Wat Veroorzaakt Déjà Vu? Veelvoorkomende Theorieën, Symptomen Om Op Te Letten En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is het precies?

'Déjà vu' beschrijft de griezelige sensatie dat je al iets hebt meegemaakt, zelfs als je weet dat je dat nooit hebt gedaan.

Stel dat je voor het eerst gaat paddleboarden. Zoiets heb je nog nooit gedaan, maar je hebt opeens een duidelijke herinnering aan het maken van dezelfde armbewegingen, onder dezelfde blauwe lucht, met dezelfde golven die aan je voeten kabbelen.

Of misschien verken je voor het eerst een nieuwe stad en heb je ineens het gevoel dat je eerder dat exacte met bomen omzoomde voetpad hebt gelopen.

U hoeft zich vaak geen zorgen te maken. Hoewel déjà vu aanvallen bij mensen met temporale kwabepilepsie kan begeleiden, komt het ook voor bij mensen zonder gezondheidsproblemen.

Er is geen sluitend bewijs voor hoe vaak het eigenlijk voorkomt, maar verschillende schattingen suggereren dat ergens tussen 60 en 80 procent van de bevolking dit fenomeen ervaart.

Hoewel déjà vu vrij vaak voorkomt, vooral onder jongvolwassenen, hebben experts geen enkele oorzaak geïdentificeerd. (Het is waarschijnlijk geen storing in de Matrix.)

Deskundigen hebben echter enkele theorieën over de meest waarschijnlijke onderliggende oorzaken.

Dus, wat veroorzaakt het?

Onderzoekers kunnen déjà vu niet gemakkelijk bestuderen, deels omdat het zonder waarschuwing gebeurt en vaak bij mensen zonder onderliggende gezondheidsproblemen die een rol kunnen spelen.

Bovendien eindigen déjà vu-ervaringen net zo snel als ze beginnen. De sensatie is misschien zo vluchtig dat als je niet veel weet over déjà vu, je je misschien niet eens realiseert wat er net is gebeurd.

Je voelt je misschien een beetje onrustig, maar veegt de ervaring snel af.

Experts suggereren verschillende oorzaken van déjà vu. De meesten zijn het erover eens dat het waarschijnlijk op de een of andere manier verband houdt met het geheugen. Hieronder staan enkele van de meer algemeen aanvaarde theorieën.

Split perceptie

De theorie van gesplitste waarneming suggereert dat déjà vu gebeurt wanneer je iets twee keer ziet.

De eerste keer dat u iets ziet, kunt u het uit uw ooghoek halen of terwijl u afgeleid bent.

Je brein kan een herinnering beginnen te vormen aan wat je ziet, zelfs met de beperkte hoeveelheid informatie die je krijgt door een korte, onvolledige blik. Dus misschien neem je meer op dan je denkt.

Als je eerste blik op iets, zoals het uitzicht vanaf een heuvel, niet je volledige aandacht had, denk je misschien dat je het voor het eerst ziet.

Met andere woorden, aangezien je de ervaring niet je volledige aandacht hebt gegeven de eerste keer dat het je waarneming betrad, voelt het als twee verschillende gebeurtenissen. Maar het is eigenlijk maar één voortdurende perceptie van dezelfde gebeurtenis.

Kleine hersencircuitstoringen

Een andere theorie suggereert dat déjà vu plaatsvindt wanneer je hersenen als het ware 'glitchen' en een korte elektrische storing ervaren - vergelijkbaar met wat er gebeurt tijdens een epileptische aanval.

Met andere woorden, het kan gebeuren als een soort verwarring wanneer het deel van je brein dat de huidige gebeurtenissen volgt en het deel van je brein dat herinneringen oproept beide actief zijn.

Dit type hersendisfunctie is over het algemeen geen reden tot bezorgdheid, tenzij het regelmatig gebeurt.

Sommige experts zijn van mening dat een ander type hersenstoornis déjà vu kan veroorzaken.

Wanneer uw hersenen informatie absorberen, volgt het over het algemeen een specifiek pad, van korte-termijngeheugenopslag tot lange-termijngeheugenopslag. De theorie suggereert dat korte-termijnherinneringen soms een kortere weg kunnen nemen naar langetermijngeheugenopslag.

Dit kan je het gevoel geven dat je een lang geleden geheugen ophaalt in plaats van iets dat de laatste seconde is gebeurd.

Een andere theorie biedt de verklaring van vertraagde verwerking.

Een van deze routes brengt de informatie iets sneller naar je hersenen dan de andere. Deze vertraging kan extreem onbeduidend zijn, aangezien de meetbare tijd gaat, maar het brengt je brein er nog steeds toe om deze enkele gebeurtenis als twee verschillende ervaringen te lezen.

Herinnering terug roepen

Veel experts zijn van mening dat déjà vu te maken heeft met de manier waarop je herinneringen verwerkt en oproept.

Onderzoek uitgevoerd door Anne Cleary, een déjà vu-onderzoeker en hoogleraar psychologie aan de Colorado State University, heeft bijgedragen tot enige steun voor deze theorie.

Door haar werk heeft ze bewijs gevonden dat suggereert dat déjà vu kan gebeuren als reactie op een gebeurtenis die lijkt op iets dat je hebt meegemaakt maar niet meer weet.

Misschien gebeurde het in de kindertijd, of je kunt het je om een andere reden niet herinneren.

Dit proces van impliciete herinnering leidt tot het ietwat vreemde gevoel van vertrouwdheid. Als je je het vergelijkbare geheugen zou kunnen herinneren, zou je de twee kunnen koppelen en zou je déjà vu waarschijnlijk helemaal niet ervaren.

Dit gebeurt volgens Cleary vaak wanneer je een bepaalde scène ziet, zoals de binnenkant van een gebouw of een natuurlijk panorama, dat erg lijkt op een scène die je je niet herinnert.

Ze gebruikte deze bevinding om het idee van voorgevoel geassocieerd met déjà vu te onderzoeken in een studie uit 2018.

Wellicht heeft u dit zelf ervaren. Veel mensen melden dat déjà vu-ervaringen een sterke overtuiging oproepen om te weten wat er daarna gaat gebeuren.

Maar het onderzoek van Cleary suggereert dat zelfs als u zeker weet dat u kunt voorspellen wat u gaat zien of ervaren, u dat over het algemeen niet kunt.

Verder onderzoek kan helpen dit voorspellingsfenomeen en déjà vu in het algemeen beter te verklaren.

Deze theorie berust op het idee dat mensen gevoelens van vertrouwdheid ervaren wanneer ze een scène tegenkomen die overeenkomsten vertoont met iets dat ze eerder hebben gezien.

Hier is een voorbeeld van bekendheid met Gestalt: het is je eerste dag bij een nieuwe baan. Als je je kantoor binnenloopt, word je meteen verrast door het overweldigende gevoel dat je hier eerder bent geweest.

Het roodachtige hout van het bureau, de schilderachtige kalender aan de muur, de plant in de hoek, het licht dat uit het raam naar binnen valt - het voelt allemaal ongelooflijk vertrouwd aan.

Als je ooit een kamer bent binnengelopen met een vergelijkbare indeling en plaatsing van meubels, is de kans groot dat je déjà vu ervaart omdat je enige herinnering aan die kamer hebt, maar deze niet helemaal kunt plaatsen.

In plaats daarvan heb je gewoon het gevoel dat je het nieuwe kantoor al hebt gezien, ook al heb je dat niet gedaan.

Cleary heeft deze theorie ook onderzocht. Haar onderzoek suggereert dat mensen déjà vu vaker lijken te ervaren wanneer ze scènes bekijken die lijken op dingen die ze al hebben gezien, maar zich niet herinneren.

Andere verklaringen

Er bestaat ook een verzameling andere verklaringen voor déjà vu.

Deze omvatten de overtuiging dat déjà vu betrekking heeft op een soort psychische ervaring, zoals het herinneren van iets dat je in een vorig leven of in een droom hebt meegemaakt.

Verschillende culturen kunnen de ervaring ook op verschillende manieren beschrijven.

Aangezien "déjà vu" Frans is voor "reeds gezien", vroegen de auteurs van een studie uit 2015 zich af of de Franse ervaring met het fenomeen anders zou zijn, aangezien mensen die Frans spreken de term ook kunnen gebruiken om een meer concrete ervaring te beschrijven om iets eerder te zien.

Hun bevindingen wierpen geen licht op de mogelijke oorzaken van déjà vu, maar ze vonden wel aanwijzingen dat de Franse studiedeelnemers déjà vu meer storend vonden dan Engelssprekende deelnemers.

Wanneer u zich zorgen moet maken

Déjà vu heeft vaak geen ernstige oorzaak, maar het kan vlak voor of tijdens epileptische aanvallen gebeuren.

Veel mensen die aanvallen of hun geliefden ervaren, realiseren zich vrij snel wat er gebeurt.

Maar focale aanvallen, hoewel vaak voorkomend, zijn niet altijd onmiddellijk herkenbaar als aanvallen.

Focale aanvallen beginnen in slechts één deel van je hersenen, hoewel het mogelijk is dat ze zich verspreiden. Ze zijn ook erg kort. Ze kunnen een minuut of twee duren, maar ze kunnen al na een paar seconden eindigen.

Je verliest het bewustzijn niet en hebt misschien een volledig besef van je omgeving. Maar je kunt misschien niet reageren of reageren, dus andere mensen gaan er misschien van uit dat je in gedachten verzonken bent of naar de ruimte staart.

Déjà vu gebeurt vaak vóór een focale aanval. U kunt ook andere symptomen krijgen, zoals:

• spiertrekkingen of verlies van spiercontrole
• sensorische verstoringen of hallucinaties, waaronder dingen proeven, ruiken, horen of zien die er niet zijn
• herhaalde onvrijwillige bewegingen, zoals knipperen of grommen
• een golf van emoties die je niet kunt verklaren

Als u een van deze symptomen heeft ervaren of regelmatig déjà vu ervaart (meer dan eens per maand), is het over het algemeen een goed idee om een zorgverlener te raadplegen om eventuele onderliggende oorzaken uit te sluiten.

Déjà vu kan een symptoom zijn van dementie. Sommige mensen met dementie kunnen zelfs valse herinneringen oproepen als reactie op herhaalde ervaringen van déjà vu.

Dementie is ernstig, dus u kunt het beste meteen met een zorgverlener praten over eventuele symptomen bij uzelf of een geliefde.

het komt neer op

Déjà vu beschrijft die griezelige sensatie die je al hebt ervaren, zelfs als je weet dat je dat nooit hebt gedaan.

Deskundigen zijn het er in het algemeen over eens dat dit fenomeen waarschijnlijk op de een of andere manier verband houdt met het geheugen. Dus als je déjà vu hebt, heb je misschien eerder een soortgelijke gebeurtenis meegemaakt. Je kunt het je gewoon niet herinneren.

Als het maar af en toe gebeurt, hoeft u zich er waarschijnlijk geen zorgen over te maken (ook al kan het een beetje vreemd aanvoelen). Maar je zou het meer kunnen opmerken als je moe bent of veel stress hebt.

Als het een beetje een normale ervaring voor u is geworden en u geen aan aanvallen gerelateerde symptomen heeft, kan het helpen om stappen te ondernemen om stress te verlichten en meer rust te krijgen.

Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden zijn Aziatische talen en literatuur, Japanse vertaling, koken, natuurwetenschappen, positiviteit van seks en mentale gezondheid. In het bijzonder zet ze zich in om het stigma rond psychische problemen te verminderen.