonen in de testikels worden geproduceerd. De operatie kan poliklinisch worden uitgevoerd.
Een andere manier om testosteron te verlagen is met luteïniserend hormoon-releasing hormoon (LHRH) -agonisten. Deze medicijnen worden onder de huid ingespoten of geïmplanteerd. Sommige LHRH-antagonisten zijn:
- goserelin (Zoladex)
- histrelin (Vantas)
- leuprolide (Eligard, Lupron)
- triptoreline (Trelstar)
Deze antiandrogenen worden oraal ingenomen:
- bicalutamide (Casodex)
- enzalutamide (Xtandi)
- flutamide (Eulexin)
- nilutamide (Nilandron)
Enkele mogelijke bijwerkingen van hormoontherapie zijn:
- verlies van zin in seks of erectiestoornissen
- krimp van testikels en penis
- opvliegers
- gevoelige borsten
- osteoporose, bloedarmoede of verhoogd cholesterolgehalte
- verlies van spiermassa of gewichtstoename
- vermoeidheid of depressie
Enzalutamide kan ook diarree of duizeligheid veroorzaken.
Antiandrogenen hebben doorgaans minder seksuele bijwerkingen dan LHRH-agonisten of chirurgische castratie. Veel bijwerkingen van hormoontherapie zijn te behandelen.
Wat zijn de mogelijke complicaties?
Prostaatkanker en behandeling kunnen zowel plasproblemen als erectiestoornissen veroorzaken.
Als stadium 2 prostaatkanker zich buiten de prostaat verspreidt, kan het nabijgelegen weefsels, het lymfesysteem of de bloedbaan bereiken. Van daaruit kan het uitzaaien naar verre locaties. Prostaatkanker in een later stadium is moeilijk te behandelen en kan levensbedreigend zijn.
Hoe ziet herstel eruit?
Zodra uw hoofdbehandeling is beëindigd en er geen teken van kanker is, verkeert u in een staat van remissie. Uw arts kan u nog steeds helpen met bijwerkingen op de korte en lange termijn van de behandeling.
Elke vorm van kanker kan terugkeren. U moet dus terugkeren voor routinematige fysieke onderzoeken en PSA-tests volgens de aanbevelingen van uw arts. Een stijging van uw PSA-niveau betekent niet noodzakelijk dat kanker is teruggekeerd. Aanvullende procedures, zoals beeldvormende tests, kunnen helpen bepalen of dit het geval is. Lees meer over waarom uw PSA-waarden hoog kunnen zijn.
Outlook
Prostaatkanker is te behandelen en te overleven. Volgens de American Cancer Society zijn de volgende overlevingspercentages voor alle stadia van prostaatkanker:
- 5-jaars overlevingspercentage: 99 procent
- 10-jaars relatief overlevingspercentage: 98 procent
- Relatief overlevingspercentage na 15 jaar: 96 procent
De meeste prostaatkanker is gelokaliseerd, of stadium 1 en 2, indien gevonden. Het relatieve 5-jaars overlevingspercentage voor gelokaliseerde prostaatkanker is bijna 100 procent.
Ondersteunende bronnen
Als je problemen hebt met prostaatkanker of bijwerkingen van de behandeling, of gewoon contact wilt maken met anderen, ga dan naar:
- Steungroepen en -diensten van de American Cancer Society
- CancerCare prostaatkankerondersteuning
- Prostate Cancer Foundation steungroepen
