Slaaptraining Van Een Peuter: Methoden Om Te Proberen, Overgangstips, Dutjes

Inhoudsopgave:

Slaaptraining Van Een Peuter: Methoden Om Te Proberen, Overgangstips, Dutjes
Slaaptraining Van Een Peuter: Methoden Om Te Proberen, Overgangstips, Dutjes

Video: Slaaptraining Van Een Peuter: Methoden Om Te Proberen, Overgangstips, Dutjes

Video: Slaaptraining Van Een Peuter: Methoden Om Te Proberen, Overgangstips, Dutjes
Video: Tips: Zo los jij SLAAPPROBLEMEN op - Psycholoog Najla 2024, Mei
Anonim

Slijten de slaapgewoonten van uw peuter u? Veel ouders hebben in uw schoenen gestaan en weten precies hoe u zich voelt. Maak je geen zorgen, ook dit gaat voorbij. Maar de vraag van een miljoen dollar is, wanneer?

Zelfs als uw kind als kind een "goede" slaper was, zult u merken dat, als ze eenmaal in de peutertijd zijn gekomen, slaap het laatste is waar ze aan denken. Hoewel er geen eenvoudige verklaring voor deze verandering is, zijn er verschillende methoden om uw peuter te helpen bij het slapen.

Slaaptrainingsmethoden voor peuters

Stel je voor hoe gemakkelijk slaaptraining zou zijn als één universele methode voor elk kind zou werken. Maar we leven natuurlijk niet in een perfecte wereld. En net als elk ander aspect van ouderschap, werkt geen enkele methode voor elk kind.

Dus als u wilt dat uw peuter slaapt, moet u mogelijk met verschillende methoden experimenteren totdat u er een vindt die geschikt is voor uw kind en uw gezin.

Vervagende methode

Als je een peuter hebt die gewend is om vastgehouden of in slaap te vallen, kun je een vervagende methode overwegen die vergelijkbaar is met de ophaalmethode voor slaaptraining, die het meest geschikt is voor baby's.

Van een schootslaper naar een bedslaper gaan kan een grote overgang zijn, dus als je de kalkoen de nachtelijke knuffelsessies van je kind die ze gebruiken om in slaap te vallen, wegneemt, kan dat meer zijn dan ze kunnen verdragen.

De vervagingsmethode die we hieronder beschrijven (er zijn een paar variaties) geeft uw kind de knuffels en knuffels die het nodig heeft, terwijl het zich geleidelijk kan aanpassen aan het zelf in slaap vallen.

Leg uw kind in hun wieg of bed terwijl ze wakker maar slaperig zijn en verlaat de kamer en sluit de deur achter u. Als je peuter zich druk maakt, ga dan niet meteen de kamer weer in. Wacht ongeveer vijf minuten en ga alleen naar binnen als het huilen doorgaat.

Als je weer binnen moet komen, kalmeer je peuter dan door over zijn rug te wrijven totdat ze kalmeren - en verlaat dan de kamer.

Als je peuter weer huilt, herhaal je het proces. Ga door met deze methode totdat uw kind in slaap valt.

Als je peuter al in een bed slaapt en je de kamer binnenkomt om ze uit hun bed te vinden, moet je ze oppakken om ze weer in te stoppen. Een snelle knuffel en knuffel in je armen kan ze geruststellen ze hebben het nodig, maar eindig ze met kalmeren terwijl ze in hun bed liggen. Maak dan een sierlijke exit.

Dit kan een paar nachten aanhouden, maar geef niet op. De vervagingsmethode leert je peuter hoe hij zichzelf kan kalmeren, en ze zullen uiteindelijk met weinig of geen gedoe in slaap vallen.

Cry it out-methode

De 'huil het uit'-methode is begrijpelijkerwijs geen favoriet bij sommige ouders. Serieus, wie wil hun kind een uur of langer horen schreeuwen en huilen?

Dit is een geweldig alternatief voor de vervagingsmethode, die mogelijk niet werkt voor een vastberaden kind. Als je de kamer van je kind binnenkomt om hem knuffels en geruststelling te geven, is dat misschien alle aandacht die ze nodig hebben om de hele nacht drukte te maken. Omdat ze uiteindelijk weten dat je de kamer binnen blijft komen.

Met de Cry It Out-methode kom je niet meer de kamer binnen, hoeveel ze ook huilen. In plaats daarvan steek je alleen je hoofd in de deuropening om te zeggen: 'Je bent oké, ik hou van je.'

Enkele variaties op deze methode zijn onder meer het terugkeren met vaste intervallen of het geleidelijk verlengen van de tijd tussen vertrek en terugkeer om uw kind gerust te stellen.

Er is geen suikerlaag over hoe ruw het is om ze te horen huilen, maar het zal waarschijnlijk sneller werken dan de vervagingsmethode. De waarheid is dat de meest slaapbestendige peuters urenlang kunnen huilen of schreeuwen. Maar voor deze aanpak om te werken, kun je niet toegeven, anders leren ze dat langer en harder huilen is hoe ze kunnen krijgen wat ze willen.

Camp it out-methode

Moet u een peuter van uw bed naar zijn eigen bed verplaatsen? Een benadering is om uw kind in zijn eigen bed te leggen en vervolgens een paar nachten op hun kamer te kamperen op een luchtbed.

Als je peuter eenmaal comfortabel in zijn bed ligt, ga dan over op een stoel bij zijn bed en verlaat de kamer zodra hij in slaap valt. Ga een paar nachten in de stoel zitten en leg op de derde nacht je kind in bed en verlaat de kamer.

Als uw kind zich druk maakt, wacht dan vijf minuten om te zien of ze in slaap vallen voordat u uw hoofd in de kamer laat vallen en geruststelling geeft (elementen van de vervaging lenen en uitroepen).

Hoe verander je een peuter van een wieg naar een bed?

Je bent misschien opgewonden om je peuter over te brengen naar een groot kinderbed, maar zijn ze dat?

Eerlijk gezegd is er geen magisch nummer om deze overgang te maken. Het hangt echt af van uw kind, maar het kan plaatsvinden tussen 1 1/2 en 3 1/2 jaar.

Tekenen dat het tijd is, is onder meer dat uw kind leert hoe hij uit zijn wieg kan klimmen, of dat uw peuter volledig zindelijk wordt en toegang tot de badkamer nodig heeft.

Weet gewoon dat er een kans is dat uw kind niet de hele nacht in bed blijft liggen. Ze vinden misschien hun weg naar uw kamer, onderbreken uw slaap of komen in wie-weet-wat voor soort kattenkwaad in huis.

Hier zijn een paar tips om de overgang voor jullie beiden gemakkelijker te maken:

  • Houd een vertrouwde, comfortabele omgeving. Plaats het peuterbed op dezelfde plek als de wieg en vecht tegen de drang om de kamer opnieuw in te richten.
  • Overweldig uw kind niet met te veel verandering tegelijk. Als uw kind zindelijk is, naar de kleuterschool gaat of een nieuw broertje of zusje verwacht, stelt u de overgang uit en laat u ze per mijlpaal doorlopen.
  • Gebruik positieve bekrachtiging. Om niet te worden verward met omkoping, kunt u een beloningssysteem opzetten om uw peuter aan te moedigen in bed te blijven. De beloning kan een goedkoop speelgoed, stickers of zelfs een koekje zijn.

Houd er rekening mee dat als uw kind eenmaal in een peuterbed ligt, ze zonder toezicht in hun kamer of de rest van uw huis kunnen zijn. Met dat in gedachten is het een goed idee om uw babyroof opnieuw te controleren.

Als u bijvoorbeeld uitstelgedrag heeft over het vastschroeven van boekenplanken, dressoirs en andere dingen die uw kind in de verleiding kan brengen om te klimmen, is dit misschien een goed moment om die taken op uw takenlijst te plaatsen.

Maak een bedtijdroutine om peuters te helpen slapen

Je peuter is een gewoontedier. En net zoals volwassenen vasthouden aan een routine, zullen kinderen hetzelfde doen. Een onderdeel van consistent zijn is een voorspelbare nachtelijke routine die ongeveer 30 tot 60 minuten voor het slapengaan begint.

Als je nog geen bedtijdroutine hebt ingesteld in de kindertijd, zijn hier enkele activiteiten die je misschien nu wilt toevoegen aan de bedtijdroutine van je peuter:

  • Neem een nachtbad. Het warme water kan uw peuter kalmeren en ontspannen, en bereidt zijn lichaam en geest voor op het slapen.
  • Leg ze na het baden in hun pyjama en poets hun tanden. Als je zindelijk bent of als ze geen luiers meer hebben, laat ze dan ook naar de wc gaan.
  • Heb stille tijd. "After bath time" is geen speeltijd. Rondrennen kan je peuter stimuleren, waardoor het moeilijker wordt om in slaap te vallen. Stel een rustperiode in voordat u naar bed gaat zonder televisie of elektronische apparaten. Overweeg in plaats daarvan samen een puzzel te maken, boeken te lezen, babypoppen of knuffels naar bed te brengen of een andere rustige activiteit.
  • Dim de lichten om de melatonineproductie te stimuleren.
  • Overweeg om op de achtergrond witte ruis op te zetten, zoals het geluid van krekels, regen of een waterval, als het je kind lijkt te helpen slapen.
  • Creëer een comfortabele slaapomgeving. Sluit de gordijnen en houd de kamer op een aangename temperatuur.
  • Lees een verhaaltje voor het slapengaan, zing een kalm liedje of doe een andere rustgevende activiteit voordat je je peuter instopt.

De belangrijkste dingen bij een bedtijdroutine voor peuters zijn consistentie en het vermijden van overstimulatie. Voeg alleen dingen toe die u elke avond realistisch kunt doen en die een andere verzorger ook kan doen.

Dutje tijd slaaptraining tips

Je weet wat er met peuters gebeurt als ze niet genoeg slaap krijgen - chagrijnigheid, driftbuien, dwaasheden en alles daartussenin.

Dutjes kunnen je beide gezond verstand behouden, maar als je peuter er niet van houdt om 's nachts te gaan slapen, kunnen ze ook overdag resistent zijn tegen slapen.

De bovenstaande methoden en routines kunnen op elk moment van de dag werken, maar hier zijn een paar bonustips om uw kind te slim af te zijn:

  • Plan een energetische activiteit een tijdje voor het dutje. Je kind zal zo moe zijn dat hij flauwvalt na het eten van de lunch. Houd deze routine aan en dutjes na de lunch worden een tweede natuur.
  • Plan elke dag dutjes in voor dezelfde tijd. Nogmaals, het draait allemaal om consistentie en een voorspelbaar schema. Als uw peuter doordeweeks een dutje doet op een dagopvang of kleuterschool, probeer hem dan tijdens het weekend thuis op hetzelfde dutje te houden.
  • Plan dutjes eerder in de middag. Als uw peuter laat in de middag een dutje doet, zijn ze misschien niet slaperig voor het slapengaan.

Zodra uw kind 's nachts 11 tot 12 uur begint te slapen (ja, dat is mogelijk), heeft het misschien geen dutje meer nodig. Je middagpauze opgeven kan moeilijk zijn, maar de beloning kan een gemakkelijkere avond bedtijd zijn. Je kunt de dutjestijd ook verschuiven naar de stille tijd, waardoor je peuter en jij kunnen opladen.

Problemen met het slapen van peuters oplossen

Kunt u uw peuter nog steeds niet laten slapen? Denk na over mogelijke redenen voor het verzet. In sommige gevallen is het misschien zo simpel als een praatje met uw peuter om erachter te komen wat hem bezighoudt.

Kunnen ze bang zijn in het donker? Als dat zo is, kan het een oplossing zijn om een ganglamp aan te houden of een nachtlampje te gebruiken. Hoewel de meeste kinderen tot 2 jaar niet over de taalvaardigheden beschikken om bang te zijn voor schaduwen, kun je je oudere peuter vragen om alles in de kamer aan te geven waar hij last van heeft. Soms kan het verplaatsen van sommige items in de kamer om schaduwen te elimineren, helpen om nachtelijke angsten te elimineren.

Het is ook mogelijk dat u uw peuter te vroeg of te laat in bed legt. Maak later bedtijd met 30 minuten of een uur, wanneer ze eerder slaperig zijn. Of als u voor hun normale bedtijd vermoeide tekenen opmerkt, of als ze onlangs hun dutje hebben opgegeven, overweeg dan om naar bed te gaan 30 minuten tot een uur eerder.

Wanneer een professional bezoeken?

Soms zijn slaapproblemen te groot voor ouders om op te lossen. Dan wilt u misschien met de kinderarts van uw kind praten of externe hulp zoeken bij een slaapconsulent.

Een specialist kan veel slaapproblemen bij kinderen aanpakken, waaronder:

  • te vroeg wakker worden
  • overgang van een wieg naar bed
  • samen slapen
  • kind slaapstoornissen

Het nadeel is dat consulten niet goedkoop zijn en dat u er misschien honderden of duizenden uitgeeft voor een overnachting en nazorg.

Als u een slaapconsulent overweegt, praat dan eerst met de kinderarts van uw kind. Mogelijk kunnen zij advies of een verwijzing geven. Het is ook een goed idee om bij uw zorgverzekeraar na te gaan of deze voordelen biedt voor slaapconsulenten voor kinderen.

U kunt ook aan de slaapadviseur vragen of ze een glijdende loonschaal hebben of dat ze een scala aan diensten aanbieden. Mogelijk hebt u alleen een telefonisch consult nodig, dat goedkoper is dan een overnachting of een huisbezoek.

De afhaalmaaltijd

Slaaptraining is misschien niet eenvoudig. Sommige kinderen zullen zich verzetten en een aanval krijgen, terwijl anderen zich vrij snel aanpassen. Er is geen manier om te weten aan welk eind van het spectrum uw kind zal zitten totdat u begint. De truc is consistentie en natuurlijk vasthouden aan een methode voor meer dan één nacht.

Aanbevolen: