Borsten. Borsten. Kannen. Je borst. De dames. Hoe je ze ook noemt, je hebt sinds je tienerjaren bij ze gewoond en het was tot nu toe een behoorlijk status-quo. Natuurlijk fluctueren ze rond uw maandelijks - ze worden iets groter of gevoeliger. Maar doe je gordel om, want makin 'baby's maken ze heel anders.
Voordat de baby arriveert
Borstveranderingen zijn een van de eerste tekenen van zwangerschap. Allerlei hormonen beginnen met tapdansen, waarbij oestrogeen en progesteron het voortouw nemen. Achy, gevoelig, tintelend: check, check, check.
Het is omdat die hormonen ervoor zorgen dat je melkkanalen vertakken en lobben - die longblaasjes bevatten, je kleine melkproductie-fabrieken - bloeien. Prolactine is ondertussen net als de maestro en gaat overdrive om het tempo in te stellen en de melkproductie vast te stellen (uw prolactinespiegels zullen op uw uitgerekende datum tot 20 keer hoger zijn dan normaal). Tegen ongeveer zes maanden zijn de borsten volledig in staat melk te produceren.
Nadat de baby is geboren
In tegenstelling tot wat velen van ons aannemen, haast je melk niet zodra je baby geboren is. Je hebt eerder een kleine hoeveelheid biest, waar de term 'vloeibaar goud' naar verwijst. Het is dik, geel en een ongelooflijke zalf voor je kleintje, en versterkt zijn immuunsysteem voor het leven. Pas op dag drie (meestal) ballon je borsten met melk.
Het is wild en kan overweldigend zijn - vooral voor ouders die voor het eerst geboren worden. U denkt misschien WTLF als uw borsten strak worden en uw tepelhof een donkerdere buitenring ontwikkelt (bulls-eye, baby!). Diep inademen. Je melk zal binnen een dag of twee weer tot rust komen, en twee weken na de bevalling, als je ervoor kiest om borstvoeding te geven, zal je productie normaliseren en kom je in een groef.
Mogelijk ziet u kleine verhoogde bultjes op uw tepelhof. Of je had ze altijd al kunnen hebben en ze zijn meer uitgesproken geworden. Dat zijn Montgomery-knobbeltjes, en ze zijn cool - ze zijn er om de borst te smeren en ziektekiemen weg te houden. Geen gedoe met ze! Uw aderen zijn mogelijk ook zichtbaarder door een verhoogd bloedvolume.
Borstomvang heeft niets te maken met uw vermogen om melk te maken of borstvoeding te geven. Ik zal echter zeggen dat de vorm van de tepel - bijzonder plat, omgekeerd of zeer prominent - de grendel kan beïnvloeden.
Als u zich zorgen maakt of vragen heeft over borstvoeding, of als de baby niet binnen twee weken na hun geboorte aankomt (voor een voldragen baby), neem dan contact op met een lactatiekundige of een door de International Board gecertificeerde lactatiekundige. Naar mijn mening is dit het beste geld dat u ooit zult uitgeven.
Ik wou dat het standaard postpartumzorg was om deze ondersteuning te hebben - zoals in veel andere landen - want zoals ik mijn klanten vertel: niets van dit alles is aangeboren. Het is allemaal geleerd.
Tepels veranderen ook
Tepels worden snel harder tijdens het geven van borstvoeding, maar ze hebben nog steeds alle mogelijke TLC nodig. Advies is net zo talrijk als striae na de bevalling, dus ik zal dit simpel houden:
- Geef je borsten de tijd om aan de lucht te drogen na het geven van borstvoeding. Vocht is de vijand!
- Gebruik geen zeep op je tepels onder de douche. Het kan ze ontdoen van natuurlijke smeeroliën en ze te veel uitdrogen.
- Vermijd nauwsluitende beha's. Ze kunnen tepelpijn of schuren veroorzaken en mogelijk verstopte kanalen.
- Zorg er bij het gebruik van borstschilden (handig voor mensen met een overactieve afknapper) voor dat u ze regelmatig vervangt. Het herhaalt zich: vocht is de vijand!
Als u last krijgt van borstvoeding (of kolven), wrijf dan voorzichtig een beetje olijfolie op elke tepel. Laat aan de lucht drogen. Je zult versteld staan hoe nuttig het kan zijn - en je loopt niet het risico op een allergische reactie, zoals sommige mensen kunnen hebben met crèmes op basis van lanoline.
Wanneer moet u uw zorgverlener bellen?
Het volgende kan tekenen zijn van spruw:
- pijn in je borst schieten
- jeukende, schilferende, blaren of gebarsten tepels
- aanhoudende tepelpijn
Dit kunnen tekenen zijn van mastitis:
- griepachtige symptomen
- koorts
- misselijkheid of braken
- een harde bult, rode vlekken of gele afscheiding (nadat de volwassen melk is ingetrokken)
De sprong van seksueel naar functioneel
Naast fysieke veranderingen, is er nog een die we moeten aanpakken: je borsten verschuiven van seksueel naar functioneel. Het kan raar, frustrerend en / of intens zijn voor jou en je partner. (Overlevenden van seksueel trauma of misbruik hebben unieke behoeften en ik moedig u aan om vooraf professionele ondersteuning te zoeken.)
Net als je zwangere buik gaan je borsten een eigen leven leiden als ze borstvoeding geven. Je wordt gefocust op melkaanvoer, klink, tepelverzorging en voederschema's. Het is beslist onsexy en allesverslindend, en 100 procent waard van hart tot hart met je partner.
En maak je geen zorgen, je zult snel weer een seksuele fase bereiken, maar geef jezelf tijd.
Veranderingen nadat de borstvoeding is beëindigd
Twee woorden: Sag-gy. Sorry vriend. Het is waar. Technisch gezien is zwangerschap de schuld, en geeft borstvoeding het samen. Groter wordend, dichter worden met melkkanalen - deze veranderingen doen een aantal op het bind- en vetweefsel, waardoor ze losser en dunner worden, wat de vorm en textuur van de borst kan beïnvloeden.
Hoe uw borsten precies veranderen, is gebaseerd op uw genetica, leeftijd, lichaamssamenstelling en eerdere zwangerschappen.
Ik ken een aantal postpartumouders van wie de borsten groter bleven of teruggeklapt waren tot de maat van voor de baby, sommigen die een cupmaat verloren, en anderen die het gevoel hadden dat ze gewoon in de wind zwaaiden, als twee versleten tennisballen die in een paar sokken bungelen.
Moed scheppen. Daarom zijn beha's met beugels uitgevonden.
Deel op Pinterest
Mandy Major is een mama, journalist, gecertificeerd postpartum doula PCD (DONA) en de oprichter van Motherbaby Network, een online community voor ondersteuning in het vierde trimester. Volg haar @motherbabynetwork.
