Mijn naam is Victoria, ik ben 41 en ik heb uitgezaaide borstkanker (MBC). Ik ben 19 jaar getrouwd met mijn man Mike en samen hebben we twee kinderen.
Ik heb alles in mijn leven gedaan om dingen als deze ziekte weg te houden.
Ik heb geen voorgeschiedenis van kanker in mijn familie, ik heb negatief getest op de BRCA-genmutatie, ik eet redelijk gezond, drink met mate alcohol, rook niet en ik sport vijf dagen per week. Maar toch, hier ben ik.
Het goede nieuws is dat zolang er leven is, er echt hoop is. Dus, van de vele adviezen die ik de afgelopen maanden sinds mijn diagnose heb gekregen, zijn hier mijn top drie.
Neem het één dag tegelijk
Sinds mijn diagnose lijkt het alsof de klok sneller tikt, en er is zoveel te doen en toch weinig tijd om het allemaal te doen. Tussen alle testen en behandelingen en gezinsverplichtingen door, voelde ik me vaak een beetje overweldigd.
Ik heb gemerkt dat het goed is om een stap terug te doen en tijd voor mezelf te nemen. Zelfzorg is zo belangrijk om mentaal het hoofd te bieden en fysiek aan te passen aan de veranderingen in je leven en je lichaam. Je lichaam laat je vaak weten wanneer het tijd is om te rusten. Andere keren zullen je hersenen het voortouw nemen.
Ik heb het elke dag genomen en geprobeerd niet te benadrukken wat ik niet kan controleren. Ik neem de tijd om de stekker uit het stopcontact te halen en gewoon te zijn. Of ik nu naar muziek luister of een gek gesprek heb, ik vond het erg belangrijk om te blijven lachen en leven.
Ontspan en negeer alle 'wat-als'-dingen die in je hoofd rondrennen. Het zal je meer stress bezorgen dan de ziekte zelf.
En zelfs als die gedachten in me opkomen, heb ik geluk dat mijn man me eraan herinnert dat het geen zin heeft tijd en energie te verspillen aan datgene waar we geen controle over hebben. We steken die bruggen over als we daar aankomen.
Vermijd "Dr. Google '
Waarom rennen we voor alles naar internet voor antwoorden? Is het de angst voor het onbekende, of is het dat we de oorzaak moeten kennen en meteen moeten genezen? Hoe dan ook, niet alleen statistieken op internet kunnen eng zijn, maar ze kunnen ook onnauwkeurig zijn.
Toen ik voor het eerst online op zoek ging naar informatie over borstkanker in stadium IV, las ik dat de prognose ongeveer drie jaar is. Ik was meteen ontmoedigd. Ik las en herlas die verklaring omdat ik niet kon geloven wat ik zag.
Mijn stressniveaus gingen meteen door het dak. Ik heb kinderen en ik wil ze volwassen zien worden, ik heb plaatsen om naartoe te reizen en ik heb nog zoveel te beleven in deze gekke wereld van ons.
Hoewel deze statistieken gedeeltelijk correct waren, werd er niet vermeld dat deze statistieken ongeveer vijf jaar oud zijn. En meer mensen leven nu langer met MBC dankzij betere en meer behandelingsmogelijkheden.
Vergeet medische antwoorden over uw specifieke diagnose op internet te krijgen. Als het zo gemakkelijk was, zouden artsen hun baan verliezen.
Ieder van ons is anders - MBC is geen one-size-fits-all situatie. Google kan bijvoorbeeld goed zijn om vragen over mode te beantwoorden, maar u moet altijd met uw medisch team praten over ernstige gezondheidsaangelegenheden.
Zeg gewoon ja en accepteer hulp
Na mijn diagnose kwam mijn vriendenkring onmiddellijk in actie. Eén organiseerde een maaltijdtrein voor mij. Een andere reed me naar een aantal van mijn afspraken en een derde vriend hielp me mijn kinderen van school op te halen.
Misschien vindt u het moeilijk om hulp te aanvaarden, vooral als u gewend bent alles voor uzelf en uw gezin te doen. Maar ik leerde al snel dat de dagen van het zelf jongleren voorbij zijn.
Het leven kan vermoeiend zijn als je een gezond persoon bent, en nog meer als je in actieve behandeling bent.
Ik accepteerde en verwelkomde de hulp, omdat ik daardoor meer items op mijn takenlijst kon afvinken. Deze eenvoudige vriendelijke daden hebben echt geholpen, vooral op dagen na de chemo wanneer mijn vermoeidheid zou optreden.
Zeg ja tegen aanbiedingen van hulp die u ontvangt, of het nu gaat om uw kleintjes naar school carpoolen, een maaltijd voor uw gezin of schoonmaakdiensten. Accepteer deze aanbiedingen met dankbaarheid.
Afhalen
Er zullen zowel goede als slechte dagen zijn met MBC, en bij voorkeur zullen we meer goede dagen hebben dan slechte. Maar als we het één dag tegelijk nemen, één probleem tegelijk, kunnen we beter omgaan met metastatisch leven.
Hoewel we niet in ontkenning moeten leven, moeten we proberen de statistieken een tijdje online te vergeten, omdat ze alleen maar onnodige stress kunnen toevoegen. En terwijl we ja zeggen om te helpen van familie en vrienden, geven we onszelf waardevolle tijd om ons te concentreren en zo actief mogelijk te zijn door de dingen te doen waar we van houden.
Victoria is een thuisblijvende vrouw en moeder van twee kinderen die in Indiana wonen. Ze heeft een BA in communicatie van Purdue University. In oktober 2018 werd bij haar de diagnose MBC gesteld. Sindsdien is ze erg gepassioneerd door MBC-advocacy. In haar vrije tijd zet ze zich in voor verschillende organisaties. Ze houdt van reizen, fotografie en wijn. Ze is te vinden op Instagram @theregionandbeyond.
