Darmkanker is de derde meest gediagnosticeerde kanker in de Verenigde Staten voor mannen en vrouwen.
Maar de laatste jaren tonen nieuwe ontwikkelingen in vroege detectie en behandeling van dikkedarmkanker (ook wel darmkanker genoemd) een veelbelovende toekomst voor patiënten en hun families.
Experts geven een overzicht van waar u naar uit kunt kijken op het gebied van de behandeling van dikkedarmkanker.
Vroegtijdige opsporing
Het sterftecijfer van dikkedarmkanker daalt al tientallen jaren, volgens de American Cancer Society. Naast nieuwe en verbeterde behandelingen van darmkanker, is vroege opsporing een belangrijke reden hiervoor.
Gemetastaseerde darmkanker in een laat stadium, of kanker die zich naar andere delen van het lichaam verspreidt, is veel moeilijker te behandelen.
Mensen met een diagnose van stadium 4-kanker hebben een relatieve overlevingskans van 5 jaar van ongeveer 14 procent, wat betekent dat 14 van de 100 mensen met stadium 4-darmkanker na 5 jaar nog in leven zijn.
Ter vergelijking: mensen met stadium 1-kanker hebben een relatieve overlevingskans van 5 jaar van ongeveer 90 procent.
Er zijn tegenwoordig een aantal tests beschikbaar die kunnen helpen bij het opsporen van vroege tekenen van darmkanker of zelfs een aanleg om het te ontwikkelen.
Routinematige screening
Routineonderzoeken, waaronder colonoscopieën, zijn essentieel bij het opsporen van darmkanker in een vroeg stadium. Over het algemeen wordt aanbevolen dat u uw eerste colonoscopie op 50-jarige leeftijd en daarna om de 10 jaar krijgt.
Maar als u een familiegeschiedenis van darmkanker heeft of andere tekenen die erop duiden dat er een hoger risico op is, kan uw arts u aanraden om vanaf jongere leeftijd vaker te screenen.
Darmkankeronderzoeken zijn belangrijk omdat ze artsen in staat stellen in uw dikke darm te kijken om te zien hoe de zaken ervoor staan.
Als uw arts bijvoorbeeld poliepen of abnormale gezwellen in uw dikke darm ziet, kunnen ze deze verwijderen en u nauwlettend volgen om er zeker van te zijn dat eventuele poliepen die u heeft niet kanker zijn.
Als het weefsel al kanker is, is er een grotere kans om de groei van kanker te stoppen voordat het uitgezaaid wordt.
Naast een colonoscopie heeft u mogelijk andere screeningstests nodig, waaronder:
- virtuele colonoscopie
- flexibele sigmoïdoscopie
- fecaal occult bloedonderzoek
- fecale immunochemische test
DNA-testen
Ongeveer 5 tot 10 procent van de gevallen van darmkanker is het resultaat van een genetische mutatie die van ouders op kinderen is overgedragen.
Er is DNA-onderzoek beschikbaar dat artsen kan helpen te achterhalen of u een hoger risico heeft om darmkanker te krijgen.
Deze test omvat het nemen van een weefselmonster uit uw bloed of een poliep, of van een tumor als u al een diagnose van colonkanker heeft gekregen.
Minimaal invasieve chirurgie
Chirurgische technieken zijn zich de afgelopen decennia blijven ontwikkelen voor behandelingen van darmkanker, omdat chirurgen nieuwe methoden hebben ontwikkeld en meer hebben geleerd over wat te verwijderen.
Onderzoek suggereert bijvoorbeeld dat het verwijderen van voldoende lymfeklieren tijdens een operatie aan dikkedarmkanker de kans op een succesvol resultaat vergroot.
Recente ontwikkelingen in minimaal invasieve chirurgie om poliepen of kankerweefsel te verwijderen, zorgen ervoor dat patiënten minder pijn en een kortere herstelperiode ervaren, terwijl chirurgen meer precisie genieten.
Laparoscopische chirurgie is een voorbeeld: uw chirurg maakt een paar kleine incisies in uw buik waardoor hij een kleine camera en chirurgische instrumenten inbrengt.
Tegenwoordig wordt robotchirurgie zelfs gebruikt voor colorectale kankerchirurgie. Het omvat het gebruik van robotarmen om de operatie uit te voeren. Deze nieuwe techniek wordt nog steeds onderzocht op doeltreffendheid.
"Veel patiënten gaan nu binnen 1 of 2 dagen naar huis, vergeleken met 5 tot 10 dagen 20 jaar geleden [met minimaal invasieve chirurgie]", zegt Dr. Conor Delaney, voorzitter van het Digestive Disease and Surgery Institute in Cleveland Clinic.
"Er zijn geen nadelen, maar voor deze minimaal invasieve operatie is een deskundige chirurg en een goed opgeleid chirurgisch team nodig", zegt hij.
Gerichte therapie
De afgelopen jaren is gerichte therapie gebruikt samen met of in plaats van chemotherapie.
In tegenstelling tot chemomedicijnen, die zowel kankerachtig weefsel als gezond omringend weefsel vernietigen, behandelen gerichte therapie-medicijnen alleen kankercellen.
Bovendien zijn ze meestal gereserveerd voor mensen met gevorderde darmkanker.
Onderzoekers bestuderen nog steeds de voordelen van gerichte therapiemedicijnen, omdat ze niet voor iedereen goed werken. Ze kunnen ook erg duur zijn en hun eigen reeks bijwerkingen veroorzaken.
Uw kankerteam moet met u praten over de mogelijke voor- en nadelen van het gebruik van gerichte therapiemedicijnen. Degenen die tegenwoordig veel worden gebruikt, zijn onder meer:
- bevacizumab (Avastin)
- cetuximab (Erbitux)
- panitumumab (Vectibix)
- ramucirumab (Cyramza)
- regorafenib (Stivarga)
- ziv-aflibercept (Zaltrap)
Immunotherapie
Misschien is de meest recente innovatie in de behandeling van darmkanker immunotherapie, die het immuunsysteem van uw lichaam gebruikt om kanker te bestrijden.
Er wordt bijvoorbeeld een vaccin tegen darmkanker ontwikkeld om de reactie van het immuunsysteem op kanker te stimuleren. Maar de meeste immunotherapieën voor darmkanker bevinden zich nog in klinische onderzoeken.
En wat betreft de toekomst van de behandeling van darmkanker, zegt dr. Michael Kane, medisch directeur van Community Oncology for Atlantic Health System en oprichter van Atlantic Medical Oncology, dat er nog veel meer werk te doen is, maar de toekomst ziet er veelbelovend uit.
"De sequentiebepaling van het menselijk genoom begint veelbelovend te zijn bij eerdere diagnose en meer gerichte behandeling van vele soorten maligniteiten, waaronder darmkanker", zegt Kane.
Volgens Kane is er ook potentieel in het gebruik van kiembaan genetische tests om het aantal eerdere diagnoses te verhogen en daardoor de genezingspercentages te verbeteren.
Dit type testen wordt uitgevoerd op niet-kankerachtige cellen om te zien of iemand een genmutatie heeft die het risico op het ontwikkelen van kanker of andere ziekten kan verhogen.
Bovendien zegt Kane dat verbeteringen in behandelmethoden de resultaten van de behandeling helpen maximaliseren en bijwerkingen minimaliseren.
"Next-generation sequencing van colon- en rectumtumoren belooft het vermogen om een individuele patiënt te matchen met een specifieke 'cocktail' van behandeling die kan leiden tot een verbeterde werkzaamheid en het minimaliseren van ongewenste toxiciteiten," zegt Kane.
Kane benadrukt dat we de ontwikkeling van meer complementaire geneeskundeonderzoeken moeten aanmoedigen om de behandelmethoden uit te breiden.
