Wat zijn gescheiden hechtingen?
Gescheiden hechtingen zijn grote, atypische openingen in de schedel van een baby. Het hoofd van een jong kind bestaat uit zes knokige platen die samensmelten naarmate het kind ouder wordt. De randen van de platen zijn met elkaar verbonden en vormen een zogenaamde hechtdraad. Hechtingen zijn sterke, flexibele weefsels die de schedelbeenderen bij elkaar houden. Twee hechtingen vormen een membraan dat bekend staat als een zachte plek, of fontanel, waar ze elkaar ontmoeten. Hechtingen helpen de hersenen van een baby te beschermen en zorgen ook voor groei. Als de hechtingen scheiden, merkt u mogelijk een duidelijke plaatscheiding, samen met een ingesprongen of uitpuilende ruimte die het meest opvalt op de bovenkant van het hoofd van het kind. Zoek onmiddellijk medische hulpals u bij uw kind een scheiding van de hechtingen opmerkt. Het kan een teken zijn van een levensbedreigende medische aandoening.
Veel voorkomende onderliggende oorzaken van hechtingsscheiding
Hechtingsscheiding kan worden veroorzaakt door verschillende factoren. Een veel voorkomende, niet-bedreigende oorzaak is de bevalling. De platen van de schedel van een pasgeborene kunnen elkaar overlappen en een richel vormen. In dergelijke gevallen verdwijnt de rand meestal binnen een paar dagen, waardoor de schedel een normale vorm kan aannemen. Andere oorzaken van hechtingsscheiding zijn ernstiger en verdienen onmiddellijke aandacht. Enkele belangrijke oorzaken van hechtingsscheiding worden hieronder beschreven.
Voedingstekorten
Sommige vitamine- en mineraaltekorten kunnen een scheiding van hechtingen veroorzaken. Uw baby kan ondervoed raken als hij niet de juiste voedingsstoffen krijgt om de bindweefsels en botten gezond te houden. Uitdroging (een tekort aan vocht) kan ook verzonken fontanels veroorzaken die op hechtingsscheiding lijken.
Trauma
Trauma, zoals niet-accidenteel kindermisbruik, kan scheiding van de hechtingen en een uitpuilende zachte plek veroorzaken. Een klap op het hoofd kan inwendige bloedingen in de hersenen of een bloedafname op het hersenoppervlak veroorzaken, bekend als een subduraal hematoom. Hoofdtrauma bij een baby is een noodgeval en vereist onmiddellijke medische hulp.
Ziekten en aandoeningen
Ziekten en aandoeningen die verhoogde druk in de schedel veroorzaken, kunnen het risico van hechting van de baby vergroten. Sommige aandoeningen en ziekten die verband houden met verhoogde intracraniale druk zijn onder meer:
- meningitis
- hydrocephalus
- hersentumors
- infecties aanwezig bij de geboorte
- Syndroom van Down
- Dandy-Walker-misvorming
Noodsituaties
Neem onmiddellijk contact op met de arts van uw kind als u een scheiding van de hersenplaten opmerkt of een uitpuilende zachte plek op uw baby. Zoek onmiddellijk medische hulp als u zwelling, ontsteking of afgifte van vocht uit de hechtingsgebieden opmerkt. Veel oorzaken van hechtingsscheiding zijn levensbedreigend en snelle behandeling is belangrijk voor een succesvol resultaat.
Symptomen aanpakken en verlichten
Er zijn maar weinig opties voor thuisgezondheid die een kind met gescheiden hechtingen kunnen helpen. Het is een ernstige aandoening die door een arts moet worden aangepakt.
Home gezondheidsopties
Zachte plekken kunnen uitpuilen wanneer uw kind overgeeft, op zijn rug ligt of huilt. De zachte plek moet terugkeren naar een normale positie - een lichte binnenwaartse curve - zodra uw kind kalm wordt, rechtop gaat zitten of stopt met braken. Zoek medische hulp als de zwakke plek blijft uitsteken. Houd een gedetailleerd overzicht bij van de ontwikkelingsmijlpalen en medische geschiedenis van uw kind. Dit kan medische professionals helpen de toestand en symptomen van uw kind te begrijpen. Dit is belangrijk als wordt vastgesteld dat de onderliggende oorzaak chronisch is.
Doktersbezoek en diagnose
De arts van uw kind zal ze waarschijnlijk evalueren door een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Het examen omvat meestal het bekijken van de hoofdhuid en het voelen van openingen tussen de platen om de afstand tussen de hechtingen te bepalen. De arts kan ook kijken naar de zachte plekken van uw kind en de aderen in zijn hoofd. Er kan een medische geschiedenis worden uitgevoerd om de symptomen te evalueren. De arts kan u vragen naar de eetlust van uw kind, het activiteitenniveau, de duur en voortgang van het presenterende symptoom en andere factoren die verband houden met de fysieke ontwikkeling van uw kind. Uw arts wil mogelijk de botstructuur en de binnenkant van het hoofd van uw baby bekijken door verschillende diagnostische tests uit te voeren, zoals een computertomografie (CT) -scan, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of echografie. Andere tests die nodig kunnen zijn, zijn bloedonderzoeken en een ruggenprik. Een oogonderzoek kan worden uitgevoerd om te bepalen of uw kind zichtproblemen heeft en om naar de oogzenuw te kijken. De meeste onderliggende aandoeningen die hechtingsscheiding veroorzaken, zijn zeer ernstig en mogelijk levensbedreigend. Onmiddellijke medische hulp zoeken is van cruciaal belang voor een succesvolle prognose.
Een hechtingsscheiding voorkomen
Er is niet één definitieve methode om hechtingsscheiding te voorkomen. Er zijn echter stappen die u kunt nemen om het risico dat dit gebeurt te verkleinen:
- Blijf op de hoogte van de vaccins van uw kind, inclusief die welke beschermen tegen bepaalde strengen van meningitis.
- Stel uw kind niet bloot aan mensen die meningitis hebben of onlangs hebben gehad.
- Bescherm uw kind tegen een ongeluk aan het hoofd door stootkussens in de wieg te plaatsen, autostoeltjes correct te installeren en onstabiele voorwerpen uit de omgeving van het kind te verwijderen.
- Geef uw kind de juiste dagelijkse inname van voedingsstoffen en vloeistoffen zoals aanbevolen door uw arts.
- Zoek onmiddellijk medische hulp voor ongebruikelijke symptomen die uw kind ervaart.
