Wat is diabetes?
Diabetes is een aandoening die het vermogen van het lichaam om insuline te produceren of te gebruiken beïnvloedt. Insuline helpt het lichaam de bloedsuikerspiegel te gebruiken voor energie. Diabetes resulteert in bloedsuiker (bloedglucose) die tot abnormaal hoge niveaus stijgt.
Na verloop van tijd resulteert diabetes in schade aan bloedvaten en zenuwen, wat een verscheidenheid aan symptomen veroorzaakt, waaronder:
- moeite met zien
- tintelingen en gevoelloosheid in handen en voeten
- verhoogd risico op een hartaanval of beroerte
Een vroege diagnose betekent dat u met de behandeling kunt beginnen en stappen kunt ondernemen naar een gezondere levensstijl.
Wie moet diabetes testen ondergaan?
In een vroeg stadium kan diabetes al dan niet veel symptomen veroorzaken. U moet worden getest als u een van de vroege symptomen ervaart die soms voorkomen, waaronder:
- extreem dorstig zijn
- zich de hele tijd moe voelen
- erg hongerig zijn, zelfs na het eten
- een wazig zicht hebben
- vaker plassen dan normaal
- met zweren of snijwonden die niet zullen genezen
Sommige mensen moeten worden getest op diabetes, zelfs als ze geen symptomen ervaren. De American Diabetes Association (ADA) beveelt aan dat u diabetesonderzoek ondergaat als u te zwaar bent (body mass index groter dan 25) en in een van de volgende categorieën valt:
- Je bent een hoog risico etniciteit (Afro-Amerikaanse, Latino, Native American, Pacific Islander, Aziatisch-Amerikaanse, onder anderen).
- U heeft hoge bloeddruk, hoge triglyceriden, laag HDL-cholesterol of hartaandoeningen.
- Je hebt een familiegeschiedenis van diabetes.
- U heeft een persoonlijke voorgeschiedenis van abnormale bloedsuikerspiegels of tekenen van insulineresistentie.
- U houdt zich niet bezig met regelmatige fysieke activiteit.
- Je bent een vrouw met een voorgeschiedenis van polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) of zwangerschapsdiabetes.
De ADA raadt u ook aan een eerste bloedsuikertest te ondergaan als u ouder bent dan 45 jaar. Dit helpt u bij het vaststellen van een basislijn voor de bloedsuikerspiegel. Omdat uw risico op diabetes toeneemt met de leeftijd, kunnen testen u helpen uw kansen te identificeren om het te ontwikkelen.
Bloedonderzoek voor diabetes
A1c-test
Met bloedonderzoek kan een arts de bloedsuikerspiegel in het lichaam bepalen. De A1c-test is een van de meest voorkomende omdat de resultaten ervan de bloedsuikerspiegel in de loop van de tijd schatten en u niet hoeft te vasten.
De test staat ook bekend als de geglyceerde hemoglobinetest. Het meet hoeveel glucose zich de afgelopen twee tot drie maanden aan rode bloedcellen in uw lichaam heeft gehecht.
Aangezien rode bloedcellen een levensduur hebben van ongeveer drie maanden, meet de A1c-test uw gemiddelde bloedsuikerspiegel gedurende ongeveer drie maanden. De test vereist slechts een kleine hoeveelheid bloed. De resultaten worden gemeten in een percentage:
- Resultaten van minder dan 5,7 procent zijn normaal.
- Resultaten tussen 5,7 en 6,4 procent duiden op prediabetes.
- Resultaten gelijk aan of groter dan 6,5 procent duiden op diabetes.
Labotests zijn gestandaardiseerd door het National Glycohemoglobin Standardization Program (NGSP). Dit betekent dat, ongeacht welk laboratorium de test uitvoert, de methoden om het bloed te testen hetzelfde zijn.
Volgens het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases moeten alleen tests die zijn goedgekeurd door de NGSP als definitief genoeg worden beschouwd om diabetes te diagnosticeren.
Sommige mensen hebben mogelijk verschillende resultaten met de A1c-test. Dit omvat zwangere vrouwen of mensen met een speciale hemoglobine-variant die de testresultaten onnauwkeurig maakt. Uw arts kan in deze omstandigheden alternatieve diabetestests voorstellen.
Willekeurige bloedsuikertest
Bij een willekeurige bloedsuikertest wordt op elk moment bloed afgenomen, ongeacht wanneer u voor het laatst hebt gegeten. Resultaten gelijk aan of groter dan 200 milligram per deciliter (mg / dL) duiden op diabetes.
Nuchtere bloedsuikertest
Bloedglucosetests bij vasten houden in dat uw bloed wordt afgenomen nadat u 's nachts heeft gevast, wat meestal betekent dat u 8 tot 12 uur niet eet:
- Resultaten van minder dan 100 mg / dL zijn normaal.
- Resultaten tussen 100 en 125 mg / dL duiden op prediabetes.
- Resultaten gelijk aan of groter dan 126 mg / dL na twee tests duiden op diabetes.
Orale glucosetolerantietest
De orale glucosetest (OGTT) vindt plaats in de loop van twee uur. Uw bloedsuikerspiegel wordt aanvankelijk getest en vervolgens krijgt u een suikerhoudende drank. Na twee uur worden uw bloedsuikerspiegels opnieuw getest:
- Resultaten van minder dan 140 mg / dL zijn normaal.
- Resultaten tussen 140 en 199 mg / dL duiden op prediabetes.
- Resultaten gelijk aan of groter dan 200 mg / dL duiden op diabetes.
Urinetests voor diabetes
Urinetests worden niet altijd gebruikt om diabetes te diagnosticeren. Artsen gebruiken ze vaak als ze denken dat u diabetes type 1 heeft. Het lichaam produceert ketonlichamen wanneer vetweefsel wordt gebruikt voor energie in plaats van bloedsuiker. Laboratoria kunnen urine testen op deze ketonlichamen.
Als ketonlichamen in matige tot grote hoeveelheden in de urine aanwezig zijn, kan dit erop wijzen dat uw lichaam onvoldoende insuline aanmaakt.
Zwangerschapsdiabetes
Zwangerschapsdiabetes kan optreden wanneer een vrouw zwanger is. De ADA suggereert dat vrouwen met risicofactoren bij hun eerste bezoek op diabetes moeten worden getest om te zien of ze al diabetes hebben. Zwangerschapsdiabetes komt voor in het tweede en derde trimester.
Artsen kunnen twee soorten tests gebruiken om zwangerschapsdiabetes te diagnosticeren.
De eerste is een eerste glucose-challenge-test. Deze test omvat het drinken van een glucosestroopoplossing. Na een uur wordt bloed afgenomen om de bloedsuikerspiegel te meten. Een resultaat van 130 tot 140 mg / dL of minder wordt als normaal beschouwd. Een hoger dan gebruikelijke waarde geeft aan dat er verder moet worden getest.
De follow-up glucosetolerantietest houdt in dat u 's nachts niets eet. Een initiële bloedsuikerspiegel wordt gemeten. De aanstaande moeder drinkt dan een suikerrijke oplossing. De bloedsuikerspiegel wordt vervolgens drie uur per uur gecontroleerd. Als een vrouw twee of meer hoger dan gebruikelijke metingen heeft, duiden de resultaten op zwangerschapsdiabetes.
De tweede test omvat het uitvoeren van een glucosetolerantietest van twee uur, vergelijkbaar met de hierboven beschreven test. Een waarde buiten het bereik zou diagnostisch zijn voor zwangerschapsdiabetes met behulp van deze test.
