Laten we eerlijk zijn: chronische pijn kan niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk slopend zijn. Je went er nooit echt aan om je elke dag vreselijk te voelen. Sinds ik mijn honden heb geadopteerd, hebben ze me enorm geholpen als het gaat om het omgaan met de effecten van mijn reumatoïde artritis (RA).
Ik had nooit gedacht dat het hebben van een huisdier zo'n belangrijk onderdeel van mijn leven zou zijn, maar het hebben van een huisdier heeft een onmetelijke impact gehad op mijn kwaliteit van leven. Hier zijn slechts enkele manieren waarop mijn honden me hebben geholpen met mijn RA om te gaan:
1. Ze zijn geweldig in knuffelen
Er is niets zo troostend als een hond naast me opkrullen, vooral als ik mezelf midden in een vreselijke uitbarsting bevind. Als ik mijn slapende hond naast me heb, verlicht ik ook mijn angst als ik naar bed ga. Mijn hond slaakt altijd een fijne zucht wanneer hij een goede plek vindt om in te slapen. Het is het schattigste ooit en het verwarmt mijn hart. Mijn andere hond gaat 's nachts graag tegen mijn rug liggen. Het is alsof ik in een hondensandwich zit.
2. Ik voel me geliefd
De liefde van een hond is onvoorwaardelijk. Ongeacht wat ik voel, hoe ik eruit zie, of ik gedoucht heb, mijn honden zullen altijd van me houden. Naar mijn mening is dit soort liefde beter dan wat je van de meeste mensen krijgt. Ik kan altijd op mijn honden vertrouwen. Hun liefde helpt me minder te focussen op mijn pijn - ik word afgeleid door alle kussen van de hond!
3. Ze houden me in beweging
Actief blijven met chronische pijn is buitengewoon moeilijk. Ik weet dat ik liever in foetushouding op mijn bank zit, bedekt met dekens. Maar een hond hebben geeft me geen keus. Zelfs op mijn slechtste dagen merk ik nog steeds dat ik korte wandelingen door het blok maak. En wandelen is niet alleen geweldig voor mijn huisdier, maar ook voor mij. Ik realiseer me niet eens dat ik aan het sporten ben. Bovendien is de vreugde die de hond krijgt als hij buiten is, besmettelijk. Als ik ze blij zie kwispelen, voel ik me ook gelukkig.
Zo ziet een dag met RA eruit »
4. Ze zijn altijd blij me te zien
Deel op Pinterest
Thuiskomen van doktersafspraken kan emotioneel of mentaal vermoeiend zijn. Er gaat niets boven het openen van die keukendeur voor een hond die opgewonden is om mij te zien! Ze doen alsof ik al jaren weg ben en de vreugde die ze uiten, kan de uitkomst van mijn dag echt veranderen.
5. Ze zijn ook geweldige luisteraars … Nee, echt waar
Ik merk vaak dat ik gesprekken heb met mijn hond. Hij zit daar maar en luistert. Als ik huil, likt hij de tranen van mijn gezicht. Het lijkt erop dat hij er altijd voor me is, wat er ook gebeurt. Echt mijn beste vriend. Zelfs als ik de woorden niet spreek, lijkt hij te weten wanneer ik hem het hardst nodig heb.
6. Ze houden me sociaal
Het kan behoorlijk deprimerend worden als je chronische pijn hebt, vooral als je niet meer kunt werken. Je kunt een kluizenaar worden als je het gevoel hebt dat je je doel bent kwijtgeraakt.
Ik verloor echt mijn identiteit toen ik stopte met haar doen en mijn salon verkocht. Maar sinds ik mijn honden heb, ga ik meer uit. Nu merk ik dat ik parken onderzoek met mijn beste vriend. We gaan vaak naar dit hondenpark in de buitenwijken waar alles omheind is. We ontmoeten nieuwe mensen en hebben nieuwe vrienden gemaakt, zelfs enkelen die ook RA hebben.
Ik weet dat ik de neiging heb om in mijn schelpje te kruipen, maar naar hondenparken gaan en zelfs lessen over hondensocialisatie kunnen een geweldige manier zijn om nieuwe mensen te ontmoeten en mijn huisdier te socialiseren, waardoor we allebei een deel van de wereld daarbuiten blijven.
7. Ze maken me aan het lachen
Hondenpersoonlijkheden kunnen zo maf zijn. Ik kan niet anders dan lachen om sommige dingen die ze dagelijks doen. Een van mijn honden gromt naar de tv als er een dier op zit. De andere gooit graag haar rubberen ballen in de lucht, keer op keer.
Een hond kan je op zoveel verschillende manieren gelukkig maken. Wie kan er aandacht besteden aan pijn als je zo druk lacht?
Als u RA heeft, kunt u niet leven zonder … »
8. Ze houden me bezig
Een hond kan iemand mentaal bezig houden. Als je een metgezel hebt, ben je niet zo gefocust op je ziekte of de pijn.
Ik weet dat mijn geest behoorlijk druk is gebleven sinds ik beide honden heb gekregen. Door ze te baden, te voeren, met ze te spelen, met ze tv te kijken en zelfs met ze mee te gaan, houd ik mijn andere, minder prettige gedachten op een afstand. Het is fijn om niet vast te zitten in mijn eigen hoofd.
Een nieuwe kijk vormen
Ik voelde me echt verloren toen ik voor het eerst de diagnose RA kreeg. Maar toen deze twee vachtbabys in mijn leven kwamen, werd het zoveel beter voor mij, mentaal en fysiek. Ik kijk uit naar onze weekenden in het hondenpark, om te socializen met andere hondenbezitters en naar buiten te gaan. Hoewel ik bijna nooit had verwacht één hond in mijn leven te hebben, laat staan twee, kan ik me geen dag zonder hen voorstellen.
In 2010 werd bij Gina Mara de diagnose RA gesteld. Ze houdt van hockey en levert een bijdrage aan CreakyJoints. Maak contact met haar op Twitter @ginasabres.
