Als je "overachiever" in het woordenboek opzoekt, zou je waarschijnlijk mijn foto vinden waar de definitie zou moeten zijn. Ik ben opgegroeid in een buitenwijk van Washington, DC en ben een product van het snelle, bijna hectische tempo. Ik ging naar een topschool en studeerde Phi Beta Kappa, magna cum laude.
En gedurende al mijn werkjaren heb ik uitblinkt in elke baan die ik heb uitgeoefend. Ik was vaak de eerste die arriveerde en de laatste die het kantoor verliet. Mijn takenlijsten waren het meest georganiseerd (en de meest kleurgecodeerd). Ik ben een teamspeler, een natuurlijke spreker in het openbaar en ik weet precies wat ik moet zeggen of doen om de mensen om me heen te plezieren.
Klinkt perfect, toch?
Behalve dat 99,9 procent van mijn collega's en leidinggevenden niet wist dat ik ook met een gegeneraliseerde angststoornis leefde. Angst treft elk jaar ongeveer 19 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten. Terwijl sommigen bevroren zijn door angst, word ik erdoor aangedreven met een miljoen mijl per uur. Mijn specifieke vorm van angst is 'hoogfunctionerend', wat betekent dat mijn symptomen gemaskeerd zijn bij overdrijven, overdenken en overpresteren.
Lange tijd heb ik niet erkend dat zo hard werken en zoveel zorgen me naar beneden haalde. Ze leken op positieve eigenschappen, geen symptomen van een stoornis, wat het zo moeilijk maakt om te herkennen.
Maar met hoogfunctionerende angst is geen enkel succes ooit genoeg om de angst te kalmeren. Achter elke perfecte presentatie en onberispelijk project zat een berg van zorgen. Ik werd geplaagd door schuldgevoel dat ik niet genoeg had gedaan, of niet snel genoeg, of niet goed genoeg. Ik leefde voor de goedkeuring van anderen en bracht talloze uren door met proberen te presteren op een onmogelijke standaard die mijn eigen angst had gecreëerd. Ongeacht hoe hard ik werkte of hoe trots ik was op mijn prestaties, het angstige deel van mijn brein zou me kritisch bekijken, bekritiseren en betuttelen.
En, het ergste van alles, ik leed in stilte. Ik heb het mijn collega's of leidinggevenden niet verteld. Mijn angst voor oordeel en misverstand was te groot. De enige manier waarop ik wist hoe ik met mijn symptomen moest omgaan, was door een beetje harder te proberen en nooit te vertragen.
Angst zat de eerste 10 jaar van mijn carrière achter het stuur en nam me mee op een angstaanjagende en meedogenloze rit met veel hoogtepunten en nog meer dieptepunten … De trein ging een paar jaar geleden van de rails toen ik merkte dat ik afdaalde in een grote geestelijke gezondheidscrisis.
Dankzij therapie, medicatie en enorm veel hard werk ben ik de realiteit dat ik met een hoog functionerende angst leef, gaan accepteren en bezitten. Tegenwoordig herken ik mijn denk- en gedragspatronen en gebruik ik praktische vaardigheden om in te grijpen wanneer ik voel dat ik meegezogen word in de angstwervel.
De volgende zes life-hacks komen rechtstreeks uit mijn doorleefde ervaring.
1. Herken uw symptomen voor wat ze zijn
Kent u de symptomen van hoogfunctionerende angst? Als je dat niet doet, leer ze dan kennen. Als u dat doet, begrijp en erken dan hoe ze u beïnvloeden. Angst schopt onze hersenen in een overanalyse. 'Waarom, waarom, waarom voel ik me zo?' Soms is er een eenvoudig antwoord: 'Omdat we angstig zijn'. Over een simpele beslissing nadenken, te veel voorbereiden op een vergadering of geobsedeerd zijn door een gesprek, betekent vaak niets meer dan dat mijn angst acteert.
Geestelijke ziekten zijn gedeeltelijk biologisch en ik probeer te onthouden dat ik aan mijn angst denk zoals elke andere lichamelijke aandoening. Dit helpt me om mijn zorgen over hoe ik me voel bij de pas weg te nemen. Ik zeg tegen mezelf: 'Ik heb angst en dat is oké.' Ik kan accepteren dat het vandaag een beetje uitdagender is en richt mijn energie in plaats daarvan op hoe ik mezelf kan helpen.
2. Maak vrienden met je angst
Als je angst hebt, is angst je vriend. Je vindt het misschien niet leuk, maar het maakt deel uit van je leven. En het motiveert zoveel van wat je doet. Ben je gestopt om de aard van je angst te onderzoeken? Heb je het terug in verband gebracht met ervaringen uit het verleden die je misschien vertellen dat je niet slim of succesvol genoeg bent? Waarom ben je zo gefocust op de goedkeuring van anderen?
In mijn ervaring kan angst niet worden genegeerd of weggenomen. Met de hulp van een therapeut stopte ik om mijn angst in de ogen te kijken. In plaats van het met meer angst te voeden, probeerde ik te begrijpen waar het vandaan kwam.
Ik kan bijvoorbeeld herkennen dat mijn angst niet zozeer ligt bij het hebben van een geweldige presentatie, maar juist bij mijn behoefte om aardig gevonden en geaccepteerd te worden. Dit besef heeft een deel van de macht over mij weggenomen.
Toen ik het eenmaal begon te begrijpen, werd mijn angst veel minder eng en kon ik kritische verbanden leggen tussen de basis van mijn angst en hoe ik me op het werk gedroeg.
3. Maak opnieuw verbinding met je lichaam
Angst is even fysiek als mentaal. Mensen met een hoogfunctionerende angst leven in hun hoofd en vinden het moeilijk de cyclus van angstig denken en voelen te doorbreken. Ik bracht elke dag 10 tot 12 uur op kantoor door en oefende nooit. Ik voelde me vast, zowel fysiek als mentaal. Een essentieel onderdeel van hoe ik vandaag met mijn symptomen omga, is door opnieuw verbinding te maken met mijn lichaam.
Ik gebruik de hele dag, elke dag diep ademhalen. Of ik nu in een vergadering zit, achter mijn computer zit of in het verkeer naar huis rijd, ik kan langzaam en diep ademhalen om meer zuurstof te laten circuleren, mijn spieren te ontspannen en mijn bloeddruk te verlagen. Ik strek me uit aan mijn bureau. Ik maak wandelingen buiten, soms tijdens mijn lunchpauze. Ik oefen. Ik doe yoga.
En als ik me te druk of te overweldigd voel … doe ik deze dingen toch. Omdat ik ze nodig heb, al is het maar voor 10 of 15 minuten. Het hebben van een gezonde relatie met mijn lichaam haalt me uit mijn hoofd en kanaliseert mijn nerveuze energie in een positievere richting.
4. Heb een mantra en gebruik deze elke dag
Ik heb geleerd terug te praten tegen mijn angst. Wanneer die niet zo kleine stem van binnen me begint te vertellen dat ik niet goed genoeg ben of dat ik mezelf nog harder moet pushen, heb ik een paar zinnen ontwikkeld om erop terug te zeggen:
'Wie ik nu ben, is goed genoeg voor mij.'
"Ik doe mijn best."
'Ik ben niet perfect en ik hou van mezelf zoals ik ben.'
'Ik verdien het om goed voor mezelf te zorgen.'
Deze tool is vooral handig als het gaat om het omgaan met een uitdagend symptoom van hoogfunctionerende angst: perfectionisme. Het hebben van een mantra geeft kracht en geeft me de kans om zelfzorg te beoefenen en tegelijkertijd met angst om te gaan. Ik herinner me dat ik een stem heb en dat wat ik nodig heb belangrijk is, vooral als het gaat om mijn geestelijke gezondheid.
5. Leer hoe u met uzelf kunt ingrijpen
Angst voedt zich met angst, als een gigantische sneeuwbal die bergafwaarts rolt. Zodra u uw symptomen heeft geïdentificeerd, kunt u leren hoe u kunt ingrijpen wanneer ze verschijnen en uit de weg gaan voordat u wordt omvergeworpen.
Ik vind het moeilijk om beslissingen te nemen, of het nu gaat om het ontwerpen van een brochure of het uitkiezen van een merk vaatwasmiddel. Als ik begin te obsederen en heen en weer kijk, heen en weer, stop ik. Ik dwing mezelf weg te lopen van alles waardoor mijn angst toeneemt.
Een tool die ik gebruik is een timer. Als de timer afgaat, houd ik mezelf verantwoordelijk en loop ik weg. Als ik een bijzonder stressvolle week op het werk heb gehad, volg ik dat niet met een druk weekend. Dit kan betekenen dat je 'nee' zegt en iemand teleurstelt, maar ik moet mijn eigen welzijn voorrang geven. Ik heb activiteiten buiten het werk geïdentificeerd die rustgevend zijn voor mij, en ik maak tijd voor mezelf om ze te doen.
Het leren beheersen van mijn eigen emoties en gedrag als reactie op angst was de sleutel tot het beheersen van mijn symptomen en heeft mijn algehele stressniveau verminderd.
6. Maak een supportteam
Een van mijn grootste angsten was om mensen op het werk over mijn angst te vertellen. Ik was bang om mensen om me heen te vertellen dat ik bang was - praat over een negatieve denkcyclus! Ik zou in een zwart-wit denkpatroon vallen dat ik het aan niemand vertel of aan iedereen vertel. Maar ik heb sindsdien geleerd dat er een gezond tussendoortje is.
Ik reikte naar een paar mensen op kantoor bij wie ik me op mijn gemak voelde. Het helpt echt om met een of twee mensen te kunnen praten als je een slechte dag hebt. Dit nam een enorme hoeveelheid druk van me af, omdat ik niet langer elke dag doorkwam met een bovenmenselijke persoonlijkheid van positiviteit. Het creëren van een klein ondersteunend team was de eerste stap naar het creëren van een meer authentieke ik, zowel in mijn werk als in mijn persoonlijke leven.
Ik merkte ook dat mijn openheid in beide richtingen werkte, omdat ik al snel merkte dat mijn collega's ook naar mij toe zouden komen, waardoor ik me heel goed voelde over mijn beslissing om te openen.
Alle zes deze life hacks kunnen worden samengevoegd tot een effectieve, goed functionerende angsttoolbox. Of ik nu op het werk ben of thuis of met vrienden, ik kan deze vaardigheden gebruiken om mezelf weer achter het stuur te plaatsen. Leren omgaan met angst gaat niet van de ene op de andere dag, iets dat wij type A's frustrerend kunnen vinden. Maar ik heb er vertrouwen in dat als ik zelfs maar een fractie van die overpresterende energie in mijn eigen welzijn stop, de resultaten positief zullen zijn.
Amy Marlow leeft met een zware depressie en gegeneraliseerde angststoornis en is de auteur van Blue Light Blue, dat werd uitgeroepen tot een van onze Best Depression Blogs.
