Wat is een longembolie?
Een longembolie is een bloedstolsel dat in de longen voorkomt.
Het kan een deel van de long beschadigen als gevolg van een beperkte bloedstroom, het zuurstofgehalte in het bloed verlagen en ook andere organen aantasten. Grote of meerdere bloedstolsels kunnen dodelijk zijn.
De blokkade kan levensbedreigend zijn. Volgens de Mayo Clinic leidt dit tot de dood van een derde van de mensen die niet gediagnosticeerd of onbehandeld worden. Een onmiddellijke noodbehandeling vergroot echter aanzienlijk uw kansen om permanente longschade te voorkomen.
Bekijk het interactieve 3D-diagram hieronder voor meer informatie over een longembolie.
Wat veroorzaakt een longembolie?
Bloedstolsels kunnen om verschillende redenen ontstaan. Longembolieën worden meestal veroorzaakt door diepe veneuze trombose, een aandoening waarbij bloedstolsels ontstaan in aders diep in het lichaam. De bloedstolsels die het vaakst longembolie veroorzaken, beginnen in de benen of het bekken.
Bloedstolsels in de diepe aderen van het lichaam kunnen verschillende oorzaken hebben, waaronder:
- Verwonding of schade: verwondingen zoals botbreuken of spierscheuren kunnen schade aan de bloedvaten veroorzaken, wat leidt tot stolsels.
- Inactiviteit: tijdens lange perioden van inactiviteit zorgt de zwaartekracht ervoor dat het bloed stagneert in de laagste delen van uw lichaam, wat kan leiden tot een bloedstolsel. Dit kan gebeuren als u een lange reis maakt of als u in bed ligt te herstellen van een ziekte.
- Medische aandoeningen: Sommige gezondheidsproblemen zorgen ervoor dat het bloed te gemakkelijk stolt, wat kan leiden tot longembolie. Behandelingen voor medische aandoeningen, zoals chirurgie of chemotherapie voor kanker, kunnen ook bloedstolsels veroorzaken.
Er zijn extra risicofactoren die de kans vergroten dat u een bloedstolsel heeft dat longembolie kan veroorzaken.
Lees meer: Lees meer over de risico's van DVT »
Wat zijn de risicofactoren voor een longembolie?
Factoren die uw risico op het ontwikkelen van diepe veneuze trombose en longembolie verhogen, zijn onder meer:
- kanker
- een familiegeschiedenis van embolieën
- fracturen van het been of de heup
- hypercoaguleerbare toestanden of genetische bloedstollingsstoornissen, waaronder Factor V Leiden, protrombinegenmutatie en verhoogde homocysteïnespiegels
- een geschiedenis van een hartaanval of beroerte
- zware operatie
- zwaarlijvigheid
- een zittende levensstijl
- ouder dan 60 jaar
- oestrogeen of testosteron gebruiken
Wat zijn de symptomen van een longembolie?
Symptomen van een longembolie zijn afhankelijk van de grootte van het stolsel en waar het zich in de long nestelt.
Het meest voorkomende symptoom van een longembolie is kortademigheid. Dit kan geleidelijk of plotseling zijn.
Andere symptomen van een longembolie zijn onder meer:
- ongerustheid
- klam of blauwachtige huid
- pijn op de borst die zich tot in uw arm, kaak, nek en schouder kan uitstrekken
- flauwvallen
- onregelmatige hartslag
- duizeligheid
- snel ademhalen
- hoge hartslag
- rusteloosheid
- bloed spugen
- zwakke pols
Als u een of meer van deze symptomen opmerkt, vooral kortademigheid, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen.
Lees meer: Hoe weet u of u een bloedstolsel heeft »
Hoe wordt een longembolie gediagnosticeerd?
In sommige gevallen kan het moeilijk zijn om een longembolie te diagnosticeren. Dit geldt vooral als u een onderliggende long- of hartaandoening heeft, zoals emfyseem of hoge bloeddruk.
Wanneer u uw arts bezoekt voor uw symptomen, zullen zij vragen naar uw algehele gezondheid en eventuele reeds bestaande aandoeningen.
Uw arts zal meestal een of meer van de volgende tests uitvoeren om de oorzaak van uw symptomen te achterhalen:
- thoraxfoto: met deze standaard, niet-invasieve test kunnen artsen uw hart en longen in detail bekijken, evenals eventuele problemen met de botten rond uw longen.
- elektrocardiografie (ECG): deze test meet de elektrische activiteit van uw hart.
- MRI: Deze scan maakt gebruik van radiogolven en een magnetisch veld om gedetailleerde beelden te produceren.
- CT-scan: deze scan geeft uw arts de mogelijkheid om dwarsdoorsnede-afbeeldingen van uw longen te zien. Er kan een speciale scan worden besteld, een V / Q-scan genaamd.
- longangiografie: bij deze test wordt een kleine incisie gemaakt, zodat uw arts gespecialiseerd gereedschap door uw aderen kan leiden. Uw arts injecteert een speciale kleurstof zodat de bloedvaten van de longen zichtbaar zijn.
- duplex veneuze echografie: deze test gebruikt radiogolven om de bloedstroom te visualiseren en om te controleren op bloedstolsels in uw benen.
- venografie: Dit is een gespecialiseerde röntgenfoto van de aderen van je benen.
- D-dimeertest: een type bloedtest.
Hoe wordt een longembolie behandeld?
Uw behandeling voor een longembolie hangt af van de grootte en locatie van het bloedstolsel. Als het probleem klein is en vroeg wordt opgemerkt, kan uw arts medicatie aanbevelen als behandeling. Sommige medicijnen kunnen kleine stolsels breken.
Geneesmiddelen die uw arts mogelijk voorschrijft, zijn onder meer:
- anticoagulantia: Ook wel bloedverdunners genoemd, de medicijnen heparine en warfarine voorkomen dat er nieuwe stolsels in uw bloed ontstaan. Ze kunnen je leven redden in een noodsituatie.
- stolseloplossers (trombolytica): deze medicijnen versnellen de afbraak van een stolsel. Ze zijn meestal gereserveerd voor noodsituaties omdat bijwerkingen gevaarlijke bloedingsproblemen kunnen omvatten.
Een operatie kan nodig zijn om problematische stolsels te verwijderen, vooral die stolsels die de bloedtoevoer naar de longen of het hart beperken. Sommige chirurgische ingrepen die uw arts kan gebruiken in het geval van een longembolie, zijn onder meer:
- aderfilter: uw arts zal een kleine incisie maken en vervolgens een dunne draad gebruiken om een klein filter in uw inferieure vena cava te installeren. De vena cava is de belangrijkste ader die van je benen naar de rechterkant van je hart leidt. Het filter voorkomt dat bloedstolsels van uw benen naar uw longen reizen.
- stolsel verwijderen: Een dunne buis, een katheter genaamd, zuigt grote stolsels uit uw ader. Het is niet een volledig effectieve methode vanwege de moeilijkheidsgraad, dus het is niet altijd een voorkeursbehandeling.
- open operatie: Artsen gebruiken open chirurgie alleen in noodsituaties wanneer een persoon in shock is of medicijnen niet werken om het stolsel te verbreken.
Nazorg
Nadat u in het ziekenhuis de juiste behandeling voor een longembolie heeft gekregen, wordt u geadviseerd om de onderliggende oorzaak te behandelen. Dit is meestal diepveneuze trombose.
U zult hoogstwaarschijnlijk anticoagulantia gebruiken, zoals heparine en warfarine, om te voorkomen dat bloedstolsels terugkeren. Mogelijk moet u ook compressiekousen gebruiken (ze lijken op echt strakke sokken) of een ander apparaat om stolsels in uw benen te voorkomen.
Regelmatig trainen van uw benen is ook een belangrijk onderdeel van de therapie na een longembolie. Uw arts zal u volledige instructies geven over hoe u voor uzelf kunt zorgen om toekomstige bloedstolsels te voorkomen.
Soorten longembolieën
Vraag:
Zijn er verschillende soorten longembolieën?
EEN:
Het meest voorkomende type PE is een bloedstolsel. Het is mogelijk dat alles wat in de bloedbaan terechtkomt en vervolgens in de kleinere longslagaders terechtkomt, een longembolie kan zijn. Voorbeelden zijn vet uit het merg van een gebroken bot, een deel van een tumor of ander weefsel, of luchtbellen. Een zeldzaam type embolie treedt op tijdens de zwangerschap, meestal tijdens de bevalling of onmiddellijk nadat de baby is geboren. Een deel van het vruchtwater dat de baby omringt, komt in de bloedbaan van de moeder en reist naar de longen.
Deborah Weatherspoon, PhD, MSN, RN, CRNA Antwoorden vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
