Hard geluid, vooral als het onverwacht is, kan voor iedereen onaangenaam of schokkend zijn. Als je fonofobie hebt, kan je angst voor hard geluid overweldigend zijn, waardoor je in paniek raakt en extreem angstig wordt.
Angst voor hard geluid wordt fonofobie, sonofobie of ligyrofobie genoemd. Deze aandoening wordt niet veroorzaakt door gehoorverlies of een andere vorm van gehoorstoornis.
Phonophobia is een specifieke fobie. Specifieke fobieën zijn een extreme, irrationele angst voor situaties of objecten die die intense reactie niet rechtvaardigen.
Zoals alle fobieën is fonofobie een behandelbare angststoornis. Het wordt gekenmerkt door een overweldigende angst voor hard geluid.
Een persoon met deze aandoening kan diep van streek zijn over een hard geluid waarvan ze weten dat het eraan komt, evenals door een onverwacht hard geluid.
Wanneer is angst voor harde geluiden een fobie?
Luide geluiden kunnen onaangenaam en ongemakkelijk zijn. Zeldzaam is de persoon die geniet van een onophoudelijk autoalarm of een gierende ambulancesirene. Sommige harde geluiden, zoals die van vuurwerk, worden mogelijk gemakkelijker verdragen omdat ze worden geassocieerd met aangename dingen. Dit zijn ervaringen waar de meeste mensen zich mee kunnen identificeren.
Als u echter fonofobie heeft, zult u een zeer intense reactie ervaren op elk type hard geluid, ongeacht de associatie of oorzaak.
Mensen met deze aandoening voelen diepe stress en angst wanneer ze anticiperen op hard geluid. Ze hebben ook extreme reacties op harde geluiden, zodra ze zich voordoen.
Zijn er andere omstandigheden die geluiden ongemakkelijk maken?
Fonofobie verschilt van andere aandoeningen die als symptoom onaangenaam klinken. Deze omvatten:
- Hyperacusis. Deze aandoening is geen fobie. Het is eerder een gehoorstoornis die ervoor zorgt dat geluiden harder aanvoelen dan ze in werkelijkheid zijn. Hyperacusis heeft een aantal oorzaken, waaronder hersenletsel, de ziekte van Lyme en posttraumatische stressstoornis (PTSS).
- Misofonie. Deze aandoening is emotioneel van aard, maar is geen fobie. Mensen met misofonie hebben intense, emotionele reacties, zoals haat of paniek, op een specifiek geluid, zoals een druipende kraan of een persoon die snurkt. Het geluid hoeft niet hard te zijn om dit effect te produceren.
Wat zijn de symptomen?
De symptomen van fonofobie kunnen het moeilijk maken om te genieten van dagelijkse activiteiten en het dagelijks leven. Een persoon met deze aandoening kan deze symptomen ervaren in afwachting van hard geluid, terwijl het optreedt, of daarna. Ze bevatten:
- ongerustheid
- angst
- in het zweet breken
- kortademigheid
- kloppend hart of verhoogde hartslag
- pijn op de borst
- duizeligheid
- duizeligheid
- misselijkheid
- flauwvallen
Zijn de symptomen bij kinderen anders?
Alle soorten fobieën kunnen voorkomen bij kinderen, maar ook bij volwassenen. Als uw kind ernstig reageert op hard geluid, kan het zien van een audioloog u helpen bepalen of ze fonofobie of een auditieve aandoening zoals hyperacusis hebben.
De symptomen van beide aandoeningen kunnen bij kinderen op elkaar lijken. Uw kind kan erg van streek raken door geluiden die u niet overdreven hard lijken. Ze kunnen hun oren bedekken, bang worden of proberen weg te komen van het geluid.
Is angst voor harde geluiden gerelateerd aan autisme?
Mensen met een autismespectrumstoornis (ASS) hebben soms angst voor harde geluiden. Deze reactie kan worden veroorzaakt door verschillende onderliggende factoren, waaronder verhoogde angst, sensorische gevoeligheid of beide.
Kinderen en volwassenen met ASS kunnen angst ervaren in afwachting van een hard geluid dat ze associëren met een onaangename gebeurtenis.
Mensen met sensorische problemen kunnen overgevoelig zijn voor geluid, waardoor ze dingen veel luider horen dan ze in werkelijkheid zijn. Het is bekend dat kinderen met ASS het geluid van regendruppels vergelijken met kogels.
Bovendien zijn er aanwijzingen dat alle soorten fobieën veel voorkomen bij degenen in het spectrum.
Wat veroorzaakt angst voor harde geluiden?
Fonofobie is een psychische aandoening die zich op elke leeftijd kan manifesteren. Zoals alle specifieke fobieën, is de exacte oorzaak niet volledig begrepen.
Het kan worden veroorzaakt door genetische factoren. Mensen met een familiegeschiedenis met angststoornissen zijn mogelijk vatbaarder voor deze aandoening.
Fonofobie kan ook worden veroorzaakt door externe factoren, zoals een geschiedenis van langdurig trauma bij kinderen of een enkel traumatisch incident. Bij autistische kinderen en bij sommige andere kinderen lijkt de traumatische gebeurtenis misschien extreem, maar is dat niet zo. Bijvoorbeeld, plotseling iedereen hardop horen schreeuwen op een verjaardagsfeestje.
Is angst voor harde geluiden een onderdeel van andere omstandigheden?
In sommige gevallen kan fonofobie ook een symptoom zijn van een andere aandoening. Deze omvatten:
- migraine hoofdpijn
- Syndroom van Kleine-Levin
- traumatische hersenschade
Hoe wordt de angst voor harde geluiden gediagnosticeerd?
Als uw angst voor harde geluiden uw vermogen om te functioneren of van het leven te genieten verstoort, kan een arts, zoals een therapeut, u helpen.
Uw arts zal uw toestand diagnosticeren door u vragen te stellen over uw symptomen en triggers. Uw medische, sociale en psychologische geschiedenis wordt besproken.
Om te bepalen of u een specifieke fobie heeft, zal uw arts de diagnostische criteria gebruiken die zijn vastgesteld in de nieuwe editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5).
Hoe wordt angst voor harde geluiden behandeld?
Er zijn verschillende soorten therapie die worden gebruikt om fobieën te behandelen. Angst voor hard geluid kan worden behandeld door:
- Blootstellingstherapie (systematische desensibilisatie). Dit is een vorm van psychotherapie (gesprekstherapie). Het maakt gebruik van geleide en herhaalde blootstelling aan de bron van je angst. Blootstellingstherapie kan op individuele basis of in groepen worden gedaan. Het kan zeer effectief zijn voor de behandeling van alle soorten specifieke fobieën.
- Cognitieve gedragstherapie (CBT). Dit is een vorm van psychotherapie die ook zeer effectief is voor de behandeling van specifieke fobie. Het gebruikt enkele elementen van blootstellingstherapie, gecombineerd met technieken die u helpen negatieve gedachten en gedragingen te veranderen.
- Ontspanningstechnieken. Activiteiten zoals meditatie kunnen ook helpen, vooral in combinatie met andere behandelingen.
Therapie met een professional in de geestelijke gezondheidszorg is meestal voldoende om mensen met fonofobie te helpen. Soms worden medicijnen voorgeschreven in combinatie met (of in plaats van) psychotherapie. Deze omvatten medicijnen tegen angst en bètablokkers die de symptomen van paniekaanvallen helpen verminderen.
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor mensen met angst voor harde geluiden?
Als je erkent dat je fonofobie hebt, heb je al de eerste stap gezet om het te overwinnen. Phonophobia is een zeer behandelbare aandoening. Het zal van uw kant werken om uw angst te overwinnen, maar positieve en krachtige resultaten zullen misschien niet zo lang duren om te bereiken als u misschien denkt.
Blootstellingstherapie en CGT kunnen u helpen binnen 2 tot 5 maanden een significante afname van fobische reacties te ervaren.
het komt neer op
Phonophobia (angst voor hard geluid) is een zeer behandelbare, specifieke fobie. Deze aandoening kan voorkomen in de kindertijd of op volwassen leeftijd. Therapeutische behandelingen kunnen zeer effectief zijn om fonofobe reacties te elimineren of te verminderen. Ze omvatten blootstellingstherapie en cognitieve gedragstherapie.
In sommige gevallen kan medicatie ook helpen de door deze aandoening veroorzaakte angst te verlichten.
