Er zijn vier gepaarde sinussen (genoemd naar de schedelbeenderen waarin ze zich bevinden) in het menselijk hoofd:
- Frontale sinussen: De rechter en linker frontale sinussen bevinden zich nabij het midden van het voorhoofd (frontale bot) net boven elk oog.
- Maxillaire sinussen: dit zijn de grootste van de sinussen en bevinden zich achter de jukbeenderen in de buurt van de maxillae of bovenkaken.
- Sphenoid sinussen: De wiggen sinussen bevinden zich in het wiggenbeen nabij de oogzenuw en de hypofyse aan de zijkant van de schedel.
- Zeefbeenbijholten: de zeefbeenbijholten zijn geen enkele zakjes. Ze zijn een verzameling van zes tot twaalf kleine luchtcellen die onafhankelijk van elkaar in de neusholte terechtkomen. Ze zijn onderverdeeld in groepen voor, midden en achter.
Net als de neusholte zijn de sinussen allemaal bekleed met slijm. De slijmafscheidingen die in de sinussen worden geproduceerd, worden voortdurend in de neus geveegd door de haarachtige structuren op het oppervlak van het ademhalingsmembraan. Dit dient om de lucht die we inademen door onze neus te bevochtigen.
De holle sinussen werken ook om de botten van de schedel lichter te maken en dienen als resonerende kamers voor spraak.
De gepaarde en vaak asymmetrische sinussen zijn klein of rudimentair bij de geboorte, maar groeien naarmate de schedel groeit. Ze zijn redelijk goed ontwikkeld op de leeftijd van 7 tot 8 jaar, maar bereiken hun maximale grootte pas na de puberteit. Bij volwassenen variëren de sinussen aanzienlijk in grootte en vorm.
Sinussen zijn vatbaar voor infectie. Sinusitis is een ontsteking van een sinus veroorzaakt door een bacteriële infectie die een virale infectie kan volgen. Hierdoor hopen pus en slijm zich op in de sinus. Symptomen kunnen zijn: koorts, hoofdpijn, verstopte neus en een verminderd reukvermogen.
